کشف حجاب در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۵:
{{نقل قول|خودتان را به جهان نشان دهید و رودررو به جهان بنگرید.}}
اما رضاشاه این کار را با زور و [[اجبار]] انجام داد و به‌طور ناگهانی حق انتخاب را از زنان گرفت و هیچ روند جامعه‌پسندی برای این کار طی نشد. بخشی از زنان که مسن‌تر و سنتی بودند و احساس برهنگی می‌کردند عملاً در خانه محبوس شدند.<ref name="sanasarian"/>
جعفر شهری در کتاب [["طهران قدیم"]] در این باره نوشته است: اما شرط قانونی و انسانی و بلکه عقلانی آن بود که نظمیه و امنیه مردم را قبلا مطلع و مصوبات آن را گوشزد ساخته اسباب آن را مانند کت و شلوار و کلاه نقاب دار فراهم آورند اما از آنجا که به رونویس قوانین استبداد و سایر قوانین ساریه چند هزار ساله که کنار آن هم ماده ای به نام زورتپان تصویب شده بود! از همان ساعت اول آژانها و امینه ها در شهرها و دهات بجان مردم افتاده به دردسر و مزاحمت اهالی پرداختند و هر روز بر فشار و تعدی افزودند تا آنرا به صورت اهانت و بیحرمتی و زور و نوعی تصفیه حساب درآوردند.
وی در ادامه نوشته است: قبایی بر اندام کسی نمی دیدند که دامن آن را با قیچی و چاقو نبریده و شال و کمربند و عبایی بر پیکر و دوش کسی نمی نگریستند که آن را ندریده یا مصادره ننمایند. کلاههای سابق در زمره اخلالگران و آشوب جویان و مخربین کشور و معاندین سلطنت درآمدند که باید با بیرحمی هر چه تمامتر سرکوب شده از صفحه روزگار برشان اندازند... چه کلاهها که از سر محترمین برداشته شده به زیر پا لگد مال گردیده در گل و لای و لجن افتاد و چه شب کلاهها و دیگر سرپوش ها که آغشته به کثافت و پلیدی گردیده بر سر صاحبانشان گذاشته شد...دشنام و ناسزا و آب دهان و پس گردنی و ریش و سبیل کندن و چوب باتون و ته قنداق تفنگ و شلاق و پنجه پوتین و توسری برای مردمی که شب خوابیده و صبح محکوم به اتحاد شکل و تعویض لباس و کلاه شده بودند رایگان بود... همراه فجایعی که ذکر آنها در شهامت نگارنده نمی باشد. چه انسانی ترین عمل آن این بود که در یک روز بیش از هفتصد نفر از مردم که به مخالفت با کشف حجاب در مسجد گوهر شاد مشهد جمع شده بودند توسط مامورانی که عوض کلاه سر می آوردند هدف گلوله تفنگ و مسلسل قرار گرفته و رهسپار دیار عدم شدند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = جعفر شهری |نشانی= |عنوان= طهران قدیم| ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref>
در سال ۱۳۲۰ که رضاشاه ایران را ترک کرد اجرای قانون کشف حجاب سریعاً فراموش شد. وزارت فرهنگ حکم داد از ورود زنان بی‌حجاب به دانشگاه جلوگیری شود و معلمان زن مدرسه‌ها و استادان زن دانشگاه‌ها مجبور شدند با حجاب به کلاس درس بروند. در تهران و سایر شهرها دختران دانش‌آموز و زنان به خاطر نداشتن حجاب مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.<ref name="sanasarian"/>
| |||