رابرت هوک: تفاوت میان نسخه‌ها

هوک به واسطهٔ [[قانون هوک|قانون کشسانی (قوانین هوک)]]، کتابی به نام [[میکروگرافیا]] و به کار بردن کلمهٔ «[[سلول]]» برای اولین بار به عنوان پایه‌ای‌ترین واحد زندگی، در خاطره‌ها مانده‌است. حتی در حال حاضر نیز کمتر از آنچه انتظار می‌رود دربارهٔ زندگی او نوشته شده‌است. او در یک برهه، بهبه‌طور طور همزمانهم‌زمان متصدی آزمایشگاه‌های [[انجمن سلطنتی]] و عضو شورای آن، استاد [[هندسه]] در [[کالج گرشام]] و [[نقشه‌برداری|نقشه‌بردار]] شهر [[لندن]] پس از [[آتش‌سوزی بزرگ لندن|آتش‌سوزی بزرگ]] این شهر بود که به نظر می‌رسد فعالیت او بعد از آتش‌سوزی بیش از نیمی از تمامی نقشه برداران بوده‌است.

او همچنین یکی از مهم‌ترین [[معمار]]ان زمان خود بود، هر چند تعداد کمی از ساختمان‌های او تا کنونتاکنون باقی‌مانده‌اند و برخی از آن‌ها به طوربه‌طور کلی شهرت خود را از دست داده‌اند ولی در تنظیم قوانین [[طراحی]] برای [[لندن]] نقشی مفید داشته و تجربیاتش تا این زمان نیز باقی است. [[آلن چپمن]] او را به عنوان " لئوناردوی انگلستان " معرفی کرد. هوک در زمان [[حکومت کرامول]]، در [[آکادمی وودهام|کالج وودهام]] تحصیل کرد و همان‌جا بود که یکی از گره‌های ناگسستنی گروهی از سلطنت طلبان شد که محوریت آن‌ها حول [[جان ویکینیز]] می‌گشت. در اینجا او به عنوان دستیار [[توماس ویلیس]] و [[رابرت بویل]] مشغول به کار شد و [[پمپ خلأ|پمپ خلاء]] استفاده شده در آزمایش [[قانون بویل]] را ساخت. او سازندهٔ برخی از نخستین [[تلسکوپ بازتابی|تلسکوپ‌های گریگوری]] بود، گردش [[مریخ]] و [[مشتری]] را مشاهده کرد و بر اساس مشاهدات خود بر روی [[سنگواره]] ها، از طرفداران فرضیهٔ [[تکامل]] زیستی شد. او بر روی پدیدهٔ [[انکسار نور]] تحقیق کرد و نظریهٔ موجی بودن نور را ارائه داد و اولین کسی بود که اذعان داشت مواد در هنگام گرم شدن [[انبساط]] می‌یابند و هوا از ذرات کوچکی ساخته شده‌است که فاصلهٔ زیادی با یکدیگر دارند. او در زمینهٔ [[نقشه‌برداری]] و [[نقشه‌کشی]] پیشگام بود و در پروژه‌ای که منجر به طراحی اولین نقشهٔ مدرن شد، شرکت داشت.

در سال ۲۰۰۳، تاریخ شناسیتاریخ‌شناسی به نام [[لیزا جاردین]] چنین ادعا کرد که تصویری که اخیراً کشف شده‌است متعلق به هوک می‌باشد اما [[ویلیام جنسن]] از [[دانشگاه سینسیناتی]] نشان داد که این ادعا صحیح نیست. نقاشی که جاردین از آن صحبت می‌کرد، در واقع متعلق به چهرهٔ دانشمندی اهل فنلاندرز به نام [[ژان باپتیست ون هلمونت]] بود .{{سخ}}

توصیف‌های جان آبری و ریچارد والر. تصاویری که گریر از هوک، زندگی و کار او ارائه کرد، به طوربه‌طور گسترده‌ای در برنامه‌های تلویزیونی [[انگلیس]] و [[آمریکا]]، کتاب‌ها و مجله‌ها مورد استفاده قرار گرفته‌است

در [[مکانیک]] و [[فیزیک]]، '''قانون هوک''' تقریبی است از رفتار برخی از مواد که آن‌ها را [[کشسان خطی]] (ارتجاعی خطی) می‌نامیم. در این گونه مواد جابجایی/[[کرنش]] متناسب است با [[نیرو]]/[[تنش]] ایجاد کنندهٔایجاد‌کنندهٔ آن. به عبارت دیگر:

# نیروی جاذبه برای اجسام نزدیک قوی تر است. [[دوگالد استوارت]] در کتاب خود با نام «عناصر فلسفه ذهن انسان» از عبارات خود هوک در مورد سیستمی که برای جهان ارائه کرده، استفاده نموده‌است. هوک در یکی از جلسات انجمن سلطنتی در ۱۶۶۶ چنین بیان می‌دارد: «برای شما در مورد سیستمی در جهان توضیح خواهم داد که با سایر سیستم‌هایی که تا کنونتاکنون دربارهٔ آن‌ها شنیده‌اید بسیار تفاوت دارد، این سیستم بر پایهٔ اصول زیر بنا شده‌است:

در نوامبر سال ۱۶۷۹، هوک به طوربه‌طور گسترده شروع به نامه نگاری با نیوتون کرد (که متن آن‌ها منتشر شده‌است). هدف آشکار هوک از این کار این بود که به [[نیوتن]] اطلاع دهد که از وی خواسته شده‌است که مکاتبات «انجمن سلطنتی» را تنظیم نماید، از اینروست که هوک از اعضا می‌خواهد تا پژوهش‌های خود یا دیدگاهشان در مورد پژوهش‌های سایر اعضا را به وی اطلاع دهند. وی به منظور تحریک کردن علاقهٔ نیوتون از او خواست تا نظر خود را در مورد مسائل مختلف بیان دارد. برای این منظور لیست جامعی را در اختیار او گذاشت که دربر دارندهٔ این موارد بود: «حرکت سیاره‌ها در مسیر مستقیم به صورت موازی و وجود نیروی کششی به سمت جسم مرکزی»، «فرضیه خود هوک در مورد قواعد و دلایل خاصیت ارتجاعی»، یک فرضیه جدید از پاریس در مورد حرکت سیاره‌ها که هوک آن را به تفصیل توصیف کرده بود و همچنین گزارشی در مورد تلاش در جهت انجام یا گسترش مطالعات می‌دانی، تفاوت میان آزادی عمل در لندن و [[کمبریج]] و ...{{سخ}}

پاسخ نیوتن به این درخواست هوک، پیشنهاد انجام یک آزمایش زمینی بود که می‌توانست با استفاده از جسمی که ابتدا در [[هوا]] معلق نگه داشته و سپس به زمین انداخته می‌شود، به بررسی حرکت بر روی زمین کمک کند. نکته اصلی در این کار، مشخص کردن این مسئله بود که از نظر نیوتن جسم در حال سقوط می‌توانست با انحراف از مسیر عمودی به صورت تجربی حرکت زمین را آشکار کند، اما در ادامه اینگونهاین‌گونه فرض کرد که چنانچه زمین بر سر راه این جسم نباشد این حرکت می‌تواند به صورت مارپیچی و به سمت مرکز زمین ادامه پیدا کند. هوک با این نظر نیوتن در مورد نحوهٔ حرکت جسم مخالف بود. در این راستا نامهٔ دیگری بین این دو نفر مبادله شد که هوک در انتهای آن چنین نوشته بود: «من شک دارم که جاذبه همواره دو برابر فاصله از مرکز باشد و نتیجتاً سرعت نیز کمتر از دو برابر میزان جاذبه باشد» (در واقع تفسیر هوک در مورد سرعت، اشتباه بود) – این نامه در ۶ ژانویه سال ۱۶۷۹/۸۰ به نیوتن نوشته شده‌است .{{سخ}}

فعالیت‌های هوک در حوزهٔ علم نجوم فراتر از مطالعه فواصل ستاره‌ها بوده‌است. کتاب میکروگرافیا شامل مطالبی در مورد [[صورت فلکی ثریا]] و حفره‌های [[ماه]] نیز می‌باشد. هوک به انجام آزمایش‌هایی در مورد چگونگی شکل گیریشکل‌گیری احتمالی این حفره‌ها در ماه پرداخت، وی همچنین یکی از اولین مشاهده گران حلقه‌های [[سیاره زحل]] بود و یکی از نخستین منظومه‌های دو ستاره‌ای یعنی [[گاما آریتیس]] را کشف کرد.

این مدل مولفه‌هایی چون رمزگردانی، ظرفیت حافظه، تکرار، بازیابی و [[فراموشی]] را در برداشت که برخی از آن‌ها به طوربه‌طور تعجب آوری از دقت مدل‌های امروزی برخوردارند. این کار که نزدیک به ۲۰۰ سال مورد توجه قرار نگرفت، از جهات مختلفی به کار [[ریچارد سیمونز]] در سال‌های ۱۹۱۹/۱۹۲۳ شباهت دارد. زیرا هر دو، حافظه را موضوعی فیزیکی در نظر گرفته‌اند که جایگاه آن در [[مغز]] است. نکات جالب تر در این مدل‌ها این است که:

* ۵) با توجه به فرضیات مطرح شده در مدل به طوربه‌طور مستقیم می‌توان قانون فراموشی را استنباط کرد .{{سخ}}