کاربر:M.Rezaahmadikia/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
M.Rezaahmadikia (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
| name =خواجه‌نظام‌الملک‌توسی
| birth_name =ابوعلی‌حسن‌طوسی
| nickname =[[خواجه‌نظام‌الملک]]-وزیرکبیر-خواجه‌بزرگ-تاج‌الحضرتین-قوام‌الدین-نظام‌الملک-اتابک‌اتابک-رضی‌امیرالمومنین-صدرالاسلام
| image =NizamIranianEditedPicture.jpg
| caption =
| office1 =وزیر دوتن‌ازشاهان‌سلجوقی
| monarch1 =| term_start1 =20۲۰ نوامبر 1064 ۱۰۶۴
| term_end1 =14۱۴ اکتبر 1092۱۰۹۲
| predecessor1 =[[عمیدالملک کندری]]
| successor1 =[[تاج‌الملک ابوالغنائم]]
خط ۲۲:
| predecessor3 =
| successor3 =
| birth_date =10۱۰ آوریل 1018۱۰۱۸
| birth_place =[[طوس]]، [[ایران]]
| death_date =14۱۴ اکتبر 1092۱۰۹۲ (74۷۴ سالگی)
بروجرد، ایران
| death_place =
| nationality = {{پرچم|ایران|1925۱۹۲۵}}
| residence =
| alma_mater =
خط ۴۳:
|footnotes =
}}
خواجه‌خواجه نظام‌الملک‌نظام‌الملک طوسی‌،طوسی، وزیر‌وزیر برجسته‌ٔبرجستهٔ سلاطین‌سلاطین [[سلجوقی]]، از جمله‌جمله کسانی‌کسانی است‌است که‌که به‌به عنوان‌عنوان یک‌یک ایرانی‌،ایرانی، از جایگاهی‌جایگاهی نازل‌نازل به‌به مقامی‌مقامی رفیع‌رفیع دست‌دست یافت‌یافت و منشأ تغییرات‌تغییرات بزرگی‌بزرگی در وضعیت اجتماعی‌اجتماعی مسلمانان‌مسلمانان گردید. خواجه‌خواجه نظام‌الملک، در طی بیست و نه سال‌سال و هفت‌هفت ماه‌ماه و کسری‌کسری وزارت‌،وزارت، در‌در درگاه [[آلب‌ارسلان‌آلب‌ارسلان]] و‌و [[ملکشاه‌ملکشاه]]، در‌در اداره‌ٔادارهٔ امور‌امور و‌و سرکوبی‌سرکوبی مخالفین‌مخالفین این‌این دو پادشاه‌پادشاه چنان‌چنان تدبیری‌تدبیری از خود‌خود نشان‌نشان داد‌داد که‌که دولتی‌دولتی وسیع‌وسیع از [[حلب‌حلب]] تا‌تا [[کاشغر‌کاشغر]] را تحت‌تحت امر‌امر ایشان‌ایشان درآورد.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=13}}</ref><ref>{{پک|اخوان کاظمی|1380|ف=عدالت و خودکامگی دراندیشه سیاسی خواجه نظام الملک طوسی}}</ref>
 
== زندگی‌نامه ==
ابوعلی‌ابوعلی حسن ملقب به خواجه‌خواجه نظام‌الملک، درماه‌ذی‌القعده408درماه‌ذی‌القعده۴۰۸ هجری‌هجری قمری در [[نوقان‌نوقان طوس|نوقان‌نوقان]] [[طوس]] متولد شد.<ref>{{پک|اکبری|1390|ف=تاثیر نگرش هاینگرش‌های باستانی براندیشه هایبراندیشه‌های سیاسی عصرخواجه نظام الملک طوسی}}</ref> نام پدرش [[علی‌علی بن‌بن اسحاق‌‌اسحاق بن‌بن عباس‌عباس]] طوسی و نام مادرش [[زمرد‌زمرد خاتون]] بود. علی بن اسحاق که کنیه‌اش ابوالحسن بود، در نویسندگی و حسابداری مهارت داشت. در دستگاه حکمران خراسان داخل شده بود و خدمت دیوانی می‌کرد. منزل اصلی خاندان او نیز بیهق بود. سه فرزند او به‌به نام‌های ابونصراسماعیل-ابوالقاسم‌عبدالله (فقیه‌اجل)-و نظام‌الملک‌حسن‌ابوعلی در طوس به دنیا آمده بودند که بزرگ‌ترین آن‌ها حسن بود.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=13}}</ref> خواجه‌خواجه حسن از روستازادگانی بود که بوسیله باغبانی و کشاورزی در اطراف شهر طوس روزگار می‌گذارند. دهقان در قاموس سیاسی و برخلاف دوره‌های بعد که غالباً به زارعان بی‌زمین گفته می‌شد، در زمان خواجه و پیش از آن نشانهٔ نسب و بزرگ‌زادگی بومی بود. دهقانان در زمان ساسانیان مالکان بومی بودند، که در سلسله‌سلسله مراتب اجتماعی، اقتصادی و همچنین ایجاد قدرت، نقش به‌سزایی داشتند. دهقانان به همین مفهوم به سده‌های ابتدایی اسلام منتقل‌شده‌اند.<ref>{{پک|عبدارزاق کانپوری|1350|ک=زندگانی خواجه نظام الملک|ص=16}}</ref>هوش سرشار وی در کودکی موجب آموزش و توجه او به علوم شد. خواجه به دستور پدرش، کلام‌الله را حفظ کرد و سپس در همان کودکی مقدمات علوم اسلامی همچون زبان عربی و قرآن را فراگرفت و در یازده سالگی به فقه [[شافعی]] مشغول شد و در اصول، تابع ابوالحسن‌ابوالحسن اشعری بود. او تا بیست سالگی از تحصیل فقه و حدیث و سایر علوم شرعی و فنون ادبی فارغ شد و فاضلی عالم و دبیری توانا گشت و به امور دیوانی پرداخت.<ref>{{پک|اخوان کاظمی|1380|ف=عدالت و خودکامگی در اندیشه سیاسی خواجه نظام الملک طوسی}}</ref>به گفته سُبکی و صَفَدی،نظام‌الملکصَفَدی، نظام‌الملک در اصفهان از محمد‌بن‌علی‌بن‌مهریزدمحمدبن‌علی‌بن‌مهریزد و ابومنصور‌شجاع‌بن‌علی‌بن‌شجاع،درابومنصورشجاع‌بن‌علی‌بن‌شجاع، در نیشابور از ابوالقاسم‌قشیری،درابوالقاسم‌قشیری، در بغداد از ابوالخطاب‌بن‌البطر و نیز از ابوحامدالازهری حدیث شنیده بود.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=14}}</ref>در بیست‌بیست و یک‌یک سالگی با انحطاط سلطنت [[غزنوی]] و هجوم [[ترک‌های سلجوقی]] به [[خراسان]]، خواجه به ناچار در خدمت سلجوقیان وارد شد و در آن دورهٔ پرالتهاب، فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد.<ref> اخوان کاظمی، «عدالت و خودکامگی در اندیشه سیاسی خواجه نظام الملک طوسی».</ref>
 
==اقدامات‌ و‌اقدامات و رخدادها ==
== سه یار دبستانی ==
در میان روایت‌های مرتبط با دوره کودکی خواجه‌نظام‌الملک؛موضوعخواجه‌نظام‌الملک؛ موضوع سه یار دبستانی بسیار حائز اهمیت است که در کتاب [[جامع‌التواریخ]] آمده. ابوعلی‌حسن با دو تن دیگر از مشاهیر سده پنجم [[عمرخیام]] و[[حسن‌حسن صباح]] یار دبستانی بوده.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=16}}</ref>این سه در نیشابور در یک مکتب (دبستان) درس می‌خواندند و آموزگارشان هم امام موفق بوده‌است. ابوعلی‌حسن و خیام و حسن صباح با یکدیگر عهد بستند که از ما هرکدام به درجه بزرگ و مرتبه عالی رسیدیم،دیگریرسیدیم، دیگری را کمک و یاری دهیم؛بدیندهیم؛ بدین ترتیب میان آنان میثاقی برقرار شد.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=16}}</ref>زمانیکه ابوعلی‌حسن به وزارت سلجوقیان رسید،روزی؛عمرخیامرسید، روزی؛ عمرخیام به خدمت او رفت تا عهد کودکی را به او یادآور شود. بدین ترتیب خواجه‌نظام‌الملک به عمر خیام جیره دائمی از خزانه نیشابور را بخشید. به دنبال عمرخیام؛حسنعمرخیام؛ حسن صباح نیز به خدمت خواجه‌نظام‌الملک رفته و از او خواست تا به عهد قدیم وفا کند و خواجه نیز تولیت ری یا اصفهان را به او پیشنهاد کرد،اماکرد، اما از آنجا که حسن صباح هوای وزارت در سر داشت؛بهداشت؛ به آن مقدار راضی نشده و قبول نکرد.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=16}}</ref>
 
== آثار ==
==سه یار دبستانی==
=== سیرالملوک ===
در میان روایت‌های مرتبط با دوره کودکی خواجه‌نظام‌الملک؛موضوع سه یار دبستانی بسیار حائز اهمیت است که در کتاب [[جامع‌التواریخ]] آمده.ابوعلی‌حسن با دو تن دیگر از مشاهیر سده پنجم [[عمرخیام]] و[[حسن‌ صباح]] یار دبستانی بوده.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=16}}</ref>این سه در نیشابور در یک مکتب (دبستان) درس می‌خواندند و آموزگارشان هم امام موفق بوده‌است.ابوعلی‌حسن و خیام و حسن صباح با یکدیگر عهد بستند که از ما هرکدام به درجه بزرگ و مرتبه عالی رسیدیم،دیگری را کمک و یاری دهیم؛بدین ترتیب میان آنان میثاقی برقرار شد.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=16}}</ref>زمانیکه ابوعلی‌حسن به وزارت سلجوقیان رسید،روزی؛عمرخیام به خدمت او رفت تا عهد کودکی را به او یادآور شود.بدین ترتیب خواجه‌نظام‌الملک به عمر خیام جیره دائمی از خزانه نیشابور را بخشید.به دنبال عمرخیام؛حسن صباح نیز به خدمت خواجه‌نظام‌الملک رفته و از او خواست تا به عهد قدیم وفا کند و خواجه نیز تولیت ری یا اصفهان را به او پیشنهاد کرد،اما از آنجا که حسن صباح هوای وزارت در سر داشت؛به آن مقدار راضی نشده و قبول نکرد.<ref>{{پک|سیدجوادطباطبایی|1375|ک= خواجه نظام الملک|ص=16}}</ref>
[[سیاست‌نامه]] یا سیرالملوک؛کتابیسیرالملوک؛ کتابی است به زبان فارسی در آیین فرمانروایی و کشورداری و اخلاق و سیاست پادشاهان پیشین، نوشتهٔ خواجه نظام‌الملک طوسی. این کتاب از آثار مهم نثر فارسی در قرن پنجم هجری است. سبک نگارش کتاب ساده و روشن و خالی از تصنع از تکلف است، و از شاهکارهای زبان فارسی به‌شمار می‌آید. محتوای این کتاب به فره ایزدی، سیاست‌مداری و محافظه‌کاری به عنوان راهکار و تدبیر امور باور دارد. نظام‌الملک نگارش کتاب را به فرمان [[ملکشاه سلجوقی]] آغاز کرد و در دورهٔ سلطنت [[محمد بن ملکشاه]] (492–511۴۹۲–۵۱۱) به پایان رسانید.
قطعه‌های گوناگون کتاب که از منابع مختلف گردآوری شده، شامل اندرزهای نویسنده، منقولات از [[قرآن]] و احادیث و گفته‌های مشاهیر، حکایت‌هایی در بارهٔ شاهان و وزیران و امیران است، و برخی حکایت‌های بلند آن دارای مکررات و حشو و زوائد است.<ref>رستگار فسایی، منصور؛ اثنی‌عشری، اطلس: هویت ایرانی در ادب فارسی تا حمله مغول</ref>این اثر با تصحیح [[هیوبرت دارک]] توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب در سال 1340۱۳۴۰ در 372۳۷۲ صفحه منتشر شده‌است.<ref>سایت کتابخانهٔ ملی مشخصات کتاب</ref>
 
==== مدارس نظامیه ====
==آثار==
نام مدارسی است که در زمان [[سلجوقیان]] برای آموزش علوم و فنون روز در شهرهای بزرگ آن دوره؛ [[بغداد]]، [[نیشابور]]، آمل، [[قاهره]] و [[اصفهان]] بلخ هرات تأسیس شد. اولین مدارس از این دست به همت وزیر برجستهٔ [[آلپ ارسلان سلجوقی]]، خواجه نظام الملک توسی تأسیس گردیدند. به همین خاطر به این مدارس نام نظامیه دادند.
===سیرالملوک===
[[سیاست‌نامه]] یا سیرالملوک؛کتابی است به زبان فارسی در آیین فرمانروایی و کشورداری و اخلاق و سیاست پادشاهان پیشین، نوشتهٔ خواجه نظام‌الملک طوسی.این کتاب از آثار مهم نثر فارسی در قرن پنجم هجری است. سبک نگارش کتاب ساده و روشن و خالی از تصنع از تکلف است، و از شاهکارهای زبان فارسی به‌شمار می‌آید. محتوای این کتاب به فره ایزدی، سیاست‌مداری و محافظه‌کاری به عنوان راهکار و تدبیر امور باور دارد.نظام‌الملک نگارش کتاب را به فرمان [[ملکشاه سلجوقی]] آغاز کرد و در دورهٔ سلطنت [[محمد بن ملکشاه]] (492–511) به پایان رسانید.
قطعه‌های گوناگون کتاب که از منابع مختلف گردآوری شده، شامل اندرزهای نویسنده، منقولات از [[قرآن]] و احادیث و گفته‌های مشاهیر، حکایت‌هایی در بارهٔ شاهان و وزیران و امیران است، و برخی حکایت‌های بلند آن دارای مکررات و حشو و زوائد است.<ref>رستگار فسایی، منصور؛ اثنی‌عشری، اطلس: هویت ایرانی در ادب فارسی تا حمله مغول</ref>این اثر با تصحیح [[هیوبرت دارک]] توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب در سال 1340 در 372 صفحه منتشر شده‌است.<ref>سایت کتابخانهٔ ملی مشخصات کتاب</ref>
====مدارس نظامیه====
نام مدارسی است که در زمان [[سلجوقیان]] برای آموزش علوم و فنون روز در شهرهای بزرگ آن دوره؛ [[بغداد]]، [[نیشابور]]، آمل، [[قاهره]] و [[اصفهان]] بلخ هرات تأسیس شد. اولین مدارس از این دست به همت وزیر برجستهٔ [[آلپ ارسلان سلجوقی]]، خواجه نظام الملک توسی تأسیس گردیدند. به همین خاطر به این مدارس نام نظامیه دادند.
 
نظامیه بغداد=مدرسه نظامیه در بغداد توسط «خواجه نظام الملک» بنیان نهاده شد. نظامیه همچنان تحت تأثیر آرای افرادی همچون امام محمد غزالی است. آموزش در نظامیه، تعالیم اشاعره بود. نظامیه یکی از معروف‌ترین مدارس بغداد بود که حجره‌هایی به سکونت طلاب افراشته داشت. این مدرسه به تدریس مذهب شافعی می‌پرداخت. شایع است که خلیفه به شکایت بعضی از مخالفان این مدرسه را مدتی بسته‌است.
 
======مدرسین و شاگردان معروف======
 
====== مدرسین و شاگردان معروف ======
[[شیخ مصلح الدین سعدی]]
 
سطر ۸۰ ⟵ ۷۹:
[[امام شیخ ابوعامر فضل بن اسماعیل تمیمی جرجانی]]
 
===== اصلاح تقویم جلالی =====
گاه‌شماری جلالی، دقیق‌ترین تقویم هماهنگ با سال اعتدالی و مبنای گاهشماری ایرانی از قرن پنجم خورشیدی بدین سو است.<ref>History of Astronomy</ref>کار تدوین این تقویم در دورهٔ جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی با فرمان خواجه نظام‌الملک و محل رصد آن شهرهای اصفهان (پایتخت سلجوقیان)، ری و نیشابور ذکر شده‌است.<ref> گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (1380)، صفحهٔ 50. </ref>
 
== القاب ==
گاه‌شماری جلالی، دقیق‌ترین تقویم هماهنگ با سال اعتدالی و مبنای گاهشماری ایرانی از قرن پنجم خورشیدی بدین سو است.<ref>History of Astronomy</ref>کار تدوین این تقویم در دورهٔ جلال‌الدین ملکشاه سلجوقی با فرمان خواجه نظام‌الملک و محل رصد آن شهرهای اصفهان (پایتخت سلجوقیان)، ری و نیشابور ذکر شده‌است.<ref> گاه‌شماری ایرانی، موسی اکرمی، تهران: دفتر پژوهش‌های فرهنگی، چاپ اول (1380)، صفحهٔ 50. </ref>
==القاب==
خواجه نظام‌الملک را در کتابهای تاریخی با هفت لقب یاد کرده‌اند:
 
1.# وزیر کبیر؛ از آنجا که در دستگاه سلجوقیان به بزرگی او وزیری یافت نشده بود.
2.# خواجهٔ بزرگ؛ برای آموزگاری ملکشاه در زمان ولیعهدی.
 
3.# تاج‌الحضرتین؛ برای وزیری دو پادشاه.
2.خواجهٔ بزرگ؛ برای آموزگاری ملکشاه در زمان ولیعهدی.
4.# قوام‌الدین؛ این لقبی مذهبی بود که فقیهان زمان بدو داده بودند.
 
5.# نظام‌الملک؛ لقبی که عامه بیشتر وی را با این لقب می‌خواندن، پس از وی در دوره‌های پسین تاریخ بسیاری از وزیران معتمد شاهان در ایران و هند با این لقب خوانده می‌شدند.
3.تاج‌الحضرتین؛ برای وزیری دو پادشاه.
6.# اتابک؛ لقبی که ملکشاه پس از شاهی بدو داده بود.
 
7۷. رضی‌امیرالمؤمنین؛ لقبی که خلیفه [[المقتدی بامرالله]] در سال ۴۷۵بدو داده بود.
4.قوام‌الدین؛ این لقبی مذهبی بود که فقیهان زمان بدو داده بودند.
 
5.نظام‌الملک؛ لقبی که عامه بیشتر وی را با این لقب می‌خواندن، پس از وی در دوره‌های پسین تاریخ بسیاری از وزیران معتمد شاهان در ایران و هند با این لقب خوانده می‌شدند.
 
6.اتابک؛ لقبی که ملکشاه پس از شاهی بدو داده بود.
 
7.رضی‌امیرالمؤمنین؛ لقبی که خلیفه [[المقتدی بامرالله]] در سال ۴۷۵بدو داده بود.
 
8۸. صدرالاسلام.
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==