'''ژول ریشار''' یا '''میرزارضا خان''' {{تتم||۱۲۳۱|[[پاریس]]||۱۳۰۸|[[طهران]]|ق}}، نخستین معلم زبان فرانسه [[مدرسه دارالفنون]] در عهد قاجاریه، که بسیاری از رجال نامدار ایران در عصر [[قاجار]] و [[دودمان پهلوی|پهلوی]]، [[زبان فرانسه]] را از وی آموخته‌اند و نام او بدلایل مختلف در تاریخ قاجاریه ذکر شده‌است.
ژول ریشار در سال ۱۸۱۶ میلادی، برابر با ۱۲۳۱ هجری قمری، در پاریس بدنیابه دنیا آمد. وی در سال ۱۸۴۸ میلادی برابر با ۱۲۶۰ قمری و در زمان پادشاهی محمد شاه قاجار، به ایران آمد و پس از قبول دین اسلام، نام خویش را تغییر داد و رضا گذاشت و به میرزا رضا خان شهرت یافت. در اواخر سال ۱۲۸۸ قمری، از طرف ناصرالدین شاه قاجار لقب خانی به او داده شد و از این تاریخ به بعد معروف به [[ریشار خان]] گردید وی پس از تأسیس دارالفنون بعنوانبه عنوان اولین معلم زبان فرانسه در این مدرسه مشغول به تدریس شد و تا آخر عمر خویش، معلم فرانسه دارالفنون بود. وی البته بعدها جزو کارمندان وزارت انطباعات و دارالترجمه دولتی نیز شد و در این وزارتخانه، مترجم زبان فرانسه، زبان انگلیسی و غیره بود. گفته می‌شود که او عکس هاییعکس‌هایی به صورت [[داگرئوتایپ]] از محمدشاه قاجار و ولیعهدش ناصرالدین شاه انداخت که هیچ کدامهیچ‌کدام از آنهاآن‌ها باقی نمانده استنمانده‌است.
در نمایشگاه پاریس 1889 موسیو ریشار مجموعه ایمجموعه‌ای از صنایع دستی و تاریخی ایران را در غرفه ایران بنمایش گذاشت. به گفته ناصرالدین شاه در سفرنامه سوم خود موسیو ریشارد هزار تومان برای جمع آوریجمع‌آوری این اجناس صرف کرده بود و آنهاآن‌ها به سی هزار تومان برای موزه بفروش رفتند.
وی سرانجام در سن ۷۷ سالگی، و در سال ۱۳۰۸ هجری قمری، مصادف با ۱۸۹۱ میلادی در تهران درگذشت و در گورستان خارج دروازهٔ شهرری، در محلی که موسوم به آب انبار قاسم خان بود، به خاک سپرده شد.
از وی، یادداشت‌های خوبی راجع به اوضاع اجتماعی و سیاسی ایران باقی ماندهباقی‌مانده که یک قسمت از آن را، [[خلیل ثقفی|دکتر خلیل خان ثقفی اعلم الدوله]]، در کتاب مقالات گوناگون نقل کرده‌است.
پس از مرگ وی، پسرش، [[یوسف ریشار]] یا [[یوسف ریشار خان]]، به جای او به دارالفنون رفت و برای سالهاسال‌ها به تدریس زبان فرانسه در این مدرسه پرداخت.
