بیماری هانتینگتون: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[علائم بیماری|علائم]] '''بیماری هانتینگتون''' (HD) کاهش شدید کنترل عضلانی، اختلال هیجانی و تداخلات [[آسیب‌شناسی|آسیب‌شناختی]] (پاتولوژی) در [[یاخته]]‌های [[مغز]] می‌باشد. این بیماری در اثر [[جهش]] در ژن کد کنندهکدکننده [[پروتئین]] هانتینگتون ایجاد می‌شود.

هانتینگتون، در اثر افزایش توالی تکراری سه [[نوکلئوتید]]ی CAG درژن HD ایجاد می‌شود. مشخص شده‌است که ژن HD پروتئینی بنامبه نام '''هانتینگتون''' را کد می‌کند. هانتینگتون در [[سپتوپلاسم]] سلول‌های عصبی و متصل با غشاها، [[وزیکول]]ها و [[اسکلت سلولی]] وجود دارد. افزایش توالی CAG باعث ایجاد یک توالی پلی گلوتامین در پروتئین هانتینگتون می‌شود. این توالی باعث اتصال پروتئین‌های هانتینگتون و پروتئین‌های دیگر بهم می‌شود که منجربه تجمع اجسامی رشته مانند در سلول‌های عصبی مغز می‌شود. پروتئین هانتینگتون در انواع مختلفی از سلول‌ها بیان می‌شود ولی فقط در سلول‌های عصبی مغز باعث ایجاد اجسام رشته‌ای می‌شود که علت این امر این است که برای تجمع یافتن پروتئین‌های هانتینگتون، برهمکنش با پروتئین‌های دیگری هم لازم می‌باشد که این پروتئین‌ها به‌طور اختصاصی فقط در سلول‌های عصبی مغز بیان می‌شوند.

به گفته پژوهشگران یافته‌های آنان نشان می‌دهد تداخلات غیرطبیعی در ساختار پروتئین‌ها در بیماری‌های [[آلزایمر]] و [[پارکینسون]] نیز نقش دارد. همه این اختلالات به وسیله [[نورودژنراسیون]] انتخابی ایجاد شده توسط پروتئین‌های بیماری مشخص می‌شوند، اما [[سازوکار]]های (مکانیسم‌های) ملکولی و سلولی در این رابطه خیلی شناخته شده نیستند.در این بیماری به علت ازبین رفتن سلولهایسلول‌های عصبی هستههسته‌های های قاعده ایقاعده‌ای مغز (پوتامن و دمدار) که با ترشح گاما آمینو بوتیریک اسید باعث مهار پیام هایپیام‌های حرکتی ارسالی به گلوبوس پالیدوس و جسم سیاه میشود،آغازمی‌شود،آغاز میشودمی‌شود و درنتیجهدر نتیجه پیامهای حرکتی کنترل نشده به اندام هااندام‌ها ارسال میشودمی‌شود و عوارض حرکتی بیماری را ایجاد می کندمی‌کند.