سردار کابلی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات: اصلاح فاصله مجازی: "ای" بعد از "ه" |
||
خط ۴۳:
انسانی بود قانع، صبور، خوشرو و خوش لهجه. وقتی راه می رفت زمین را مىنگریست و وقتی مینشست در حال فکر کردن بود. وقتی به کسی می رسید با تبسم احوالپرسی میکرد و اگر سخن از علم و فضل او به میان می آمد می گفت: «من ذرهای بیش نیستم.» و...
او ظاهری ساده و بیآلایش داشت. لباس ساده میپوشید، ساده سخن می گفت و غذای ساده می خورد مهربان بود و با مردم صمیمانه مینشست و صادقانه برخورد می کرد. از تمام وجودش اخلاص و صفا نمایان بود.
ادب و تواضع آن مرد کریم، دوستان و آشنایانش را به شگفتی وا می داشت. بزرگانی که به کرمانشاه وارد می شدند و اشتیاق به ملاقات با او را داشتند، او از باب احترام و ادب ابتدا به دیدن آنها می رفت تا آمدن آنها به منزل او جنبه بازدید داشته باشد. وی این احترام را نسبت به هر شخصی مراعات می کرد بدون آنکه
==وفات==
|