علیشیر نوایی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←فرهنگهای لغات ترکی و فارسی متکی بر آثار امیر علیشیر نوایی: اصلاح فاصله مجازی با استفاده از AWB |
MammothBot (بحث | مشارکتها) افزودن پیوند به ویکیگفتاورد با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۶:
او مردی نیکوصفت و دانشمند و شاعر بوده اشعار بسیاری به دو زبان [[فارسی]] و [[ترکی جغتایی]] دارد به همین جهت مشهور به «'''ذواللسانین'''» بود. تخلص او در اشعار ترکی «نوائی» و در اشعار فارسی «فانی» است. برخی پژوهشگران، به پدیدآوردن آثاری به زبانهای پشتو و عربی توسط او نیز اشاره داشتهاند، با وجود این، مدارکی که بتوان دعاوی این چنینی را با استناد به آنها تأیید کرد تا به امروز یافت نشده است.<ref>نعمتی لیمایی، امیر. بررسی زندگی سیاسی و واکاوی کارنامه علمی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی امیر علیشیر نوایی، تهران: وزارت امور خارجه و مشهد: دانشگاه فردوسی، ۱۳۹۳، ص۱۰۰.</ref>
وی در سال ۸۴۴ ه. ق. در [[هرات]] متولد شد و تحصیلات اولیه خود را نزد پدرش کیچکینه بخشی -که از جمله امرای دربار تیموریان بود - کسب کرد و سپس برای ادامه تحصیل به [[سمرقند]] رفت. علیشیر در خردسالی با [[سلطان حسین بایقرا|سلطان حسین میرزا]] همدرس و هممدرسه بود. نوائی از آن پس به منظور تحصیل معارف و کمالات [[خراسان]] و سمرقند و بسیاری از شهرهای دیگر را سیاحت کرد و در آن میان گرفتار فقر و فاقهای سخت شد. با به سلطنت رسیدن [[سلطان حسین بایقرا|سلطان حسین میرزا]] امیر علیشیر بهحکم دوستی دیرینه به نزد او رفت و به گرمی از سوی وی مورد استقبال واقع گردید. آنچه روشن است او در این هنگام از جمله توانمندترین چهرههای سیاسی دربار به شما میآمده است. از جمله مقامها و مناصبی که از سوی [[سلطان حسین بایقرا|سلطان حسین میرزا]] به امیر علیشیر واگذار گردید میتوان به تصدی مقام مهرداری، امارت دیوان اعلی<ref>خواندمیر، غیاث الدین بن همام الدین، مکارم الاخلاق: شرح احوال امیر علیشیر نوایی، مقدمه و تصحیح و تعلیق محمداکبر عشیق، تهران: میراث مکتوب، ۱۳۷۸ ص۹۰–۸۹.</ref> حکومت هرات<ref>نعمتی لیمایی، امیر. بررسی زندگی سیاسی و واکاوی کارنامه علمی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی امیر علیشیر نوایی، تهران: وزارت امور خارجه و مشهد: دانشگاه فردوسی، ۱۳۹۳، ص۴۳.</ref> و حکومت استرآباد.<ref>فرهانی منفرد، مهدی. پیوند سیاست و فرهنگ در عصر زوال تیموریان و ظهور صفویان، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۸۱، ص۱۸۸.</ref> اشاره داشت. با وجود این، گفتنی است امیر علیشیر بیشتر مایل بود تنها ندیم و مشاور سلطان باشد و بدین سبب به تقریب از پذیرش مناصب سیاسی گریزان بود. امیر علیشیر سرانجام به سال ۹۰۶ در شهر هرات درگذشت.<ref>خواندمیر، غیاث الدین بن همام الدین، مکارم الاخلاق: شرح احوال امیر علیشیر نوایی، مقدمه و تصحیح و تعلیق محمداکبر عشیق، تهران: میراث مکتوب، ۱۳۷۸ ص۱۶۲.</ref>
سطر ۱۱۵ ⟵ ۱۱۳:
== منابع ==
{{ویکیگفتاورد}}
* نعمتی لیمایی، امیر. بررسی زندگی سیاسی و واکاوی کارنامه علمی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی امیر علیشیر نوایی، تهران: وزارت امور خارجه و مشهد: دانشگاه فردوسی، ۱۳۹۳
* نوایی، امیرعلیشیر. [[رساله مفردات (در فن معما)]]، با مقدمه، تصحیح، توضیح و تحشیه دکتر امیر نعمتی لیمایی و مهدی قاسمنیا، تهران: مشکوه دانش، ۱۳۹۴
سطر ۱۳۵ ⟵ ۱۳۴:
{{ترتیبپیشفرض:نوایی، علیشیر}}
[[رده:ادبیات فارسی]]
[[رده:اویغورها]]
|