نورث امریکن ایکس-۱۵: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +تمیز (۱۴.۹ core): + رده:برنامههای اکس-۱۵ |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۳۰:
در طول برنامه ایکس-۱۵، در مجموع ۱۳ پروازی که به منظور رکوردگیری انجام شد تنها هشت خلبان توانستند از مرز ۸۰ کیلومتر ارتفاع، که معیار پروازهای فضایی نیروی هوایی امریکاست بگذرند، و در نتیجه واجد داشتن شرایط خلبانان، برای فضانوردی شدند. خلبانان نیروی هوایی بلافاصله پس از به دست آوردن این موفقیت واجد شرایط در شاخه فضانوردی محسوب میشدند در حالی که خلبانان غیرنظامی در شاخه فضانوردی ناسا، در سال ۲۰۰۵، یعنی ۳۵ سال پس از آخرین پرواز ایکس-۱۵ این امتیاز را به دست آوردند. خلبانان نیروی دریایی در برنامه ایکس-۱۵ هرگز موفق نشدند که بالاتر از ارتفاع ۸۰ کیلومتری لازم پرواز کنند.
ایکس-۱۵، در طی یک دوره تقریباً ۱۰ ساله در پرواز بود، از سال ۱۹۵۹ تا اکتبر ماه ژوئن سال ۱۹۶۸ میلادی این پروازها ادامه داشت. مجموعهٔ رقمهای سرعت و ارتفاع سوابق در جهان غیررسمی اعلام
ایکس-۱۵ نخستین هواپیمایی بود که از دماغهٔ توپی بهره میبرد. دماغهٔ توپی اندازهگیری دقیقی از سرعت هوا و زاویهٔ جریان در سرعتهای [[مافوق صوت|فراصوت]] و ابرفراصوت را به دست میداد. [[نیل آرمسترانگ]] این هواپیما را برای نخستین بار خلبانی کرد. این دماغهٔ توپی در عکس، در مقابل دست راست آرمسترانگ دیده میشود. برای فرود، هواپیمای ایکس- ۱۵ دارای ارابهٔ فرود غیراستاندارد بود، ارابهٔ فرود دماغهٔ آن دارای چرخ و لاستیک بود، در این عکس تیرک ترمز سمت چپ دیده میشود. سیستم اصلی فرود شامل دو سورتمه، سوار شده در قسمت عقب هواپیما است. دو خط ترمز بر روی بستر خاکی را هر دو سورتمه ایجاد کردهاند. به خاطر همین ترمز سورتمهای، موشک-هواپیما تنها میتواند بر روی یک بستر خاکی زمین خشک، و نه در باند بتنی فرودگاه، فرود آید.<ref>Pilot Neil Armstrong and X-15 #1 http://grin.hq.nasa.gov/ABSTRACTS/GPN-2000-000121.html</ref>
|