تورات: تفاوت میان نسخه‌ها

چهار کتاب دیگر تورات به داستان [[موسی]] اشاره دارند که صدها سال پس از ابراهیم زندگی می‌کرد. داستان وی در کنار داستان [[آزادی]] قوم [[بنی‌اسرائیل]] از [[بردگی]] در [[مصر]] و عهد مجدد آنان با خداوند در [[کوه سینا]] و همچنین سرگردانی آنهاآن‌ها در صحرا تا زمان ورود نسلی جدید به سرزمین کنعان اشاره دارد. تورات با مرگ موسی پایان می‌یابد.

همه آنچه را که خداوند در [[صحرای سینا]] بر [[موسی]] وحی کرده درایندر این [[کتاب]] آمده‌است.<ref>[http://www.jewishencyclopedia.com/articles/14446-torah]</ref>

نام دیگر تورات کتاب شریعت است. گاهی به عهد عتیق (مجموعه ایمجموعه‌ای از کتب آسمانی یهودیان) تورات نیز اطلاق می‌شود درحالی که پنج کتاب نخست عهد عتیق توراتی است که بر حضرت موسی نازل شده‌است.<ref>[http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/Judaism/The_Written_Law.html]</ref>

ولی هنگامی که حق از نزد ما برای آنهاآن‌ها آمد گفتند: «چرا مثل همان چیزی که به موسی داده شد به این پیامبر داده نشده‌است؟!» مگر بهانه جویانی همانند آنان، معجزاتی را که در گذشته به موسی داده شد، انکار نکردند و گفتند: «این دو نفر (موسی و هارون) دو ساحرند که دست به دست هم داده‌اند (تا ما را گمراه کنند) و ما به هر دو کافریم»؟ ! بگو: «اگر راست می‌گویید (که تورات و قرآن از سوی خدا نیست)، کتابی هدایت بخش‌تر از این دو از نزد خدا بیاورید، تا من از آن پیروی کنم!»<ref>قصص آیه 48</ref>

در قرن دوم یا سوم قبل از میلاد تورات به زبان «یونانی کوئیس» ترجمه شد و در طی قرن‌ها بقیه کتاب نیز ترجمه شدند. این ترجمه را [[سپتانت]] یا [[سبعینه]] می‌نامند و توسط یهودیان یونانی‌زبان و سپس مسیحیان بسیار مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. <!-- این ترجمه با برخی از متون عبری استاندارد ([[متن مازورتی]]) تفاوت‌هایی دارد {{مدرک}} --> <!-- مطابق سنن یهودی، هفتاد مترجم، جداگانه این متن را به طوربه‌طور یکسان ترجمه کردند که از دیدگاه مؤمنان به اعجاز و وحی الهی تشبیه شده‌است. {{مدرک}} -->

<!-- در دهه ۸۰۰ و دهه ۱۴۰۰ متفکران یهود که امروزه به کارائیت [[مازورتی]] شناخته می‌شوند متون همه دست نوشته‌های [[کتاب مقدس]] را مقایسه کردند تا متن واحدی را ایجاد کنند{{مدرک}}. -->درنهایت تعدادی متن بسیار مشابه تهیه شد که به هر یک از آنهاآن‌ها متن‌های مازورتی (TM) می‌گویند.

مازورت‌ها «حروف صدادار» (با نام «نیکود») را به متن اضافه کردند تا متن اصلی از یکنواختی خارج شود. <!-- گاهی اوقات لازم بود متن را تفسیر کنند تا حرف صدادار مناسب قرار دهند و معنی را حفظ نمایند در گذشته قرائت‌های عبری مختلفی وجود داشته‌است{{مدرک}} که برخی از آنهاآن‌ها به صورت «پنتاتوچ ساماریتی»، (طومارهای دریای راکد) و دیگر متون از خطر نابودی نجات یافتند و وجود نسخه‌های متفاوت از این متون نشانه حفظ آنهاآن‌ها در طول [[تاریخ]] است. -->

<!-- نسخه‌های سپتاجینت شامل تعدادی [[کتاب]] هستند که حجم و تعداد آنهاآن‌ها فراتر از متون مازورتی [[تنخ]] است.{{مدرک}} -->برخی از این ملحقات در [[زبان یونانی]] به متن اصلی اضافه شده و بقیه هم ترجمه‌های [[عبری]] کتاب‌ها و متونی هستند که در متون مازورتی وجود نداشته‌اند. کشفیات جدید نشان می‌دهد که بیشتر مطالعات سپتاجینت منشأ عبری دارند درحالیکه دست نوشته کاملی از متون عبری وجود ندارد که سپتاجینت برپایه آن شکل گرفته‌است اما بسیاری از متفکران معتقدند که متون عبری یک «جهش» متن از متن اصلی متون مازورتی را به تصویر می‌کشند.

همچنین یهودیان ترجمه‌های آزادی را به زبان آرامی تهیه کردند که آنهاآن‌ها را [[ترجم]] می‌نامیدند. <!-- آنهاآن‌ها برپایه مطالب شفاهی زبانی جزئیاتی را به ترجمه متن اضافه می‌کردند.{{مدرک}} -->[[سپتاجینت]] (ترجمه یونانی که توسط الکساندر در مصر و در دوران حکومت تولمائیک‌ها انجام شد) در مقابل متن مازورتی مورد توجه کمتری قرار گرفت تامتن مازورتی بتوان به عنوان متن اصلی عهد عتیق برای ترجمه به زبان‌های [[غربی]] عرض‌اندام کند واینو این روند از زمان ترجمه کتاب [[ولگاته]] توسط [[جروم]] تاکنون ادامه یافت. در [[مسیحیت شرقی]] هنوز ترجمه‌هایی وجود دارند که متن اصلی آن سپتاجینت بوده‌است دربرخی از ترجمه‌های غربی مدرن از سپتاجینت برای تشریح بخش‌هایی از متن مازورتی که به نظر می‌رسید در هنگام نوشتن با غرض ورزی نویسندگان روبرو شده و تحریف شده استفاده می‌شود همچنین گاهی درایندر این ترجمه‌ها از متن [[پیمایش دریای ساکن]] نیز استفاده شده‌است.

تعدادی از [[کتب تثنیه مقدس]] که بخشی از سپتاجینت یونانی هستند اما درکتاب مقدس عبری وجود ندارند را [[آپوکریفا]] می‌نامند. اغلب [[پروستان]]‌های مدرن آپوکریفا رابهرا به عنوان کتب مقدس در نظر نمی‌گیرند اگر چه حدود سال ۱۸۲۰ کتب مقدس پروتستان این مطالب را درخود جای داده بودند. با این وجود اغلب مسیحیان (شامل اعضا [[کلیسای کاتولیک روم]]، [[کلیسای ارتدوکس شرق]] و کلیساهای [[ارتدوکس خاور]]) آپوکریفا را بخشی از عهد عتیق می‌دانند. کلیسای کاتولیک روم هفت کتاب از این دسته شامل ([[کتاب توبیت]]، [[کتاب جودیت]]، [[مکابیان ۱]]، [[مکابیان ۲]]، [[خرد سلیمان]]، [[کتاب واعظ]] و[[کتاب باروخ]] و همچنین بخش‌هایی از[[کتاب استر]] و[[کتاب دانیال]] را جزء عهد عتیق می‌داند. کلیساهای ارتدوکس تعدادی کتاب دیگر مانند [[مکابیان ۳]]، [[زبور ۱۵۱-۱۵۵]]، [[اسدراس ۱]]، [[اودس]]، [[زبور سلیمان]] و گاهی [[مکابیان ۴]] را در این عهد قرار می‌دهند.