رابیندرانات تاگور: تفاوت میان نسخه‌ها

تاگور از عرفان «[[اوپانیشاد]]ی» و سروده‌های عارفان و شاعران «بهکتی نو» بسیار تأثیر گرفته استگرفته‌است. تاگور در نوشته‌های خود عبارات و پاره‌هایی از اوپانیشادها را نقل می‌کند و در مجموعهٔ [[ترانه هایترانه‌های کبیر]]، یکصد شعر از سروده هایسروده‌های [[کبیر (صوفی)|کبیر]]، مؤسس مذهب «[[کبیر پانتی]]» و نمایندهٔ برجسته مکتب [[بهکتی‌نو]] را به زبان انگلیسی درآورد.<ref>فریامنش، مسعود: یادبود سالروز تولد رابیندرانات تاگور، شاعر ملّی هند. در وبگاه فرهنگستان زبان فارسی. ۱۳۹۱/۴/۱۷.</ref>

پس از چندی دهکده زیستگاه آنان و دهکده‌های گرد آن به شهری بزرگ گسترش یافت و نام [[کلکته]] را به خود گرفت. خاندان تاگور هم که داد و ستد گسترده‌ای با انگلیسیها داشتند به رونق و سود و دارایی بسیاری دست یافتند. اوج پیشرفت این خاندان در زمان پدربزرگ رابیندرانات تاگور که دورکنات (Dwarkanath) نام داشت پدید آمد. وی که در [[۱۷۹۴ (میلادی)|۱۷۹۴]] دیده به جهان گشوده بود به جوانمردی و بخشندگی شهرت داشت و همچنین رهبر آیین [[راجا رام موهان روی]] (Raja Rammohum Roy) بود. دورکنات دوبار به [[انگلستان]] رفت که بار دوم به سال [[۱۸۴۴ (میلادی)|۱۸۴۴]] بود. وی از این سفر بازنگشت و در سال [[۱۸۴۶ (میلادی)|۱۸۴۶]] در شهر [[لندن]] درگذشت. از او سه پسر به جای ماند که بزرگ‌ترین آنهاآن‌ها دبندرانات Dbendranath (پدر رابیندرانات تاگور) در سال [[۱۸۱۷ (میلادی)|۱۸۱۷]] زاده شد. از آنجا که وی مردی دیندار و پارسا بود از سوی هندوان لقب ''مهاریشی'' را، که لقبی است ویژه رهبران دینی، دریافت کرد.

رابیندرانات چهاردهمین فرزند خانواده بود. پدرش مهاریشی چهارده فرزند داشت که او کوچک‌ترین آنهاآن‌ها بود. بزرگ‌ترین برادر رابیندرانات، دویجیندرانات نام داشت که مردی دانشمند بود و دستی در فلسفه و شعر و ریاضی و موسیقی و ادب داشت. وی در سال [[۱۹۲۶ (میلادی)|۱۹۲۶]] درگذشت. دومین پسر او ساتین‌درانات نام داشت که دارای دانش [[سانسکریت]] و چیره به زبانهای [[بنگالی]] و [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] بود. سومین پسر او همن‌درانات که در چهل سالگی درگذشت و از رابیندرانات بیش از دیگران پرستاری کرد و بدو [[بنگالی]] و انگلیسی آموخت. پنجمین پسرش جوی‌تیرین‌درانات نام داشت که شاعر، نویسنده، موسیقیدان و همچنین مردی میهن‌پرست بود. او تأثیر بسیاری بر رابیندرانات گذارد. وی در سال [[۱۹۲۵ (میلادی)|۱۹۲۵]] درگذشت. از دختران او یکی سودامینی بود که پرستار پدر پیرش و برادر خردسالش رابیندرانات بود؛ دیگری که پنجمین دختر مهاریشی هم بود سورناکوماری نام داشت که نویسنده و موسیقیدانی آزادیخواه بود که در بیداری زنان بنگالی کوشش بسیار نمود.

او به ایران و زبان فارسی علاقه فراوان داشت و به رغم کهولت سن و سختی سفر در آن زمان دوبار به ایران سفر کرد. سفر اول او در اردیبهشت ۱۳۱۱ و دیدارش با نویسندگان و شاعران ایران در [[بوشهر]]– [[شیراز]] و [[تهران]] و [[اصفهان]] باعث تبادل فرهنگی و ادبی گسترده‌ای میان نویسندگان و شاعران [[ایران]] و [[هند]] شدکه سالهاسال‌ها ادامه داشت<ref>[http://irna.ir/News/80122945/نگاهی-به-زندگی-,تاگور,-شاعر-پرآوازه-هندی-وعلاقه-شدید-وی-به-ایران-و-زبان-فارسی/خارجي/ نگاهی به زندگی 'تاگور' شاعر پرآوازه هندی وعلاقه شدید وی به ایران و زبان فارسی<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>

وی در [[سپتامبر]] [[۱۹۴۰ (میلادی)|۱۹۴۰]] به کوه‌های [[هیمالیا]] -همانجا که در کودکی پدرش وی را بدانجا برده بود- رفت. ناگهان ناخوش شد و به ناچار به [[کلکته]] بازگشت. پس از درمان به شانتی‌نیکتان رفت. دوباره بیمار شد و او را در [[۲۵ ژوئیه]] [[۱۹۴۱ (میلادی)|۱۹۴۱]] به کلکته بردند. در انجا او را جراحی کردند ولی حالش بدتر شد. سر انجام در [[۷ اوت]] همان سال در حالی که هشتاد سال و سه ماه از زندگیش می‌گذشت جان سپرد. جسد او را در کنار [[رود گنگ]] سوزاندند و خاکسترش را به شانتی‌نیکتان، یعنی همانجاهمان‌جا که مدرسه‌اش بود فرستادند. تاگور نماند تا استقلال هند را ببیند اما بدون شک استقلال هند تا حد زیادی به اندیشه‌های تاگور مدیون است.

رابیندرانات تاگور نه تنها نویسنده بزرگ ادبیات مدرن [[هندوستان]] و شاعر و رمان‌نویسی قهار بلکه وی از سردمداران دیرین و مدافعان سرسخت استقلال هندوستان نیز به شماربه‌شمار می‌آید.<ref name="magiran.com"/> اهمیت و شهرت تاگور تا حدی بود که حتی بریتانیایی‌های مستقر در هند نیز از او واهمه داشتند. شاید بتوان یکی از عوامل تاثیرگذارتأثیرگذار در پیروزی گاندی را تاگور و اندیشه‌هایش دانست. تاگور در سال ۱۹۳۲ در زندان با [[گاندی]] ملاقات کرد. این امتیازی بود که بریتانیایی‌ها به هر کسی نمی‌دادند اما تاگور از آن برخوردار شد و درنهایتدر نهایت نیز [[دانشگاه آکسفورد]] به تاگور دکترای افتخاری داد و همچنین در سال ۱۹۳۴ پذیرفت که با [[نهرو]] دیدار کند. یکی از پراهمیت‌ترین سخنرانی‌های تاگور با عنوان «بحران تمدن» در جشن ۸۰ سالگی‌اش ایراد شد. دنباله تاثیرتأثیر فکری این سخنرانی را در جهان می‌توان در تئوری جنگ تمدن‌ها و گفتگوی تمدن‌ها دید.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://parssea.org/?p=1872 |عنوان = روح هند با هویت ایرانی | ناشر = وب‌گاه فرهیختگان آن‌لاین |تاریخ = ۱۶ مهر ۱۳۸۹ |تاریخ بازدید = ۲۳ مهر ۱۳۸۹}}</ref>

برخی از سروده‌ها و نوشته‌های تاگور به فارسی برگردانده شده استشده‌است. از جمله آثار وی که به فارسی منتشر شده‌اند:

* {{یادکرد وب|نویسنده = |نشانی = http://www.smskade.ir/بیوگرافی-و-زندگینامه-رابیندرانات-تاگ/ |عنوان = بیوگرافی و زندگینامه رابیندرانات تاگور| ناشر = اس ام اساس‌ام‌اس کده |تاریخ = 8 آگوست ۲۰15|تاریخ بازدید = ۲۳ مهر ۱۳۸۹}}

* رابیندرانات تاگور، نخستین آسیایی ِ برنده‌یبرندهٔ جایزه‌یجایزهٔ نوبل [https://tavaana.org/fa/Rabindranath_Tagore]