ایلامی میخی: تفاوت میان نسخه‌ها

زبان ایلامی در واپسین گام "ایلامی نو" نامیده می شودمی‌شود که خود به دو بخش پیش از هخامنشی و هخامنشی تقسیم می شودمی‌شود. زبان ایلامی هخامنشی بر روی دو دستهٔ جداگانهٔ اسناد بکار رفته است: سنگ نوشته‌های شاهی در بیستون, پاسارگاد, تخت جمشید, همدان, وان, شوش و سوئز و دیگر گل نوشته‌های دیوانی تخت جمشید که به دو بخش گل نوشته‌های گنجینه و بارو تقسیم می شودمی‌شود. البته سال ها پیش یک سند از بایگانی شوش نیز یافت شده است. این اسناد توسط پروفسور ریچارد هلک و جرج ج. کامرون خوانده و چاپ شده اند. دکتر عبدالمجید ارفعی و پروفسور متیو استولپر اکنون بر روی این اسناد جداگانه کار می کنندمی‌کنند. شمار سندهای دیوانی به 30 هزار می رسدمی‌رسد که تنها 5000 آنها خوانده شده و نیمی از آنها حدود 2200 سند تاکنون چاپ شده است.

پروفسور فرانسوا والا و ف. هنکلمن و چالز جونز از دیگر کسانی هستند که در حال حاضر بر روی این زبان و اسناد کار می کنندمی‌کنند.