دیر صهیون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Modernbot (بحث | مشارکت‌ها)
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۱:
[[پرونده:Prieure de sion-logo.png|بندانگشتی|150px|نشان دیر سیون]]
'''دیرصهیون''' (فرانسوی:Prieure de Sion) و (انگلیسی:Priory of Sion) نام چندین گروه حقیقی و خیالی است بحث برانگیز ترینبرانگیزترین آن «سازمان برادری» است که در سال ۱۹۵۶ توسط pierre Plantard تاسیستأسیس شد و اعتقاد به ادامه نسب [[مسیح]] داشت.
 
== پیشینه ==
«سازمان برادری» در سال ۱۹۵۶ در [[شهر مرزی]] Annemasse فرانسه و توسط pierre Plantard و Andre Bonhomme بنیان گذاریبنیان‌گذاری گردید و تاسیستأسیس آن رسماً ثبت گردید<ref>[http://jhaldezos.free.fr/lespersonnages/plantard/images/extraitdejo.html Journal Officiel de la République Française]</ref>
گفته می‌شود این نام را مؤسس از کوهی به همین نام در شهر آنه ماسه(Annemasse) برداشته و اعتقاد داشت آن کوه مقدس و عبادتگاه‌است.<ref name="Bradley 2006">{{Cite journal| last = Bradley | first = Ed | authorlink = | title = [http://www.cbsnews.com/stories/2006/04/27/60minutes/main1552009_page2.shtml The Priory Of Sion: Is The "Secret Organization" Fact Or Fiction?] | url =|}}بازبینی۲۰ آوریل ۲۰۱۲</ref>
 
در دهه ۱۹۶۰، مؤسسین برای آن یک سابقه ساختگی ایجاد کردند که گویای این بود که این سازمان قبلاً در سال ۱۰۹۹ بصورتبه صورت یک سازمان مخفی توسط Godfrey of Bouillon در کوه صهیون در سرزمین [[اورشلیم]] توسط یک گروه رهبانی تاریخی بنامبه نام «صومعه بانوی کوه صهیون» تاسیستأسیس شده‌است. این گروه اعتقاد به وجود خون مقدس و جاری بودن آن در وراث تاج و تخت فرانسوی [[مروونژی‌ها]] داشت.<ref name="Baigent, Leigh & Lincoln 1982"/><ref>[http://www.cesnur.org/2005/pa_introvigne.htm Centro Studi sulle Nuove Religioni] بازبینی ۲۰ آوریل ۲۰۱۲</ref>
این موضوع در سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ مورد مناقشه و بحث‌های عمومی قرار گرفت و پلانته آنراآن را در سراسر اروپا بصورتبه صورت افسانه پخش نمود ولی دلایل محکمی در اثبات تاریخچه مربوط به قبل از سال۱۹۵۶ بدست نیامد.
این عقیده با انتشار کتاب «خون مقدس و جام مقدس» در سال ۱۹۸۲ تقویت گردید.<ref name="Baigent, Leigh & Lincoln 1982">Henry Lincoln, Michael Baigent,Leigh,R. ''The Holy Blood and the Holy Grail'', Corgi, 1982.ISBN 0-552-12138-X.</ref> همچنین در مقدمه کتاب [[رمز داوینچی]] بر وجود داشتن آن تاکیدتأکید شد.<ref name="DVC">Dan Brown, ''The Da Vinci Code'', Doubleday, 2003. ISBN 0-385-50420-9.</ref>
با این حال بسیاری از نظریه پردازان توطئه مذهبی اعتقاد داشتند که این سازمان یک گروه خرابکار و براندازنده‌است.<ref name="Putnam">Bill Putnam, John Edwin Wood, ''[http://books.google.com/books/about/The_treasure_of_Rennes_le_Château.html?id=quIuHQAACAAJ The Treasure of Rennes-le-Château]. A Mystery Solved'', Sutton Publishers, 2003.</ref>
 
== افسانه ==
بسیاری براین باورند که انگیزه بنیان گذاربنیان‌گذار این افسانه، بر خود بزرگ‌بینی و جاه طلبی نویسنده و تمایل وی بر رازآمیز نشان دادن مسیحیت استوار بوده‌است.<ref name="Introvigne 2005">{{Cite journal| last = Introvigne | first = Massimo | authorlink = Massimo Introvigne | title = Beyond The Da Vinci Code: [http://www.cesnur.org/2005/pa_introvigne.htm History and Myth of the Priory of Sion] | year = 2005 | url =}} بازبینی ۲۱ آوریل ۲۰۱۲</ref>
او سعی کرده‌است [[شوالیه|شوالیه گری]] مسیحی را بکمکبه کمک افراد تاًثیر گذارتاًثیرگذار جامعه بصورتبه صورت مخفی ایجاد کند و در این راه از افرادی که از نظر اقتصادی، فرهنگی و موقعیت اجتماعی بالائی در جامعه دارند استفاده کند.<ref>Marie-France Etchegoin & Frédéric Lenoir, ''Code Da Vinci: L'Enquête'', p.61 (Robert Laffont, 2004). ISBN 2-221-10405-6</ref>
او همچنین ادعا کرد که دیر صهیون شاخه‌ای از خانواده کاتولیک است که در صومعه بانوی کوه صهیون در سال ۱۰۹۹ تشکیل شده بود و بنیانگذار آنراآن را شوالیه Godfrey of Bouillon عنوان کرد.<ref name="Putnam"/>
در سال ۱۹۶۰ پلاتارد ادعاهای دیگری به نظریه‌های خود اضافه کرد وی مدعی شد دو پوست نوشته مربوط به دیر صهیون در خرابه‌های کلیسای کشف شده‌است که حقانیت این گروه و ادعاهای آن را تائید می‌کند.<ref name="ChaumTest">Jean-Luc Chaumeil, ''Rennes-le-Château – Gisors – Le Testament du Prieuré de Sion. Le Crépuscule d’une Ténébreuse Affaire'', Éditions Pégase, 2006.</ref>
در سال۱۹۶۹ Henry Lincoln بازیگر و [[نمایش نامه نویس]] انگلیسی ادعا کرد مدارکی بدست آورده‌است که ثابت می‌کند عقاید دیر صهیون در مورد بازمانده پادشاه سلسله مروونژی صحیح است و آن بازمانده مدارک خود را به دیر صهیون سپرده‌است. او نظریه خود را در سه برنامه مؤسسه BBC ارائه داد.<ref name="Baigent, Leigh & Lincoln 1982"/>
خط ۲۱:
بعضی از مدارک نشان می‌دهد که در سال ۲۰۰۲ دیرصهیون بیش از ۹۸۴۱ عضو در اروپا داشته‌است.<ref>Bulletin ''Pégase'' N°06, Janvier/Mars 2003.</ref>
 
در سال ۱۹۶۷ و بار دیگر در سال ۱۹۸۹ دو لیست اعضا از دیر صهیون منتشر شده که نشان دهنده اعضاء اصلی یا Grand Master بوده و اکثر اسامی بعد از مرگ آنهاآن‌ها منتشر شده‌است. در میان آنهاآن‌ها اشخاص ثروتمند و پر نفوذ جامعه و نویسندگان و دانشمندان جای داشته‌است. اشخاصی مانند [[اسحاق نیوتون|اسحق نیوتون]]، [[لئوناردو دا وینچی]]، [[ویکتور هوگو|ویکتورهوکو]]، [[چارلز رادکلیف]]، [[کلود دبوسی|کلود دوبوسی]] در میان آنان دیده می‌شود. درسال۱۹۹۲ در بازجوئی از پلانتارد در دادگاه وی ادعا کرد که اسامی ساختگی بود.<ref name="lepoint">"Affaire Pelat: Le Rapport du Juge", ''Le Point'', no. 1112 (8–14 January 1994), p. 11.</ref>
 
== ادبیات و رسانه ==