دستگاه گوارش انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از جویده شدن غذا، [[زبان]] بالا می‌رود و به [[کام]] می‌چسبد. پس از آن‌که گیرنده‌های مکانیکی گلو تحریک شدند [[زبان کوچک]] نیز بالا می‌رود و راه [[بینی]] را می‌بندد. [[اپی‌گلوت]] نیز راه [[نای]] را بسته و به این ترتیب غذا وارد مری می‌شود و توسط [[حرکات دودی]] [[ماهیچه‌های حلقوی]] مری به دهانهٔ معده می‌رسد. این بخش که [[کاردیا]] نام دارد در حالت عادی منقبض بوده و مانع بازگشت غذا از درون معده به مری می‌شود. وقتی امواج دودی به [[کاردیا]] می‌رسند باعث بازشدنباز شدن آن و ورود غذا به درون معده می‌شوند. آن‌گاه معده توسط [[آنزیم]]ها و حرکات خود غذا را به ماده‌ای خمیری به نام '''کیموس''' تبدیل می‌کنند.

هنگامی که مدفوع به راست روده می‌رسد، بر اثر انقباضات واکنشی که در راست‌روده ایجاد می‌شود و ماهیچه‌های دریچه یا [[اسفنکتر]] [[مقعد]] را شل می‌نماید، احساس دفع مدفوع به شخص دست می‌دهد. اسفنکترهای مقعد، [[ماهیچه‌های حلقوی]] شکلی می‌باشند که کنترل بازشدنباز شدن و بسته شدن مقعد را در اختیار دارند.