کنارنگ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Ariobarzan (بحث | مشارکت‌ها) صفحه‌ای جدید با ''''کُنارَنگ''' یا '''کَنارنگ''' واژه‌ای است پهلوی و لقب مرزبانان ابرشهر و شهر مرک...' ایجاد کرد |
Behaafarid (بحث | مشارکت‌ها) حتی کل واپسین بخش مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری را هم نقل می‌توان کرد. با آن نثر بی‌نظیرش. |
||
خط ۳:
این واژه در [[زبان سریانی]] به ریخت ''قـَنارَق'' آمده‌است.
به عنوان نمونه‌ای تاریخی از کاربرد این واژه به سرگردانی [[يزدگرد سوم]] در جستجوی سپاه برای جنگ با [[عرب]]ها باید اشاره کرد که در آن زمان کنارنگ [[طوس]] از پذیرفتن شاهنشاه ایران خودداری ورزید. این کنارنگ همان است که ابومنصور معمری نویسندهٔ مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری نسب خود را به او می‌رساند<ref>ابومنصور بن احمد بن عبدالله بن حعفر بن فرخ‌زاد بن پشنگ بن گرانخوار بن کنارنگ</ref> در مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری از کنارنگ به تفصیل سخن رفته‌است. از جمله آمده‌است که «کنارنگ پسر سرهنگ پرویز بود و به کارهای بزرگ او رفتی.» از کارهای کنارنگ که در مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری بر شمرده شده‌است موارد زیر را یاد می‌توان کرد:
* درآویختن با قیصر روم در جنگ خسرو پرویز با رومیان و گرفتن قیصر و آوردن وی پیش شاه.
* نبرد با ساره شاه ترک بر در هری (=هرات) و افکندن وی با نیزه.
در مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری چنین آمده‌است که خسرو پرویز به سبب جنگ هری فرمانداری نیشابور را به کنارنگ داد. و فرمانداری طوس خود پیشتر به وی داده شده بود.
==منبع==
* لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ کنارنگ
* عبدالحسین زرین‌کوب، تاریخ ایران بعد از اسلام، انتشارات امیر کبیر، ISBN 978-964-00-0064-9
* {{یادکرد|فصل=مقدمهٔ شاهنامهٔ ابومنصوری|نویسنهد ابومنصور معمری|نویسندگان سایر بخش‌ها=محمدامین ریاحی|کتاب=سرچشمه‌های فردوسی‌شناسی|شهر=تهران|سال=۱۳۸۲|ناشر=پژوهشگاه علوم انسانسی و مطالعات فرهنگی|شابک= ISBN 964-426-201-8|صفحه=۱۳۹–۱۴۶}}
[[رده:لقب‌ها]]
| |||