دهل: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:2 dhols.jpg|thumb|دو عدد دهل]]

 

 

شکلی از آن به همراه [[سرنا]] در مناطق روستایی نواخته می‌شود. نوازنده دهل را با ریسمانی که از شانه‌ها می‌گذرد به خود آویخته و با دو [[مضراب]] مختلف می‌نوازد. برخی گفته‌اند انتهای مضراب دهل، پارچه‌ای گلوله‌ای شکل دارد ولی دهل را از یک طرف با چوب کلفتی به نام ''چنگال'' و از یک طرف با چوب باریکتری به نام ''دیرک'' نوازند. البته در نواحی جنوبی [[ایران]] مانند [[هرمزگان]] و اطراف آن دهل را با دو دست می‌نوازند.

دهل در [[خاورمیانه]] و بویژه [[ایران]] دارای گونه‌های فراوان محلی است. برای نمونه در جنوب ایران گونه‌های زیادی از دهل وجود دارد مانند [[پیپه]]، [[جفه]]، [[پونکه]] و [[تویری]].{{مدرک}}

 

*{{یادکرد | کتاب= واژه نامهٔ موسیقی ایران زمین جلد اوّل| نویسنده= ستایشگر، مهدی| ناشر= اطلاعات| چاپ=دوّم| شهر=تهران| سال=۱۳۸۱| شابک= ISBN 964-423-305-0}}

 

{{انبار-رده|Dhol}}

*[http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-61ffda93a8024728af6d6dfc0355050f-fa.html لغتنامه دهخدا - دهل]