کلیشه معمولاً کاربرد تحقیرآمیز دارد و ممکن است گاه [[تفکر قالبی]] باشد و حقیقت نداشته‌باشد.
بیشتر عباراتیعبارت‌هایی که امروزه به عنوان کلیشه از آنها یاد می‌شود در اصل به عنوان آثاری برجسته شناخته می‌شدند امّا قدرت و نفوذ خود را به خاطر استفادهٔ بیش از حد از دست داده‌اند و تأثیر آنها کمرنگ شده‌است.<ref>{{Cite book | last1 = Mason | first1 = David | authorlink1 = David Mason (writer) | last2 = Nims | first2 = John Frederick | authorlink2 = John Frederick Nims | year = 1999 | title = Western Wind: An Introduction to Poetry | publisher = McGraw-Hill | pages = 126–127 | isbn = 0-07-303180-1}}</ref>
همانطور که شاعر فرانسوی، [[ژرار دو نروال]]، گفته است «نخستین مردی که که زن را زر دانست یک شاعر بود و دومین نفر، یک ابله».<ref>[http://www.linternaute.com/biographie/gerard-de-nerval/ Biography and Quotations of Gérard de Nerval]</ref>
استفادهکلیشه اغلب ترسیمی روشن از مفهومی [[تمثیل (منطق)|تمثیلی]] یا [[اغراق|اغراق‌شده]] است که خیلی وقت‌ها از تجربه‌های روزمرهٔ آدمی سرمنشأ میگیرد.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/oclc/654816261|عنوان=Talking turkey and other clichés we say|نام خانوادگی=1964-|نام=Loewen, Nancy,|تاریخ=2011|ناشر=Picture Window Books|شابک=1404862722|مکان=Mankato, MN}}</ref> استفادهٔ ناچیز از کلیشه ممکن است مهم نباشد ولی استفاده از آن در نوشته و یا سخنرانی می‌تواند نشانهٔ بی‌تجربگی و عدم خلاقیت باشد.
