سیاست خارجی کانادا: تفاوت میان نسخه‌ها

طی ۶۰ سال گذشته، کانادا طرفدار سیاست چند جانبه بوده و تلاشهای بسیاری را برای حل مسائل جهانی در مشارکت با دیگر کشورها داشته‌است.<ref>[http://www.dfait-maeci.gc.ca/cip-pic/IPS/IPS-Overview.pdf]</ref>{{پیوند مرده}}{{پیوند مرده}}<ref>http://books.google.com/books?id=Hw3laaTpOiIC&pg=PP1&lpg=PP1&vq=reaching+out&dq=Canada+middle+power&psp=s&sig=0009fdoEDuy42hFgXuCmmymun6c</ref> این مسأله به وضوح در بحران سوئز سال ۱۹۵۶، زمانی که لستر پییرسون، تنشهای بوجود آمده را با پیشنهاد تلاش برای ادامهٔ صلح وورود نیروهای حافظ صلح سازمان ملل، آرام کرد، به چشم می‌خورد.<ref>[http://www.cbc.ca/greatest/top_ten/nominee/pearson-lester.html CBC.ca - The Greatest Canadian - Top Ten Greatest Canadians - Lester B. Pearson<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref>

بااین روح همکاری، کانادا سعی کرد نقش راهبر خود را در سازمان ملل در ادامهٔ تلاشهای مربوط به برقراری صلح سازمان ملل ایفا کند ؛ که تا سال ۱۹۸۹، ۵۰ هیأت اعزامی برای تلاش در مورد استقرار صلح با همکاری نیروهای حافظ صلح un، به دیگر کشورها فرستاده‌است.<ref>دیسموند، مورتون. تاریخ نظامی کانادا. مک کلند & استوارت. تورنتو. ۱۹۹۹. ISBN ۰-۷۷۱۰-۶۵۱۴-۰ ص۲۵۸</ref>

مشارکت این کشور بانیروهای حافظ صلح UN، درسالهای اولیهٔ آغاز قرن ۲۱ تاحدی کاهش یافت. اگر چه سیاست خارجهٔ این کشور تا حدی شبیه به آمریکاست اما همواره در تلاش است تا حتی الامکان از سیاستهای خارجی ایالات متحده در زمینه‌هایی مثل ارتباطات تجاری و دیپلماتیک با کوبا مستقل باشد.

== منابع ==