آتش و رها: تفاوت میان نسخه‌ها

قابلیت '''شلیک کن و فراموش کن'''، یک روش برای هدفیابی نسل سوم موشکهاست. که از نظر نظامیان به انواع موشک‌هایی گفته می‌شود که بعد از شلیک، در هدفیابی، دیگر نیازی به رهنمودهای هواپیما ندارند و مستقل می‌شوند بطوریکه هدف را به تنهایی شناسایی کند و بتواند به آن آسیب برساند؛ بدون اینکه لازم باشد، سیستم پرتاب کننده موشک هدف را شناسایی کند و این یک ویژگی مهم برای موشک است که برای خود یک نفر راهنما یا یک سیستم هدفیابی داشته باشد تا آن را به طرف هدف سوق دهد (برای مثال از نقش دهنده‌های لیزری استفاده کند) ولی این حالت موجب آسیب پذیرتر کردن حمله و ناتوانی خلبان در رسیدگی به کارهای دیگر می‌شود.

به گونه‌ای که اطلاعات عمومی هدف، به حافظه موشک رفته و در هنگام شلیک، به وسیله آن اطلاعات هدفش را پیدا می‌کند.این اطلاعات می‌تواند شامل هماهنگی‌ها، محاسبه‌های راداری (بر حسب سرعت و زمان) و یا شامل یک تصویر مادون قرمزی (IR image) از هدف باشد.بعد از شلیک شدن موشک سیستم راهیابی خود موشک به کمک بعضی سیستمها از قبیل گردشنماها (ژیروسکوپها)، شتاب سنجها، جی پی اس (GPS)، رادار اساسی و تشخیص دهنده امواج مادون قرمز کار می‌کنند.هر موشکی که از یکی از امکانات بالا برای راهیابی بهره بگیرد موشکی با قابلیت شلیک کن و فراموش کن شناخته می‌شود.

 

== موشکهایی دارای این خصلت ==

}}

 

 

[[ar:أطلق وانس]]

[[de:Fire-and-Forget]]