زبان فارسی باستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
Ariamihr (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{Infobox language
|name=Old Persian
|name=\+[[فارسی باستان]]
|nativename=
|region= [[History of Iran#Classical Antiquity|Ancient Iran]]
|region= جنوب غربی [[ایران باستان]]
|era=evolved into [[Middle Persian]] by c. 300 BCE
|era=نیای [[پارسی میانه]]
|familycolor=[[هندواروپایی]]Indo-European
|fam2=[[Indo-Iranian languages|Indo-Iranian]]
|fam2=[[زبان‌های هندوایرانی|هندو-ایرانی]]
|fam3=[[زبان‌هایIranian ایرانیlanguages|ایرانیIranian]]
|script=[[دبیرهOld میخیPersian هخامنشیcuneiform]]
|iso2=peo|iso3=peo
|notice=IPA|fam4=[[West Iranian languages|Western]]|fam5=[[Southwestern Iranian languages|Southwestern]]|linglist=peo|glotto=oldp1254|glottorefname=Old Persian}}زبان '''پارسی باستان''' یا زبان '''پارسه''' یا زبان '''آریایی'''<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = بزرگمهر لقمان |نشانی= http://www.loghman.org/1012-2/ |عنوان= پارسی‌گویانِ باستان زبانِ خویش را چه می‌نامیدند؟ | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref> در شاخه [[زبان‌های ایرانی]] از گروه [[زبان‌های هندوایرانی]] خانواده [[زبان‌های هندواروپایی]] قرار می‌گیرد.<ref>اصول و ضوابط واژه گزینی٫ بند 2.5.6 http://www.persianacademy.ir/UserFiles/File/OSOUL/310488.pdf</ref> این زبان به [[زبان پارسی میانه]] تحول یافت که زبان ادبی و رسمی دوران [[ساسانیان]] بود و بعدها به [[زبان پارسی دری]] یا پارسی نو تبدیل شد. این زبان از [[زبان نیاایرانی]] (زبان ایرانی باستان) سرچشمه گرفته‌است.<ref>مولایی، چنگیز: صفحه 22</ref>
|notice=IPA}}
 
زبان '''پارسی باستان''' یا زبان '''پارسه''' یا زبان '''آریایی'''<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = بزرگمهر لقمان |نشانی= http://www.loghman.org/1012-2/ |عنوان= پارسی‌گویانِ باستان زبانِ خویش را چه می‌نامیدند؟ | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی=}}</ref> در شاخه [[زبان‌های ایرانی]] از گروه [[زبان‌های هندوایرانی]] خانواده [[زبان‌های هندواروپایی]] قرار می‌گیرد.<ref>اصول و ضوابط واژه گزینی٫ بند 2.5.6 http://www.persianacademy.ir/UserFiles/File/OSOUL/310488.pdf</ref> این زبان به [[زبان پارسی میانه]] تحول یافت که زبان ادبی و رسمی دوران [[ساسانیان]] بود و بعدها به [[زبان پارسی دری]] یا پارسی نو تبدیل شد. این زبان از [[زبان نیاایرانی]] (زبان ایرانی باستان) سرچشمه گرفته‌است.<ref>مولایی، چنگیز: صفحه 22</ref>
 
پارسی باستان در کنار [[زبان اوستایی]] تنها زبان‌های ایرانی دوران کهن هستند که متن یا کتیبه‌هایی از آن‌ها به جا مانده‌است. زبان پارسی باستان در جنوب غربی ایران صحبت می‌شده‌است و قدیمی‌ترین متنی که از آن به جای مانده به قرن ششم پیش از میلاد مربوط می‌شود.<ref>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/293577/Iranian-languages Iranian Languages] Britannica</ref>