حسن کسائی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ←‏زندگی: اساتید -> استادان / با استفاده از AWB
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۲۷:
 
== زندگی ==
او به گفته خود در تاریخ 20 مهر 1307 در خانواده‌ای تاجرپیشه به دنیا آمد. پدرش، «حاج سید جواد کسائی» از تاجران به نام آن زمان [[اصفهان]] بود که دلیل علاقه و انسی که با موسیقی داشت، با استادان و بزرگان آن زمان مانند [[سید حسین طاهرزاده]]، [[جلال‌الدین تاج اصفهانی]]، [[اکبر خان نوروزی]]، خاندان شهناز (شعبان‌خان، حسین آقا، علی آقا و [[جلیل شهناز]])، [[غلامحسین سارنج]] و [[ادیب خوانساری]] رفت‌وآمد می‌نمود. به طوری کهبه‌طوری‌که منزل آقا سید جواد، محفلی بود برای تجدید دیدار و نیز ساز و آواز استادان به نام موسیقی اصفهان. این آمد و شدها موجب شد حسن کسائی از کودکی با موسیقی آشنا شود و به مرور زمان، علاقه زیادی خصوصاً به ساز [[نی (ابزار موسیقی)|نِی]] پیدا کرد (بعد از دیدن یک نوازنده دوره‌گرد{{مدرک}}) و بر آن شد تا پدر، وی را نزد [[مهدی نوایی]] ببرد.
 
== استادها ==
خط ۴۰:
 
;نخستین اجرا
کسائی، در سن ۲۰ سالگی نخستین اجرای تکنوازی نی خود را در [[دستگاه همایون]] در تئاتر اصفهان به صحنه برد و یک سال بعد قطعه معروف [[سلام (قطعه موسیقی)|سلام]] را در [[دستگاه چهارگاه]] ساخت که از معروف‌ترین قطعات [[موسیقی ایرانی]] به شماربه‌شمار می‌رود.<ref name="Hamshahri" /> این قطعه بعدها توسط [[حسین علیزاده]] در آلبوم صبحگاهی با سازبندی و ارکستراسیونی حجیم بازسازی شد.
 
کسائی، در سال ۱۳۲۹ برای اولین‌بار نی را به ارکستر برد و با ارکستر رادیو ارتش اصفهان همکاری خود را شروع کرد. در سال‌های بعد با ارکسترهای متعدد رادیو به سرپرستی هنرمندانی چون [[ابوالحسن صبا]]، [[حسین یاحقی]]، [[حبیب‌الله بدیعی]]، [[محمد میرنقیبی]]، [[همایون خرم]] و دیگران به فعالیت خود در این زمینه ادامه داد. در سال ۱۳۳۵ به دعوت [[داوود پیرنیا]] به [[برنامه گل‌ها]] راه یافت و تا سال ۱۳۵۷ که در گلچین هفته شرکت نمود، با این سلسله برنامه، همکاری داشت.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.kassaimusic.ir/Content/Default.aspx?Landir=rtl&Lan=Fa&State=0| عنوان = حسن کسائی| تاریخ بازدید = شهریور ۱۳۹۰| ناشر = وب‌گاه رسمی حسن کسائی}}</ref>
خط ۷۹:
حسن کسائی در اصفهان سال‌ها مکتب‌دار موسیقی اصفهان در رشته‌های نی، [[سه‌تار]] و آواز بوده‌است. اگرچه بیشتر آثار حسن کسایی [[بداهه (موسیقی)|بداهه‌نوازی]] است تا موسیقی پیش ساخته، ولی امروز بخش زیادی از ضربی‌ها و حتی آوازی‌های نوازندگان نی، بهره گرفته از نوازندگی‌های اوست. کسائی در نواختن نِی ایرانی همانند نداشت و در اوقات فراغت به تکمیل [[سه‌تار]] می‌پرداخت. وی در زندگی هیچ دلبستگی‌ای به جز موسیقی نداشت. وی در شهر زادگاه خود، [[اصفهان]] در کوی عباس‌آباد زندگی می‌کرد. دیده شده بود که او حتی با لوله کردن کاغذی ساده و سوراخ کردن آن اقدام به نواختن نی می‌کرد که این در یکی از نوارهای صوتی آموزشی وی نیز بیان گردیده‌است.
 
حسن کسائی که از پیشکسوتان موسیقی سنتی به شماربه‌شمار می‌آمد، بر خلاف بسیاری از آنان ذهن و اندیشه‌ای نوگرایانه دارد. ردیف موسیقی سنتی را «[[وحی منزل]]» تلقی نمی‌کرد.<ref name="BBC2">{{یادکرد وب|نشانی = http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2012/06/120614_l41_music_hasan_kasaee_obituary.shtml |عنوان = راوی حکایت‌های نی؛ به مناسبت درگذشت حسن کسائی، نی نواز | ناشر = بی‌بی‌سی فارسی|تاریخ = ۲۵ خرداد ۱۳۹۱|تاریخ بازدید = ۲۶ خرداد ۱۳۹۱}}</ref>
 
== تفکرات ==
خط ۹۲:
 
== آثار ==
یکی از مهم‌ترین آثار کسائی، قطعه معروف [[سلام (قطعه موسیقی)|سلام]] در [[دستگاه چهارگاه]] است که از معروف‌ترین قطعات [[موسیقی ایرانی]] به شماربه‌شمار می‌رود.<ref name="BBC" /> برخی از آلبوم‌های او:
* [[نای نی (آلبوم)|نای نی]]
* [[نای جان (آلبوم)|نای جان]]
خط ۱۰۵:
 
== شاگردان ==
شاگردان زیادی از محضر او درس گرفته‌اند که امروز از چهره‌های برجسته موسیقی ایران به شماربه‌شمار می‌آیند، از جمله:{{مدرک}}
* [[حسین عمومی]]
* [[حسن ناهید]]
خط ۱۱۷:
:[[محمدرضا لطفی]]، «نه به خود و نه به هیچ‌کس دیگر این اجازه را نمی‌دهم که از استاد حسن کسایی انتقاد کند، چرا که بررسی آثار او در حد ما نیست. این را به خاطر عشقم به حسن کسایی نمی‌گویم بلکه این به خاطر عظمت، بینش، معرفت، حال و عشق او به ایران زمین است»<ref>https://www.tabnak.ir/fa/news/218510/نظرات-محمدرضا-لطفي-درباره-استاد-كسايي</ref>
:[[ساسان سپنتا]]، موسیقی شناس، «احراز تُن شفاف و مطلوب در محدوده‌های بَم و زیر نِی» را از ویژگی‌های بارز نوازندگی کسائی می‌داند: «تن صدای نی استاد کسائی در محدوده بم، گرم و دارای هارمونیک‌های مطلوب و غنی است.»
:[[حسین عمومی]]، موسیقیدان و نی نواز، کسائی را «پایه‌گذار مکتب نی» به شماربه‌شمار می‌آورد. مکتبی که «نوازندگان بعد از او چه مستقیم و چه غیر مستقیم» از آن متأثر شده‌اند.
:[[حسین دهلوی]]، موسیقیدان و آهنگساز، می‌گوید: آنچه مولوی دربارهٔ «نی» سروده، در نی کسائی به واقعیت پیوسته‌است.
:[[پرویز یاحقی]]، آهنگساز و ویولن نواز، ستایش را به آن حد می‌رساند که کسائی را «استاد فرزانه تاریخ موسیقی جهان» می‌نامد.