علی تجویدی: تفاوت میان نسخه‌ها

دوران اوج شکوفایی، خلاقیت و شهرت وی به سال‌های همکاری‌اش با [[دلکش]] برمی‌گردد. مثلث تجویدی، [[دلکش]] و [[رحیم معینی کرمانشاهی]] در سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۴۰ را باید خالق به‌یادماندنی‌ترین قطعات در موسیقی معاصر ایران دانست. جدای از قابلیت‌های حرفه‌ای و تکنیکی هریک از این سه تن در کار خودشان، رابطه عمیق عاطفی که در سال‌های دور میان این سه نفر شکل می‌گیرد را باید عامل اصلی خلق چنین آثاری به شماربه‌شمار آورد.

همسر تجویدی در مصاحبه‌ای می‌گوید:{{گفتاورد|"درست همان روزی که دلکش فوت کرد، کسی از لندن با او تماس گرفت و چون من در خانه نبودم، با خودش صحبت کرده و خبر درگذشت او را به تجویدی داده بود. از آن روز به بعد تا سه هفته با هیچ کس حرف نزد، حتی یک کلام. تازگی‌ها حالش کمی بهتر شده استشده‌است."<ref>http://vista.ir/article/219277</ref>}}

علاوه بر این‌ها تجویدی ده‌ها ترانه جاودانه برای [[مرضیه]] ساخته که از آن جمله، ترانه همیشه ماندگار [[سنگ خارا (آلبوم)|سنگ خارا]] است که شعر آن از رحیم معینی کرمانشاهی و تنظیم و ارکستراسیون آن از [[روح‌الله خالقی]] و با ارکستر بزرگ گل‌ها اجرا شده استشده‌است. [[معین]] نیز این آهنگ را با تنظیم مجدد عماد شکوری به زیبایی بازخوانی کرده استکرده‌است.

پس از [[انقلاب ۱۳۵۷ ایران]] وی فعالیت قابل توجهی نداشته استنداشته‌است.<ref name=":0"/> بنا به گفته خود تجویدی، او از جمله هنرمندانی بود که در سال‌های ابتدایی پس از انقلاب، سازهای خود را شکستند. او در سال‌های پایانی عمر، بسیار کم کارشده بود و تنها کاری مشترک با [[علی‌اصغر شاه‌زیدی]] و تصنیفی با صدای [[محمدرضا شجریان]] به مناسبت آغاز به کار [[ارکستر ملی ایران]] اجرا کرد.<ref name=":1"/>

* مقاله [http://musiceiranian.ir/44768-ali-tajvidi.html به بهانه‌یبهانهٔ سالروز تولد استاد تجویدی] از هنرمند و موسیقیدان فلسفی کشورمان، پژمان مصلح، ۲۰ آبان ۱۳۹۲