نیروانا (گروه موسیقی): تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ←top: تمیزکاری با ویرایشگر خودکار فارسی |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
||
خط ۱۷:
'''نیروانا''' {{انگلیسی|Nirvana}} یک گروه [[موسیقی راک|راک]] آمریکایی بود که در سال ۱۹۸۷ توسط [[کرت کوبین]] (گیتاریست و خواننده) و [[کریست ناواسلیک]] ([[گیتار بیس]]) در [[ابردین، واشینگتن]] بنیان نهاده شد. نیروانا چند نوازندهٔ [[درامز]] مختلف را به خود دید که هر کدام مدت کوتاهی در گروه عضویت داشتند، اما بالاخره [[دیو گرول]] که در سال ۱۹۹۰ وارد گروه شد، جای خود را در گروه محکم کرد. با وجود اینکه گروه نیروانا تنها سه [[آلبوم استودیویی]] در طول هفت سال فعالیت خود منتشر کرد، اما از این گروه به عنوان یکی از تأثیرگذارترین و مهمترین گروههای موسیقی راک در عصر مدرن یاد میشود.
در اواخر دههٔ ۱۹۸۰، نیروانا که به جنبش [[گرانج]] در [[سیاتل، واشینگتن]] پیوسته بود، نخستین آلبوم خود تحت عنوان [[ضدعفونی (آلبوم)|ضدعفونی]] را در سال ۱۹۸۹ از طریق یک [[ناشر مستقل]] به نام [[ساب پاپ]] منتشر کرد. نیروانا سرانجام به موسیقیای روی آورد که از تقابلی دائماً در حال تغییر برخوردار بود و موسیقی آنها بر بندهایی ساکت و آرام و در عوض بر ترجیعبندیهایی گوشخراش و سنگین متکی بود. پس از اینکه نیروانا قراردادی با یک ناشر عمده به نام [[دیجیسی رکوردز]] امضا کرد، موفقیت غیرمنتظرانهای با اولین [[تکآهنگ]] از دومین آلبوم خود، [[بیخیال]]، ترانهٔ [[بوی روح نوجوانی میدهد]] بدست آورد. موفقیت ناگهانی نیروانا باعث شد سبک موسیقی [[آلترنیتیو راک]]
دوره فعالیت کوتاه نیروانا پس از [[مرگ کرت کوبین]] در سال ۱۹۹۴ به پایان رسید. اما از آن پس تا کنون، چند اثر مختلف از گروه تحت نظارت ناواسلیک، گرول و همسر کوبین، [[کورتنی لاو]] منتشر
== تاریخچه ==
=== تشکیل و سالهای اولیه ===
کوبین و ناواسلیک همدیگر را در دبیرستان ابردین ملاقات کردند، هرچند که بر طبق گفته کوبین، آنها هیچوقت با هم در ارتباط نبودند. هر دوی آنها
گروه در ماههای اولیه، اسامی مختلف و گوناگونی را بر روی خود میگذاشت که اولین
=== نخستین آثار ===
نیروانا اولین تکآهنگ خود تحت عنوان ''وزوز عشق'' را در نوامبر ۱۹۸۸ از طریق یک ناشر مستقل سیاتلی به نام ساب پاپ منتشر کرد. ماه بعد، گروه با تهیهکنندگی [[جک اندینو]]، شروع به ضبط کردن نخستین آلبوم خود، یعنی ضدعفونی، کرد. ضدعفونی
بهدنبال انتشار آلبوم ضدعفونی در ژوئن ۱۹۸۹، نیروانا عازم اولین تور خود شد و خودِ آلبوم هم در بین ایستگاههای رادیوییِ دانشگاهی پرطرفدار شد. به خاطر افزایش نارضایتی با اورمن در جریان برگذاری تور، نیروانا آخرین قرارهای خود را لغو کرد و به واشینگتن برگشت. هیچکس در آن موقع به اورمن نگفت که او اخراج شده است، اورمن بعدها گفت که او آن موقع عملاً گروه را ترک کرد. هرچند که ساب پاپ آلبوم ضدعفونی را به اندازه دیگر آثار انتشار خود تبلیغ نکرد، این آلبوم فروش مداومی داشت و فروش اولیه آن ۴۰٫۰۰۰ نسخه بود. با این حال، کوبین به خاظر عدم تبلیغ از طرف ناشر، دلخور بود. در اواخر ۱۹۸۹، گروه یک EP به نام Blew به تهیهکنندگی Steve Fisk ضبط کردند.
کوبین در مصاحبهای در اواخر ۱۹۸۹، اظهار داشت که گروه از نظر موسیقایی در حال تغییر است. او گفت که «ترانههایِ ابتدایی بسیار پرخاشگرانه بودند … اما همانطور که زمان میگذرد ترانهها هم عامهپسندتر و عامهپسندتر میشوند و من هم خوشحال و خوشحالتر میشوم. هماکنون ترانهها رایج به اختلافات در رابطهها، مسائل احساسی با دیگر ادمها است». در آوریل ۱۹۹۰، گروه در Smart Studios در Madison, Wisconsin با تهیهکننده [[بوچ ویگ]] شروع به کار بر روی اثر بعدی کرد. در حین این جلسات، کوبین و ناواسلیک از نحوه نواختن درامز توسط چنینگ ناراحت بودند و چنینگ از اینکه در نوشتن ترانهها همکاری نداشت ابزار ناخشنودی میکرد. همانطور که نوارهای دموی ضبظشده با بوچ ویگ
=== موفقیت ناگهانی ===
نیروانا که از ساب پاپ سرخورده شده بود و جلسات ضبط Smart Studios هم علاقهای در دل آنها ایجاد نکرده بود، تصمیم گرفت بهدنبال امضای قرارداد با یک ناشر عمده باشد، چرا که هیچ ناشر مستقلی این توانایی را نداشت تا نیروانا را ورای قراردادش با ساب پاپ بخرد. بهدنبال توصیههای پیاپیِ [[کیم گوردون]] از گروه [[سانیک یوث]]، نیروانا در سال ۱۹۹۰ با [[دیجیسی رکوردز]] قرارداد امضا کرد. گروه متعاقباً مشغول ضبط کردن نخستین آلبومش با یک ناشر عمده شد که بیخیال نام داشت. چند تهیهکننده به گروه پیشنهاد شدند که گروه در نهایت همچنان خواستار بوچ ویگ بود. به جای اینکه مثل دفعه قبل در سال ۱۹۹۰ ترانهها در استودیو Madison ویگ ضبط شود، تهیه آلبوم به Sound City Studios در Van Nuys, Los Angeles, California منتقل شد. برای دو ماه، گروه بر روی یکسری آهنگ گوناگون کار کرد. آهنگهایی از جمله [[در شکوفایی]] و پرورش سالها در اندوزهٔ گروه قرار داشتند و برخی دیگر از جمله "On a Plain" و "Stay Away" حتی تا میانههای فرایند ضبط هم هنوز اشعار ناقصی داشتند و تکمیل نشده بودند. پس از اینکه جلسات ضبط به اتمام رسید، ویگ و گروه شروع به میکس کردن آلبوم کردند. با این حال، وقت کافی برای جلسات ضبط وجود نداشت و نتیجه میکسها هم از نظر گروه خوب از آب درنیامده بود. Andy Wallace، میکسر گروه Slayer دعوت شد تا میکس نهایی را انجام دهد. پس از انتشار آلبوم، اعضای گروه از صدای تیزی که میکسر به آلبوم داده بود، ابراز ناخشنودی کردند.
دیجیسی رکوردز در ابتدا امیدوار بود که ۲۵۰ هزار نسخه از آلبوم به فروش برسد که میزان فروش آلبوم Goo اثر Sonic Youth هم همین قدر بود. با این حال، اولین تکآهنگ آلبوم، ''بوی روح نوجوانی میدهد''، خیلی سریع محبوب شد که بخشی از آن را مدیون پخش شدن موزیک ویدیوی آهنگ از MTV است. گروه که در اواخر ۱۹۹۱ در حال برگذاری تور در اروپا بود، دریافت که نمایشهای
نیروانا با بهانه قرار دادن خستگی، تصمیم گرفت که یک تور دیگر در آمریکا برای تبلیغ آلبوم بیخیال برگزار نکند و در عوض ترجیح داد تا بعداً در همان سال، تنها تعدادی کنسرت بسنده کند. در مارس ۱۹۹۲، کوبین که ترانهنویس اصلی گروه بود، دنبال این بود که حق تألیف ترانههای گروه را دوباره سازماندهی کند (که تا این لحظه این حق تألیف بین کل اعضا
دیجیسی امیدوار بود که در اواخر ۱۹۹۲ آلبوم جدیدی توسط نیروانا آماده شود، از آنجا که کار بر روی انی آلبوم به آهستگی پیش میرفت، این شرکت انتشاراتی در عوض آلبوم Incesticide را در دسامبر ۱۹۹۲ منتشر کرد. آلبوم Incesticide با همکاری مشترک ساب پاپ و دیجیسی از تعدادی از آثار نایاب نیروانا تشکیل شده بود و قرار بود با انتشار این آلبوم، برخی از ترانههای نایاب نیروانا که پیش از آن تنها به صورت قاچاقی در دسترس بودند، با قیمت و کیفیتی بهتر در دسترس علاقهمندان قرار گیرند. از آنجا بیخیال که ۱۵ ماه پیش عرضه شده بود و در ان موقع چهارمین تکآهنگ، ''در شکوفایی'' هم از آن منتشر شده بود، باعث شد تا دیجیسی/گفن آلبوم Incesticide را خیلی تبلیغ نکند. این آلبوم در فوریه سال بعد گواهی طلا از طرف Recording Industry Association of America دریافت کرد.
خط ۴۷:
در فوریه ۱۹۹۳، نیروانا تکآهنگ Puss"/"Oh, the Guilt را به همراه گروه The Jesus Lizard از طریق یک ناشر مستقل به نام Touch & Go منتشر کرد. در همین اوقات، گروه [[استیو آلبینی]]، که در محفل [[موسیقی مستقل]] آمریکایی به شخصی پایبند به اصول و یکدنده مشهور بود، را استخدادم کرد تا سومین آلبوم خود را ضبط کند. هرچند که گمانهزنیهایی وجود دارد که گروه به این خاطر آلبینی را به خاطر اعتبار زیرزمینیاش استخدام کرد، کوبین تأکید داشت که صدایی که از تهیهکنندگی آلبینی حاصل میشود همان صدایی است که او دوست داشته نیروانا همیشه آن را داشته باشد: یک اثر «طبیعی» بدون وجود حقههای استودیویی. نیروانا در فوریه آن سال به Pachyderm Studio در Cannon Falls, Minnesota رفت تا آلبوم را ضبط کند. جلسات ضبط با آلبینی پربار و سریع بودند و آلبوم در مدت دو هفته با هزینهای برابر با $۲۵٬۰۰۰ ضبط و میکس شد.
چند هفته پس از تمام شدن جلسات ضبط، در نشریات Chicago Tribune و Newsweek خبرهایی منتشر شد که دیجیسی گفته است این آلبوم «غیرقابل انتشار» است. در نتیجه، طرفداران گروه
آلبوم در رحم در سپتامبر ۱۹۹۳ در جدول [[بیلبورد ۲۰۰]] به جایگاه اول دست یافت. Christopher John Farley از Time در نقد و بررسی این آلبوم نوشت که «با وجود ترسهایی که طرفداران موسیقی آلترنیتیو داشتند، نیروانا هنوز از گروههای باب روز موسیقی محسوب میشود، چه بسا که این آلبوم جدید ممکن است یک بار دیگر کاری کند که دیگر هنرمندان هم راه نیروانا را بروند» در رحم ۳٫۵ میلیون نسخه تنها در ایالات متحده فروخت. در ماه اکتبر، توری را در ایالات متحده آغاز کرد. برای این تور، نیروانا پت اسْمیر ار گروه پانک راک Germs را به عنوان یک گیتاریس دوم استخدام کرد. در نوامبر ۱۹۹۳، نیروانا یک اجرای زنده برای برنامه تلویزیونی MTV Unplugged ضبط کرد. در این اجرا که علاوه بر اجزای ثابت گروه، اسْمیر به عنوان گیتاریست دوم و Lori Goldston به عنوان نوازندهٔ ویولن سل حضور داشتند، گروه به جای نواختن ترانههای محبوب خود، ترانههای کمتر شناختهشده خود را اجرا کرد و همچنین ترانههایی از دیگر هنرمندان را هم بازخوانی کرد. گروه که سه آهنگ از گروه Meat Puppets را بازخوانی کرد، همچنین از Cris و Curt Kirkwood از اعضای همین گروه دعوت به عمل آورد تا به گروه پیوسته و در اجرای این سه ترانه همکاری کنند.
در اوایل سال ۱۹۹۴، گروه یک تور اروپایی را آغاز کرد. آخرین کنسرت نیروانا در ۱ مارس در مونیخ آلمان صورت پذیرفت. در صبح روز ۴ مارس در رم، همسر کوبین، [[کورتنی لاو]]، کوبین را در اتاق هتلشان به صورت بیهوش پیدا کرد که با شتاب به بیمارستان رسانده شد. یک دکتر از همان بیمارستان در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که کوبین تحت تأثیر ترکیبی از Rohypnol طبی و الکل قرار
=== اتفاقات بعدی و انتشارهای پس از انحلال ===
در اوت ۱۹۹۴، دیجیسی اعلام کرد که یک آلبوم دو دیسکه با نام Verse Chorus Verse که حاوی آثار زنده مربوط به سرتاسر فعالیت گروه است، بر روی یک CD و در یک CD دیگر هم اجرای MTV Unplugged گروه، در ماه نوامبر همان سال منتشر میشود. با این حال، ناواسلیک و گرول بر این عقیده بودند که هنوز چیزی از مرگ کوبین نگذشته و مونتاژ کردن آثار زنده خیلی زود است. با به تعویق افتادن انتشار آثار زنده که مربوط به کل دوران فعالیت گروه میشدند، MTV Unplugged in New York در ۱ نوامبر ۱۹۹۴ منتشر شد و به محض انتظار در جایگاه اول جداول بیلبورد ایستاد. چند هفته بعد اولین ویدیو تمام مدت خود گروه به نام Live! Tonight! Sold Out!! منتشر شد. سال بعد، MTV Unplugged in New York یک [[جایزه گرمی]] با عنوان «بهترین آلبوم آلترنیتیو» برای نیروانا به ارمغان آورد. در سال ۱۹۹۶، دیجیسی بالاخره یک آلبوم زنده از نیروانا به نام From the Muddy Banks of the Wishkah را منتشر کرد که این آلبوم، تبدیل به سومین آلبوم نیروانا شد که پشت سر هم در صدر جدول بیلورد قرار میگرفت.
در سال ۱۹۹۷، گرول، ناواسلیک و کورتنی لاو [[شرکت با مسئولیت محدود]] Nirvana LLC را تشکیل دادند تا بر روی تمام پروژههای مرتبط با نیروانا نظارت کنند. یک مجموعه جعبهای ۴۵-آهنگه از آثار نایاب نیروانا هم برای انتشار در اکتبر ۲۰۰۱ برنامهریزی شد. با این حال، کمی پیش از تاریخ انتشار، لاو یک دادخواست برای منحل کردن Nirvana LLC پر کرد و یک دستور کتبی از طرف دادگاه اعلام شد که انتشار هر گونه آثار جدید از نیروانا را تا وقتی که وضعیت پرونده مشخص نشده، قدغن میکرد. لاو معتقد بود که کل گروه، کوبین بود و گرول و ناواسلیک نقش حاشیهای داشتند و همچین معتقد بود که او موافقتنامه شراکت را از همان ابتدا بر اساس توصیه بد امضا
در اکتبر ۲۰۰۲، روز قبل از آنکه پرونده به دادگاه برود، لاو، ناواسلیک و گروه اعلام کردهاند که به توافق رسیدهاند. این توافق راه را برای انتشار آلبوم گردآوریشدهای به نام Nirvana همراه میکرد که حاوی ترانهای بود که قبلاً هرگز منتشر نشده بود و You Know You're Right نام داشت. این ترانه آخرین ترانهای بود که گروه نیروانا پیش از مرگ کوبین ضبط کرده بود. آلبوم ''نیروانا'' بعدها در همان ماه عرضه شد و در جدول آلبومهای بیلبورد به رتبه سوم دست یافت. آلبوم گردآوریشده With the Lights Out هم در نهایت در نوامبر ۲۰۰۴ عرضه شد. این آلبوم حاوی مجموعه وسیعی از دموهای اولیه کوبین، ترانههای تمرینی ناتمام و اجراهای زندهای بود که در کل دوران فعالیت گروه ضبط شده بودند. آلبوم دیگری به نام Sliver: The Best of the Box هم در اواخر سال ۲۰۰۵ منتشر شد که این آلبوم، گلچینی از ۱۹ ترانه از آلبوم With the Lights Out به علاوه سه ترانهای بود که قبلاً هرگز منتشر نشده بودند.
در آوریل ۲۰۰۶، لاو اعلام کرد که او ترتیبی داده تا ۲۵ درصد از سهمش در ترانههای نیروانا را در معاملهای با قیمت تقریبی ۵۰ میلیون دلار بفروشد. سهم انتشار نیروانا توسط Primary Wave Music خریده شد که این شرکت توسط Larry Mestel بنیان نهاده شده بود و سابقاً مدیر عامل Virgin Records بود. لاو در بیانیهای به طرفداران نیروانا اطمینان داد که ترانهها تنها به بالاترین پیشنهاد فروخته نخواهند شد، او اظهار داشت که «ما میخواهیم بسیار خوشذوق و به ذات نیروانا وفادار بمانیم و ترانهها را جایی ببریم که قبلاً هرگز در آنجا نبودهاند. از آن موقع
در سال ۲۰۱۲، گرول، ناواسلیک و اسْمیر کنسرتی به نام 12-12-12: The Concert for Sandy Relief را به همراه [[پل مککارتنی]] منتشر کردند. این کنسرت حاوی یک ترانه جدید بود که توسط چهار موسیقیدان نوشته شده بود و Cut Me Some Slack نام داشت. یک نسخه ضبط شده در استودیو از این اجرا توسط دیو گرول در صدای زمینه Sound City منتشر شد. در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۳، آنها یک بار دیگر با McCartney در کنسرت Safeco Field "Out There" در سیاتل به اجرا پرداختند، این کنسرت اولین کنسرت نیروانا در زادگاهشان پس از ۱۵ سال بود.
خط ۷۱:
همچنین نیروانا به عنوان یک گروه تأثیرگذار در عرصه موسیقی هم شناخته میشود. از آلبوم بیخیال و آهنگ بوی روح نوجوانی میدهد مکرراً به عنوان یکی برترین آلبومها و برترین ترانههای همه دورانها یاد میشود. تالار مشاهیر راک اند رول هم دو تا از آثار نیروانا، ''بوی روح نوجوانی میدهد'' و ''[[سراسر عذرخواهی]]'' را در فهرست «ترانههایی که راک اند رول را شکل دادند» قرار داده است. این موزه همچنین در سال ۲۰۰۷، آلبوم بیخیال ر در جایگاه دهم در فهرست «۲۰۰ آلبوم سرنوشتساز همهٔ دورانها» قرار داده است. در سال ۲۰۰۵، Library of Congress آلبوم بیخیال را به National Recording Registry اضافه کرد که این مجموعه، حاوی «آثاری از قرن بیستم است که از نظر فرهنگی، تاریخی و زیباییشناسی» با اهمیت هستند. در سال ۲۰۱۱، چهار تا از ترانههای نیروانا در فهرست ۵۰۰ ترانه برتر همهٔ دورانها قرار گرفتند که ترانهٔ ''بوی روح نوجوانی میدهد'' جایگاه نهم را به خود اختصاص داده بود. سه تا از آلبومهای گروه در فهرستی که توسط همین نشریه در سال ۲۰۱۲ تحت عنوان «۵۰۰ آلبوم برتر همه دورانها» منتشر شده بود، قرار داشتند که آلبوم بیخیال جایگاه ۱۷ را به خود اختصاص داده بود. همان سه آلبوم در سال ۲۰۱۱ در فهرستی توسط همین نشریه رولینگ استون تحت عنوان «۱۰۰ آلبوم برتر دههٔ ۱۹۹۰» قرار داشتند که آلبوم بیخیال جایگاه ۱ را به خود اختصاص داده بود و به عنوان برترین آلبوم دههٔ ۹۰ برگزیده شده بود. نشریه Time هم در سال ۲۰۰۶ آلبوم Nevermind را در فهرست «The All-TIME 100 Albums» قرار داده بود و ان را بهترین آلبوم دههٔ ۱۹۹۰ خوانده بود. در سال ۲۰۱۱، همین نشریه ترانهٔ ''بوی روح نوجوانی میدهد'' را در فهرست The All-TIME 100 Songs قرار داد و ترانهٔ [[حعبه قلبی شکل]] را هم در فهرست The 30 All-TIME Best Music Videos قرار داده بود.
نیروانا یکی از پرفروشترین گروههای موسیقی همهٔ دورانها است و تاکنون ۷۵ میلیون نسخه از آثار این گروه در سرتاسر دنیا به فروش
== اعضای گروه ==
|