لئونید کانتوروویچ: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:دارندگان نشان لنین+رده:دریافتکنندگان نشان جنگ میهنی درجه یک |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز ←زندگینامه: اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB |
||
خط ۲۵:
== زندگینامه ==
کانتوروویچ ۱۹ [[ژانویه]] سال ۱۹۱۲ در [[سن پترزبورگ]] در یک خانوادهٔ یهودی تبار متولد شد. در سال ۱۹۲۶، در سن چهارده سالگی وارد [[دانشگاه دولتی سن پترزبورگ]] شد و در سال ۱۹۳۰ از دانشکده [[ریاضی]] فارغالتحصیل شد و تحصیلات تکمیلی خود را آغاز کرد. در سال ۱۹۳۴، در سن ۲۲ سال، او یک استاد کامل شد.
ماجرا از این قرار بود که او به عنوان مشاور در موسسهای به مسئله توزیع مواد اولیه برای حداکثر کردن بهرهوری تجهیزات تحت قیدهای معینی پرداخت و بعد از آن مسائل اقتصادی زیادی را با همان شکل ریاضی پیدا کرد. در سال ۱۹۳۹ جزوهای را تحت عنوان «روش ریاضی برنامهریزی و سازماندهی تولید» منتشر نمود که به فرمول بندی مسائل اساسی اقتصادی، شکل ریاضی
در اصل، این جزوه شامل ایدههای اساسی برنامهریزی خطی بود. کانتروویچ از این کار در افقهای گستردهای بهره جست. این امر در سه جهت محقق گردید:
الف) توسعه بیشتر روشهای حل
ب) تعمیم ریاضی
ج) گسترش روش توصیف و تحلیل از مسائل اقتصادی مجزا به سیستمهای اقتصادی عمومی با کاربرد در مسائل برنامهریزی در سطح صنعت، منطقه، کل اقتصاد و همچنین تحلیل ساختار شاخصهای اقتصادی
فعالیتهای کانتروویچ در دو جهت نخست زودتر از جهت سوم محقق گردید. مطالعات او با شروع جنگ متوقف شد و در طول جنگ به تدریس در مدرسه عالی مهندسان دریایی مشغول بود. با این وجود توانست اولین کتاب خود را در این دوره هم بنویسد. بعد از جنگ، در سال ۱۹۴۴ با بازگشت به لنینگراد و تدریس در دانشگاه به مسائل محاسباتی رایانهای علاقهمند شد و در عین حال به مطالعات اقتصادی نیز ادامه داد. در سال ۱۹۵۱ کانتروویچ تجربیات خود را در کتابی خلاصه نمود و توضیحی نظام مند از الگوی خود دربارهٔ ترکیب برنامهریزی خطی با برنامهریزی پویا ارائه کرد.
در اواسط دهه ۱۹۵۰ علاقه عمومی در بهبود کنترل اقتصادی در شوروی
بخش عمده کارهای علمی لئونید کانتروویچ و جالینگ کوپمنز در زمینه نظریه تخصیص بهینه منابع انجام
کانتروویچ و کوپمنز با فرمول بندی مسائل و توصیف روابط بین نتایج تولید و نهادههای تولیدی در روشهای جدید کوشیدند به سؤالهای فوق پاسخ دهند. کانتروویچ تکنیک تحلیلی برنامهریزی خطی را به کار گرفت تا برنامهریزی اقتصادی در کشور خود را بهبود بخشد. کوپمنز نیز نشان داد که اساس معیار کارایی این امکان را میدهد که قیاسهای مهمی دربارهٔ سیستمهای قیمت بهینه صورت گیرد.
تحلیل خمش ورق تحت شرایط تکیه گاهی ارتجاعی با استفاده از روش کانتروویچ توسعه یافته (EKM)
برخی از روشهایی که در زمینه تحلیل خمش ورق موجود است مانند روش لوی، ناویر، روشهای انرژی و... برای انجام تحلیل ورق یکسری محدودیتهایی برای شرایط تکیه گاهی ورق قائل هستند که این موجب میشود تمامی حالتهای تکیه گاهی ممکن برای ورق مورد بررسی قرار نگیرند.
روش کانتروویچ توسعه یافته (EKM) با نداشتن محدودیت در شرایط تکیه گاهی ورق وهمچنین داشتن دقت و سرعت قابل قبول یکی از روشهای مناسب در زمینه تحلیل خمش و کمانش ورقها میباشد که در چند سال اخیر مورد توجه قرار
"نظریه برنامهریزی خطی لئونید کانتوروویچ"
برنامهریزی خطی؛ مهمترین سهم کانتوروویچ در علم اقتصاد به توسعه برنامهریزی خطی و بهکارگیری آن در حوزه وسیعی از مسائل عملی مربوط میشود.برنامهریزی خطی، یا همان بهینهسازی خطی، روشی در ریاضیات است که به پیدا کردن مقدار کمینه یا بیشینه از یک تابع خطی روی یک چندضلعی محدب میپردازد.این چندضلعی محدب در حقیقت نمایش نموداری تعدادی محدودیت از نوع نامعادله روی متغیرهای تابع است. به بیان سادهتر به وسیله برنامهسازی خطی میتوان بهترین نتیجه (مثلاً بیشترین سود یا کمترین هزینه) را در شرایط خاص و با محدودیتهای خاص به دست آورد. محل اصلی استفاده برنامهریزی خطی در مدیریت و اقتصاد است، اما در مهندسی نیز کاربردهای فراوانی دارد.
تخصیص بهینه منابع؛ تأثیرگذارترین و معروفترین کار کانتوروویچ کتابی به نام بهترین استفاده از منابع اقتصادی بود که در سال 1959 به زبان روسی منتشر گردید. این کتاب برای حل مسائل مربوط به تخصیص بهینه منابع برای یک اقتصاد سوسیالیستی تهیه شده بود. در این کار که بر اهمیت سیستم قیمت تأکید شده، پیشنهادهایی برای تمرکززدایی از تصمیمات تولید و بهبود برنامهریزی اقتصادی در اقتصاد شوروی سابق ارائه شده بود. او در سایر کارهای منتشر شده خود مدلهای ایستا و پویا برای برنامهریزی اقتصادی طراحی
== نگاره خانه ==
|