لباس‌های ارگانیک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''لباس‌های ارگانیک''' از مواد طبیعی ساخته شده‌اند که به صورت استاندارد در [[کشاورزی]] پرورش داده می‌شود. لباس‌های ارگانیک ممکن است از پنبه، جوت (پنبه هندی)، [[ابریشم]] یا [[پشم]] تهیه شده باشند. خرده فروشندگان هزینه بیشتری برای تولید لباس‌های ارگانیک می‌دهند، چون منبع این لباس‌ها که فیبر باشد از [[علف کش‌ها]]، [[آفت کش‌ها]]، یا بطور کلی اصلاح بذرها می‌باشد. نیاز نیست که لباس‌ها ۱۰۰٪ طبیعی باشند تا برچسب طبیعی روی آنهاآن‌ها چسبانده شود.

* پنبه‌های طبیعی در کشاورزی گاز دی اکسیددی‌اکسید کربن کمتری در گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کنند.

* کشاورزی طبیعی سالیانه ۱٫۵ میلیون تن گاز دی اکسیددی‌اکسید کربن تولید می‌کند که برای اتمسفر مضر می‌باشد.

محققین دانشگاه آکسفورد ۷۱ مورد مطالعاتی را مورد بررسی قرار دادند. این بررسی‌ها نشان می‌دهد که کشاورزی طبیعی یا ارگانیک ۸۴٪ زمین بیشتری نیاز دارد. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که هر دونوع کشاورزی ارگانیک و معمولی به محیط زیست ضرر بیشتری می‌زنند تا کشاورزی یکپارچه و یکدست که با یکی کردن بهترین‌ها از هر دوی آنهاآن‌ها و تکونولوژی جدید با تولید و بازدهی بالاتر، زمین کمتری برای کشاورزی مورد نیاز است و برای حیات وحش و جنگلداری نیز قابل قبول است.

خیلی از کمپانی‌ها لباس‌هایی با جنس گیاه بامبو می‌فروشند که این لباس‌ها عموماً برچسب «ارگانیک» دارند. به هر حال این یک کار اشتباه است. پارچه‌های تهیه شده از بامبو عموماً طی فرایندهای شیمیایی قرار می‌گیرند مانند «پختن». شاخه و برگهایبرگ‌های بامبو در یک فرایند سخت شیمیایی مثل «سدیم هیدروکسید» و «دی سولفید کربن»، در این فرایند همچون هیدرولیز آلکالیز و ترکیب با سفید کنندهٔسفیدکنندهٔ چند مرحله‌ای. هر دوی سدیم هیدروکسید و دی سولفید کربن جز موادی هستند که برای سلامتی مضر هستند. این مواد مشابه ابریشم مصنوعی هستند، که دقیقاً مطابق تعریف پارچهٔ بامبو است. نظرات و انتقادات همچنین راجع به قیمت بالای آنهاآن‌ها نیز می‌باشد.