رجبعلی تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰) +مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:اسلامشناسان مسلمان سده ۱۷ (میلادی) |
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها) |
||
خط ۱:
'''رجبعلی تبریزی''' (درگذشت ۱۰۸۰ قمری/[[۱۰۴۸]] خورشیدی) عارف و حکیم شیعی قرن یازدهم بود. وی در نزد [[شاه عباس دوم]] و [[شاه سلیمان صفوی]] جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده‌بود؛
رجبعلی در مدرسهٔ شیخ لطف‌الله مشغول به تحصیل شد و به‌دلیل هوش و ذکاوت بالا، در طی چند سال مشهور گشت و مورد احترام همگان قرار گرفت. از شاگردان وی می‌توان به «امیر قوام‌الدین محمد اصفهانی»، «قاضی سعید قمی»، «محمدحسین سعید قمی»، «محمدرفیع پیرزاده»، «ملا محمد تنکابنی» و «ملا محمد شفیع اصفهانی» اشاره کرد.
خط ۵:
آثار متعددی از رجبعلی برجای مانده که «اثبات واجب»، «الاصول الاصفیه»، «المعارف الالهیه»، «دیوان واحد تبریزی»، «تفسیر آیةالکرسی» و «کتاب فی الحکمه» از مهم‌ترین آن‌ها هستند.
رأی مشهور رجبعلی تبریزی، اعتقاد او به [[اشتراک لفظی]] وجود است، به این معنا که [[واجب‌الوجود]] و ممکنات در اطلاق لفظ «وجود» بر
تبریزی را از فیلسوفان بزرگ سده یازدهم هجری و نیز متکلم و فقیهی به‌شمار آورده‌اند که بیش از معاصران خود در فلسفه ژرف‌اندیشی کرده و بسیار متأثر از [[معتزله]] بوده‌است. طریق تفکر او با سنت اشراقی پیش از وی متفاوت بوده‌است و نیز مخالف [[ملاصدرا]] در مبحث اصالت و اشتراک معنوی وجود به‌شمار می‌آید. اندیشه‌های او حوزهٔ مستقلی را تشکیل داد که می‌توان از آن با عنوان «جریان» یا «مکتب» رجبعلی تبریزی یاد کرد.
| |||