در قانون اساسی جدید افغانستان، هر دو زبان رایج آن کشور، یعنی [[ دری و پشتو]]، به‌عنوان زبان‌های رسمیِ ملی پذیرفته شده‌است.
تعداد گویشوران زبان پشتو در افغانستان حدود هژده میلیون نفر، در پاکستان حدود سي پنج میلیون نفر، و در ایران حدود ۵۰هزار نفر برآورد می‌شود.<ref name="AFGHANISTAN vi. Paṧto">دانشنامهٔ ایرانیکا: سرواژهٔ [http://www.iranicaonline.org/articles/afghanistan-vi-pasto AFGHANISTAN vi. Paṧto]</ref>
برخی منابع، تعداد گویشوران آن را حتی بین ۴۰ تا ۶۰ میلیون نفر در سراسر جهان تخمین زده‌اند.<ref>{{Cite book|title=A Grammar of Pashto a Descriptive Study of the Dialect of Kandahar, Afghanistan |last1=Penzl |first1=Herbert |coauthors=Ismail Sloan|volume=|year=2009|publisher=Ishi Press International |location=|isbn=0-923891-72-2|pages=210|quote=|url=http://books.google.com/?id=zvRePgAACAAJ|accessdate=2010-10-25}}</ref>
زبان باستانی اريايي تبار که نیای پشتو بوده، به احتمال زیاد با زبان [[گاتاها|گاتاهای]] زرتشت نزدیکی داشته‌است.<ref name="AFGHANISTAN vi. Paṧto" /> با گذشت زمان، شاخهٔ [[زبان‌های هندوآریایی، اما زبان پشتو درعین‌حال بسیاری از ویژگی‌های اصلی زبان‌های آريايي را در خود حفظ کرده‌است.<ref>همان منبع.</ref>
