تراویح: تفاوت میان نسخه‌ها

اهل شیعه عقیده دارند که نماز تراویح، [[سنت]] [[پیامبر اسلام]] است. از نظر [[اهل سنت]] نخستین کسی که نماز تراویح خواند، محمد بوده‌است و مسلمانان به او اقتدا می‌کرده‌اند{{مدرک}}. از نظر اهل سنت، نماز تراویح [[مستحب]] است و به همین دلیل قطع [[طواف]] و [[سعی]] برای تراویح جایز نیست. در فقه سنی نماز تراویح را می‌توان فرادا یا به جماعت خواند و ختم قرآن در آن هم واجب نیست.

 

 

بخاری در صحیحش و و نسایی در سنن خود از [[محمد]] نقل کرده‌اند:

 

 

[[ابن ماجه]] در سننش آورده:

 

 

بخاری در صحیحش از قول [[زید بن ثابت]] آورده:

 

 

بخاری در جای دیگری از [[ابوهریره|ابو هریره]] آورده که پس از مرگ محمد، مردم همچنان نوافیل (نافله‌ها) را فردی (غیر جماعت) می‌خواندند و این سنت در زمان ابوبکر و نخستین سال‌های زمامداری عمر برپابود. شبی از شبهای رمضان، عمر وارد مسجد شد و مردم را مجزا یا در گروه‌های کوچک در حال نماز دید. عمر گفت به نظر من بهتر است اینان را تحت امامت یک قاری جمع کنم. او سپس مردم را تحت امامت ابی بن کعب جمع کرد. شب بعد عمر به مسجد آمد و دید مردم به امامت ابی بن کعب نماز می‌خوانند و گفت: چه '''بدعت''' خوبی است.<ref name="ReferenceA" />