رابرت فراست: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ورمونت← ورمانت با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۳۰:
|محل_تولد= [[سانفرانسیسکو]] - آمریکا
|تاریخ_مرگ= ۲۹ ژانویهٔ ۱۹۶۳
|محل_مرگ= [[الدبنینگتون]]، [[ورمونتورمانت]]
|امضاء=
|گفتاورد=
خط ۵۷:
در سال ۱۸۹۱ پس از به پایان بردن دورهٔ دبیرستان در امتحان ورودی کالج «[[هاروارد]]» پذیرفته شد و نیز سردبیر بولتن آن‌جا گردید و همچنین در همین زمان‌ها بود که با «[[النور میریام وایت]]» دیدار کرد و به او دل باخت و پس از پافشاری بسیار در ۱۸۹۵ زمانی که خبرنگار «[[دیلی آمریکن]]» بود، با او ازدواج کرد. اما خوشبختی‌های سادهٔ زندگی او بسیار بی‌دوام بود و با فرارسیدن سال ۱۹۰۰ از هم فرو پاشید. این سال برای رابرت ۲۶ ساله، سال خوبی نبود چرا که در ۸ ژوئیه پسرش «الیوت» را بر اثر بیماری وبا از دست داد، سپس النور همسرش به‌خاطر مرگ الیوت دچار افسردگی شدید گردید و بعد مادرش به علت سرطان به جهان دیگر پیوست.
 
پس از آن رابرت چند سالی دیگر در آمریکا ماند و به کشاورزی پرداخت و چون کشاورز کامیابی نبود، هم‌زمان آموزگاری کرد، به‌طوری‌که اول به صورت نیمه‌وقت و سپس تمام‌وقت درآکادمی [[پینکرتون]] به تدریس ادبیات انگلیسی پرداخت، در این میان شعر هم می‌سرود و به گاهنامه‌های گوناگون می‌فرستاد که گه‌گاهی به چاپ می‌رسید. اما ناگهان درسال ۱۹۱۲ تصمیم گرفت با خانواده‌اش به انگلیس مهاجرت کرده تمامی زندگی خود را صرف نوشتن کند. این قمار برای او بُرد بسیار به بار آورد، چرا که در انگلیس نخستین کتاب که از او به چاپ رسید خواست کودک {{انگلیسی|A Boy's Will}} توجه همگان را برانگیخت و باعث شد که رابرت به جرگهٔ شاعرانی از قبیل [[ازرا پاوند]]، [[هیلدا دولیتل]] و… درآید. اما دیری نپایید که با شنیدن خبر چاپ کتابش در ۱۹۱۵ به آمریکا بازگشت و از آن به بعد بود که قله‌های شکوفایی شاعرانه‌اش یکی پس از دیگری آشکار گردید، چنان‌که در آغاز سال ۱۹۲۳ [[هنری هولت]] برگزیدهٔ اشعار و در نوامبر همان سال کتاب نیوهمپشایر از او به چاپ رساند و نیز [[دانشگاه ورمونتورمانت]] به او مدرک (Litterarum Humaniorum Doctor LHD) عطا نمود. در می ۱۹۲۴ [[جایزه پولیتزر|جایزهٔ پولیتزر]] را برای کتاب نیو همپشایر نصیب خود کرد و همچنین از [[دانشگاه ییل]] و [[کالج میدلبری]] به مدرک افتخاری نائل آمد. در ۱۹۲۸ هولت کتاب «West Running» او را چاپ کرد و نیز برای نخستین بار با [[تی.اس.الیوت]] شاعر مشهور انگلستان دیدار نمود. سه سال بعد در ۳۱ جایزهٔ پولیتزر را برای مجموعهٔ اشعارش دریافت کرد. پنج سال بعد از آن در ۳۶ هولت کتاب A Further Ring او را به چاپ رساند که این کتاب سال بعد ۱۹۳۷ جایزهٔ پولیتزر را دریافت نمود.
 
سال بعد، همسرش النور را بخاطر نارسایی قلبی از دست داد اما در همان سال رابرت فراست که سرمست از بادهٔ موفقیت و عشق بود به [[کاتلین موریسون]] پیشنهاد ازدواج داد. کاتلین نپذیرفت ولی فراست در ادامهٔ احساسش به وی کتاب [[A winter Tree]] را که در آوریل ۴۲ از او منتشر شد، به کاتلین موریسون پیشکش کرد، که سال بعد این کتاب نیز برندهٔ جایزهٔ پولیتزر شد.
خط ۶۷:
[[پرونده:Robert Frost NYWTS 5.jpg|بندانگشتی|راست|فراست، ۱۹۵۹]]
 
در سال ۵۵، مجلس قانون‌گذاری ورمونتورمانت کوهی را به نام او کرد و سال بعد [[کندی]] رئیس جمهور از او خواست که در مراسم نخستین ریاست جمهوری – که در ۱۹۶۱ برگزار می‌شد - همراهی‌اش کند، رابرت فراست شعری هم برای مراسم سرود اما به علت بیماری و ضعف، خود قادر به خواندن آن نشد.
 
در ۶۲، هولت کتاب In The Clearing را از او به چاپ رسانید و نیز در همین سال با وجودی که گرفتار ذات‌الریهٔ سختی شده بود برای شرکت در یک برنامهٔ تبادل فرهنگ‌ها به دعوت کندی به اتحاد جماهیر شوروی رفت، اما آن‌قدر خسته و بیمار و ضعیف شده بود که در شوروی قادر به ترک بستر خود نگردید پس [[نیکیتا خوروشچف]] نخست وزیر شوروی خود به دیدار او رفت.
 
رابرت فراست در بازگشت از این سفر تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما پزشکان دریافتند که سرطان مثانه و پروستات او پیشرفته‌تر از آن است که درمان شود.
وی با همهٔ این احوال زندگی خود را تا سال ۶۳ ادامه داد و در این سال هم [[جایزه بولینگن]] را از آن خود کرد؛ اما در هفتم ژانویه دچار انسداد خون شد و در ۲۹ ژانویهٔ همان سال اندکی بعد از نیمه شب درحالی‌که زندگی غرور آفرینی را از خود بر جای می‌گذاشت، چشم از جهان فرو پوشید و در مقبرهٔ خانوادگی‌شان در [[الدبنینگتون]]، [[ورمونتورمانت]] به خاک سپرده شد.
 
[[پرونده:RobertFrost.jpg|بندانگشتی|چپ|نمبر آمریکایی، ۱۹۷۴]]
خط ۱۰۵:
 
{{ترتیب‌پیش‌فرض:فراست، رابرت}}
 
[[رده:رابرت فراست]]
[[رده:استادان دانشگاه میشیگان]]