'''ابو منصور سَبُکتَکین''' ملقب به '''ناصرالدین''' یکی از فرمانروایان [[غزنوی]] بود که در نیمهٔ دوم قرن چهارم هجری می‌زیست. او یکی از غلامان ترک‌‌تبارترک‌تبار [[آلپ تکین]] بود که به مناصب بالا ارتقا یافته و داماد او شده بود. جانشینان آلپ‌تکین پس از مرگ او (۳۵۱ ه.ق) کاری از پیش نبردند و سبکتکین در سال ۳۶۶ هجری آنان را کنار زده و جایشان را گرفت. از این هنگام بر سرزمین‌های زیر فرمانروایی غزنویان افزوده شد. هر چند که سبکتکین به پیروزی‌های بسیاری به‌خصوص در سرزمین [[سند]] به دست آورد ولی همچنان اطاعت ظاهری خود را نسبت به فرمانروایان [[سامانی]] زمان خود ابراز می‌داشت و فرمانروایی مستقل به شمار نمی‌آمد. او در سال ۳۸۷ هجری مرد و پسرش [[اسماعیل پسر سبکتکین|اسماعیل]] را که از دختر آلپ‌تکین بود به جانشینی خود برگزید ولی پسر دیگرش [[سلطان محمود غزنوی|محمود]] که در [[خراسان]] مقام سپه‌سالاری داشت بر برادر چیره شد و به فرمانروایی رسید.
