تندیس داوود: تفاوت میان نسخه‌ها

قرارداد آنتونیو به زودی فسخ شد .سنگ مرمری که از معدنی در کاررا در شهری واقع در منطقه اپوان الپ در شمال توسکانی بود، به مدت ۲۵ سال تمام دست نخورده به حال خود رها شد .در طی این مدت مجسمه نیم ساخته در حیاط کلیسا بدون حفاظت رها شده بود. این موضوع توجه بسیاری از صاحب منصبین اپرای را به خود جلب کرد، چرا که تکه مرمر بسیار بزرگ که برای ساخت مجسمه به حیاط کلیسا آورده شده بود حکایت از هزینه هایهزینه‌های بسیار زیاد انجام شده و نیروی صرف شده و زحمت حمل و نقلش به فلورانس داشت . در سال ۱۵۰۰، در فهرست داراییهای کارگاهی کلیسا این تکه سنگ را شمایلی از داوود نامیدند که نیمه کاره رها شده استشده‌است. یک سال بعد اسناد حکایت از تلاش اپرای مبنی بریافتن هنرمندی دیگر دارد که بتواند این تکه سنگ بزرگ مرمری را تبدیل به اثری هنری کند .آنها دستور دادند تا استادی که در زمینه [[مجسمه سازی]] بر روی این گونه سنگهایسنگ‌های بزرگ که آنهاآن‌ها نام «غولی که بر روی دوپا سوار است» را برآن نهاده بودند را بررسی کرده و نظر نهایی اش را اعلام کند . گرچه [[لئوناردو دا وینچی]] و بسیاری دیگر مورد مشاوره قرارگرفتند اما این میکل آنژ جوان بود که با وجود سن پایین (۲۶ سالگی) توانست اپرای را متقاعد کند که پروژه را به او بسپارند .در ۱۶ اگوست ۱۵۰۱ میکل آنژ بطور رسمی قراردادی مبنی بر ساخت مجسمه داوود منعقد کرد . او از شامگاه دوشنبه ۱۳ سپتامبر، یک ماه بعد از انعقاد قرارداد کار بر روی مجسمه را شروع کرد، کاری که ۳ سال به طول انجامید .

مجسمه دیوید مایکل انجلو برپایه نقاشی هنری از شمایل انسان نر می‌باشد، او مجسمه سازیمجسمه‌سازی را در شکل بالاتری از هنر در نظر می‌گرفت چرا که در میان دلایل بسیار، او مجسمه سازیمجسمه‌سازی را تقلیدی از افرینش الهی می‌دانست . از انجا که مایلکل انجلو معتقد به Designo بود، با این فرضیه مجسمه را ساخت که تصویر داوود از قبل درون تکه سنگ مرمری وجود داشته، درست مانند [[روح انسان]] که درون کالبد فیزیکی وجود دارد. این مجسمه همچنین نمونه‌ای ازسبک کنتراپوستو-Contrapposto – شمایل انسان است. در اوج رنسانس سبک کنتراپوستو برداشتی از ویژگیهایویژگی‌های مشخص ازمجسمه‌های انتیک بود . همانطور که در مجسمه داوود میکلانژ نمود پیدا کرد: شمایل انسانی که تمام وزن بدن را روی یک پا انداخته و پای دیگر در حالت ریلکس می‌باشد. این حالت قدیمی باعث می‌شود رانها و شانه‌های مجسمه در زاویه متضاد هم قرار بگیرند، و یک حالت S مانند به کل بالاتنه بدهند. بعلاوهبه‌علاوه صورت مجسمه به سمت چپ می‌باشد درحالی که دست چپ به سمت شانه چپ تکیه کرده واسلینگ (Sling- نوعی سلاح برای پرتاب سنگ) از پشتش رو به پایین اویزان است. مجسمه داوود میکلانژ تبدیل به معروفترین اثرمجسمه سازیاثرمجسمه‌سازی [[دوران رنسانس]] و سمبل قدرت و زیبایی جوانی بدن انسان شده‌است.

تناسب در این مجسمه بطور کامل رعایت نشده: سر و بالاتنه مقداری بزرگتر از پایین تنه ساخته شده‌است. دستها نیز نسبتاً بزرگتر از حد معمول ساخته شده‌اند. بعضی معتقدند که این عدم تناسب به علت پیروی از سبک مانریست-Mannerist – می‌باشد درحالی که عده‌ای دیگر بر این باورند که چون از ابتدا قصد بر قرار گرفتن مجسمه بر روی دیوار بلند کلیسا بوده، این تناسب از زاویه پایین ترپایین‌تر و دور تر درست جلوه می‌کند.

[[پرونده:Height comparison of notable statues 01.jpg|بندانگشتی|چپ|259px|ارتفاع تقریبی بلندبلندترین ترین مجسمه هایمجسمه‌های جهان :{{سخ}}۱.[[تندیس بهار معبد بودا]] ۱۵۳ متر{{سخ}}۲.[[تندیس آزادی]] ۹۳ متر{{سخ}}۳.[[تندیس مام میهن فرامی‌خواند]] ۹۱ متر{{سخ}}۴.[[تندیس مسیح]] ۳۹.۶ متر{{سخ}}۵.تندیس داوود ۷.۷ متر]]