گیاهان دارویی: تفاوت میان نسخه‌ها

گیاهان دارویی از قبیل:گل [[آقطی سیاه]]، [[انگور روباه]]، [[سرو کوهی]]، [[مورد]]، [[پرسیاوش]]، [[هوفاریقون]]، [[لوبیای شیطان]] (اونونیس)، ریشهٔ [[جعفری (گیاه)|جعفری]].

 

 

گیاهان دارویی ایجاد خلط را تسهیل می‌نمایند. آن‌ها محتوی لعلب‌های گیاهی هستند که با جذب رطوبت باد کرده قسمت دیگر را مرطوب می‌کند و این به دلیل خاصیت جذب آب این مواد است. آن‌ها همچنین ورم منطقه‌ای را که قسمت ورودی نای را احاطه نموده‌است با تسکین [[سرفه]]، کاهش می‌دهند.

برخی از این گیاهان علاوه بر لعاب محتوی اسانس‌های روغنی و ساپونین هستند. از میان این گیاهان می‌توان از [[پنیرک]]، [[گل ماهور]]، [[ختمی]] و [[بارهنگ]] نام برد.<ref>{{پک|ولاگ|استودولا|۱۳۹۲|ک=گیاهان دارویی|ص=۵۳}}</ref>

 

 

این مواد ترشح غدد مجرای تنفسی و برونش‌ها را زیاد می‌کنند و به مقدار زیاد قی آورند و به مقدار کم فقط باعث ایجاد حالت [[تهوع]] می‌شوند؛ حالتی که از نظر پزشکی در برخی مواقع مفید است. [[آلکالوئید]]ی به نام [[امتین]]<ref group="یادداشت">Emetine</ref> و [[ساپونین]]‌ها به این گروه تعلق دارند.

طبق نسخهٔ پزشکی جوشانده ریشهٔ [[ایپکاکوانا]] را می‌توان تهیه نمود و بدون نسخه می‌توان از [[علف فتق (سرده)|علف فتق]]، [[خارخر]]، [[شیرین بیان]]، ریشهٔ [[گل پامچال]] و [[گل ماهور]] استفاده کرد.

 

 

این گیاهان محتوی مواد فراری هستند که از طریق دستگاه تنفسی دفع می‌شوند، مخاط را تحریک می‌کنند و عمل خلط‌آوری و دفع آن را آسان‌تر می‌کنند. ضمناً این مواد باعث شل شدن عضلات مجرای تنفسی که در حالت انقباض باشند نیز می‌شوند ضمن این که کمی نیز قدرت ضدعفونی‌کننده دارند. این گروه شامل گیاهان دارویی می‌شود که اسانس‌های روغنی داشته باشند.

;گیاهان ضد سرفه<ref group="یادداشت">Antitussica</ref>

 

 

از میان گیاهان ساده نیز می‌توان از [[ختمی]]، [[پنیرک]]، گیاه [[پای خر]]، [[بارهنگ]]، [[به دانه]] و [[شیرین بیان]] نام برد.