دستگاه گوارش انسان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
M.afshini70 (بحث | مشارکت‌ها)
جز تصحیح اصطلاحات
اصلاح بخش هایی از متن و اضافه کردن مواردی که فهم و درک را آسان تر میکند. بیشتر کردن مفاهیم.
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۶:
پس از جویده شدن غذا، [[زبان]] بالا می‌رود و به [[کام]] می‌چسبد. پس از آن‌که گیرنده‌های مکانیکی گلو تحریک شدند [[زبان کوچک]] نیز بالا می‌رود و راه [[بینی]] را می‌بندد. [[اپی‌گلوت]] نیز راه [[نای]] را بسته و به این ترتیب غذا وارد مری می‌شود و توسط [[حرکات دودی]] [[ماهیچه‌های حلقوی]] مری به دهانهٔ معده می‌رسد. این بخش که [[کاردیا]] نام دارد در حالت عادی منقبض بوده و مانع بازگشت غذا از درون معده به مری می‌شود. وقتی امواج دودی به [[کاردیا]] می‌رسند باعث باز شدن آن و ورود غذا به درون معده می‌شوند. آن‌گاه معده توسط [[آنزیم]]ها و حرکات خود غذا را به ماده‌ای خمیری به نام '''کیموس''' تبدیل می‌کنند.
 
مواد ترشح‌شده به درون معده عبارت‌اند از [[موسین]] (که با تشکیل لایه‌ای [[قلیایی]] از [[موکوز]] از دیواره معده در برابر شیرهٔ اسیدی معده محافظت می‌کند)، [[اسید کلریدریک|اسید کلریدریک(HCL)]]، [[فاکتور داخلی معده]] (که باعث جذب [[ویتامین ب۱۲]] می‌شود)، چند [[پروتئاز]] که به‌طور کلی [[پپسینوژن]] خوانده می‌شوند و باعث تجزیهٔ [[پروتئین]]ها به [[اسیدآمینه]] می‌شوند و [[گاسترین]] (محرک ترشح اسید کلریدریک)و (پپسینوژن).
 
[[پرونده:Rodeh kochak.jpg|چپ||بندانگشتی|'''بخشی از بافت پوششی روده باریک. بزرگنمایی: 10x ''']]
خط ۴۷:
اثنی عشر «یا دوازدهه ویا»
دئودنوم " (Duodenum) می‌نامند، که کوتاهترین قسمت روده باریک می‌باشد. دو قسمت دیگر روده باریک که بعد از [[دوازدهه]] ([[اثنی‌عشر]]) قرار دارند به ترتیب عبارت‌اند از [[تهی‌روده]] (Jejunum) و [[درازروده]][http://www.persianacademy.org/all_report_farsi.asp?offset=2200] (Ileum) که به روده بزرگ متصل می‌گردد.
وقتی غذا از معده وارد دوازدهه می‌شود، به علت مخلوط بودن با اسید معده، هنوز اسیدی می‌باشد. در محل دوازدهه، یک شیره گوارشی قلیایی به این غذا اضافه می‌گردد تا حالت اسیدی آن را خنثی نماید. این شیره گوارشی از عضوی که در قسمت زیر معده قرار دارد و به آن اصطلاحاً [[لوزالمعده]] گفته می‌شود ترشح می‌گردد، که حاوی آنزیم‌هایی است که باعث ادامه هضم غذا می‌شودمی‌شود، همچنین سکرتین هورمونی است که از سلول های بخش هایی از دوازدهه به خون ترشح و باعث افزایش ترشح بیکربنات (HCO3یک بار منفی) از لوزالمعده میشود. [[صفرا]] نیز در همین محل به غذا اضافه می‌گردد. صفرا مایعی سبز رنگ است که در کبد شما ساخته می‌شود و سپس از کبد به کیسه صفرا وارد می‌گردد تا در آنجا ذخیره شود. این صفرا به حل شدن مواد غذایی چرب کمک می‌نماید. وقتی که شیره گوارشی وظیفه خود را انجام داد، مواد غذایی اصلی به اجزا ساده‌تر خود تجزیه می‌شوند که عبارت‌اند از:
* پروتئین‌ها به آمینواسیده‌ها تجزیه می‌شوند.
* کربوهیدرات‌ها به گلوکز و سایر قندهای ساده‌تر تبدیل می‌شوند.
خط ۵۳:
در قسمت‌های پایین‌تر روده باریک (یعنی در [[تهی‌روده]] و [[درازروده]])، فراورده نهایی غذای گوارده از طریق دیواره روده باریک به جریان خون جذب می‌گردند. بر اثر انقباضات موجی شکل عضلات دیواره روده‌ها، غذا در طول روده حرکت کرده و به جلو می‌رود. این حرکت را اصطلاحاً "
[[پریستالسیس]] «(peristalsis) می‌نامند. دیواره روده‌ها صاف نیست بلکه دارای میلیون‌ها برجستگی انگشت مانند به نام»
[[پرز]]" (Villi) می‌باشد. این پرزها باعث می‌شود که سطح وسیعی در روده‌های شما ایجاد شود تا جذب غذاها بهتر صورت گیرد. ویتامین‌های محلول در آب با انشار و انتقال فعال و ویتامین های محلول در چربی (K, E, A, D) به همراه چربی ها جذب جریان خون میشوند. مواد معدنی نیز در این مرحله، جذب جریان خون می‌شوند.
وقتی که مواد غذایی جذب جریان خون شد، باقی‌مانده غذایی که هضم نشده‌است وارد روده بزرگ می‌گردد بدن شما می‌تواند بعضی از مواد غذایی، مثل آنهایی که ایجاد انرژی می‌کنند و بعضی از ویتامین‌ها و مواد معدنی را ذخیره نماید. اضافی مواد غذایی که بدن نمی‌تواند آن‌ها را ذخیره نماید از طریق مدفوع از بدن خارج می‌گردد.
سلول‌های دیوارهٔ پرزها برجستگی‌های کوچک‌تری یه نام ریزپرز دارند.
خط ۶۲:
[[پرونده:Kolon2.jpg|چپ||بندانگشتی|'''بخشی از بافت کولون. بزرگنمایی: 40x ''']]
 
روده بزرگ شامل [[کولون]] (Colon)، [[راست‌روده]] (Rectum) و مقعد می‌باشد. طول روده بزرگ حدود یک متر است. آبی که برای هضم غذاها مورد استفاده قرار گرفت بود در روده بزرگ باز جذب می‌شود و باعث می‌شود که [[مدفوع]] بدون آب و خشک ایجاد شود و شکل جامد به خود بگیرد.
 
هنگامی که مدفوع به راست روده می‌رسد، بر اثر انقباضات واکنشی که در راست‌روده ایجاد می‌شود و ماهیچه‌های دریچه یا [[اسفنکتر]] [[مقعد]] را شل می‌نماید، احساس دفع مدفوع به شخص دست می‌دهد. اسفنکترهای مقعد، [[ماهیچه‌های حلقوی]] شکلی می‌باشند که کنترل باز شدن و بسته شدن مقعد را در اختیار دارند.