روهیریم: تفاوت میان نسخه‌ها

البته بیگانگان معمولا اربابان اسب را سیندارین(Sindarin) خطاب میکردند.

روهیریم(مردمان روهان) در قدیم خود را ائورلینگاس (Eorlingas) میخواندند که البته شاه ائورل جوان (Eorl the Young) باعث رواج یافتان نام روهان شد.

روهیریم(مردمان روهان) از نسل ائوتئود (Éothéod) بودند. آنها انسانهایی که در کنار رود بزرگ آندوین (Anduin) بودند. آنها بعد از اعطای کالناردون (Calenardhon) توسط گاندور به عنوان هدیه، کنار رودخانه را به مقصد کالناردون ترک کردند.

این هدیه در ازای کمکی بود که آنها به گاندور در زمان نیاز بزرگ کردند. از این زمان به بعد کالناردون به روهان تغییر نام یافت.

البته خود روهیریم (مردمان روهان) معمولا از عبارت مارک (Mark) بجای روهان استفاده میکردند.

منظور از عبارت سواران شاه، به طور مخصوص محافظان شاه است.

روهیریم(مردمان روهان) افرادی بلند قد، زیبا و لطیف، با موهای بور و چشمانی معمولا آبی بودند.

تعداد کمی از روهیریم شهرنشین بودند و بیشینه(اکثر) آنها در پهنه روهان در روستاها زندگی میکردند.

آنها مردمانی ذاتا عبوس، سختگیر و تندخو ولی در عین حال بخشنده بودند.

بدست آنها کتابی نوشته نشد ولی سرودهای بسیاری آفریدند مطابق با دوران کودکی انسانها قبل از دوران سیاه.

جنگجویان آنها سوارانی چیره دست و مسلح به شمشیر، سپر، نیزه و تیروکمان بودند.

دونداین گاندور، معتقد بو که روهیریم(مردمان روهان)، مردمانی غیر صمیمی نسبت به آنها هستند.

این اعتقاد ریشه در جریان آتاناتاری در دوران اول دارد.

دونداین گاندور، روهیریم(مردمان روهان) را مردمانی میان سطح در زمینه تمدن ونژاد نسبت به مردمان نومه نور توصیف میکرد.در عوض آنها را نسبت به مردمان تاریکی (Men of Darkness) با برتری معرفی میکردند.

ج.ر.ر تالکین معتقد است که این دروغیست که مردمان نومه نور با هدف راضی نگه داشتن حس ملی گرایی مردمان گاندور به آنها میگفتند تا در مقابل آنها از قلمرو کالناردون صرف نظر کنند زیرا ریشه مشترک تباری بین مردم گاندور و روهان وجود نداشت.

آنها والای اورومی را گرامی میداشتند و آن را بما(Béma) میخواندند.