مظفر مسافری: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Maniperfect (بحث | مشارکتها) جز ←زندگی شخصی |
Maniperfect (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸:
]]
[[پرونده:حکم قهرمانی ۳۸.jpg|alt=حکم و مدال قهرمانی کشور در مسابقات سال ۳۸–۳۹|بندانگشتی|حکم و مدال قهرمانی کشور در مسابقات سال ۳۸–۳۹]]
'''مظفر مسافری''' (زاده ۳۱ فروردین ۱۳۱۴ در [[بندر انزلی]] – درگذشته ۱۱ مهر ۱۳۷۱ در بندر انزلی در سن ۵۷ سالگی) مربی و ورزشکار رشته [[بوکس]] [[ایران]] بود.<ref>http://ostani.hamshahrilinks.org/Print?itemid=190435</ref> او قهرمان و نفر اول بوکس ایران و [[آسیا]] در دهههای ۱۳۳۰ تا۱۳۵۰ بود و تنها قهرمانی تیمی تیم ملی بوکس ایران تا به امروز را در سال ۱۳۵۰ (۱۹۷۱ میلادی) به عنوان سر مربی در کارنامه خود دارد. او هم چنین به عنوان سرمربی تیم ملی بوکس ایران در [[بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۷۲]] [[مونیخ]] حضور داشته.<ref>http://anzalichi.ir/زنده-یاد-مظفر-مسافری-پدر-بوکس-انزلی/</ref><ref>http://www.mojshekan.com/مشاهیر-انزلی-سیروس-گرجستانی-2/</ref><ref>http://ofogheanzali.ir/9028/گلایه-پیشکسوتان-بوکس-انزلی-از-بی-مهری-ه/</ref>
بوکس انزلی در دوران مربیگری مسافری سیر صعودی و جهشی چشمگیر پیدا کرد و بیشترین قهرمانان ایران و آسیا از این شهر برخاستند، قهرمانانی همچون [[حسین اغماض]]، محمد آذرحزین، جبار فعلی، کریم صمدی، نصرت وکیل منفرد و … به طوری که از کاروان شش نفرهٔ تیم بوکس ایران در المپیک مونیخ، چهار نفر انزلیچی بودند. از این رو به وی لقب '''پدر بوکس انزلی''' داده شد.
|