مراد چهارم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Stanford shaw (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Stanford shaw (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۲۷:
|خصوصیات=[[شرابخوار]] [[جنگجو]]}}
 
'''مراد چهارم''' {{به ترکی عثمانی|مراد چهارم}} پسر [[احمد یکم]] از [[کوسم سلطان]] و [[خلیفه]] [[امپراتوری عثمانی]] بود که پس از برکناری عمویش [[مصطفی یکم]] از سال ۱۶۲۳ تا ۱۶۴۰ میلادی بر قلمرو عثمانی حکومت کرد.
عاقبت بروز تفرقه میان شورشیان بود که مراد توانست پایتخت و مردم عثمانی را حفظ کند.
 
رجب پاشا (وزیر اعظم دولت عثمانی) برای تحکیم و حفظ قدرت و ثروت خود،چندین تن از رهبران شورشی را به قتل رساند.در همین احوال گروه های شورشی جدید وارد پایتخت شده و با دیگر شورشیان برای غارت اموال مردم درگیر شدند.این اختلافات همراه با تنفر مردم از بی نظمی های موجود به سلطان امکان داد تا با قدرت بیشتر وارد عمل شود.از این رو در ابتدا در تاریخ 18 می 1632 دستور داد رجب پاشا را اعدام و جسد او را در استانه قصر آویزان کنند.وزیر اعظم جدید (آرناووت محمد پاشا) که از مشاورین نزدیک سلطان بود رهبری مبارزه با شورشیان را بر عهده گرفت و قدرت کامل سلطان را اعاده کرد . به امر سلطان مراد همه اعضای دسته های نظامی و افرادی که از طبقه حاکم در استانبول باقی مانده بودند،علیه شورشیان و در حمایت از سلطان،منابع درآمد و اتباع سلطان، سوگند وفاداری یاد کردند و رهبران گروه ها در حمایت از مراد متن سوگندنامه را امضا کردند.،'''مراد چهارم''' {{به ترکی عثمانی|مراد چهارم}} پسر [[احمد یکم]] از [[کوسم سلطان]] و [[خلیفه]] [[امپراتوری عثمانی]] بود که پس از برکناری عمویش [[مصطفی یکم]] از سال ۱۶۲۳ تا ۱۶۴۰ میلادی بر قلمرو عثمانی حکومت کرد.
 
مراد در یازده سالگی به سلطنت رسید. مراد به [[قفقاز]]، [[آذربایجان]]، [[ایروان]] و [[تبریز]] لشکر کشید و [[صفویان]] را شکست داد. در دومین نبرد مراد با صفویان، [[بغداد]] و [[بین‌النهرین]] به تصرف [[عثمانیان]] درآمد. در معاهده صلح ایران و عثمانی در دشت [[زهاب]] نزدیکی [[قصر شیرین]]، سلطه عثمانی بر [[عراق]] مورد تأیید پادشاه [[ایران]] قرار گرفت. مراد در سال ۱۶۴۰ میلادی و در سن ۲۷ سالگی در اثر ابتلا به بیماری [[نقرس]] درگذشت. پادشاهی اصلی او از سال ۱۶۳۲ شروع شد زمانی که شورش هارا از بین برد، به نایب السلطنه بودن والده کوسم سلطان خاتمه داد و آرامش را به امپراتوری برگرداند. از موفقیت‌های بزرگ او می‌توان به فتح بغداد و تمام عراق ایران و در غرب بیرون کردن روس‌ها از ترانسیلوانیا و برگرداندن مرز امپراتوری به زمان سلطان سلیمان قانونی نام برد.{{مدرک}}
سطر ۵۶ ⟵ ۵۴:
ایستانفورد شاو می‌نویسد: {{گفتاورد|سلطنت وی برای امپراتوری عثمانی یک موفقیت بزرگ به‌شمار می‌رفت؛ مراد زمانی به قدرت رسید که دولت در نابسامانی بودو به سرعت در ورطهٔ زوال وانحطاط فرومی‌رفت.}}
 
وی با اتکا به قدرت مطلق فردی و اعدام بیش از۲۰۰۰۰ تن از شورشیان، کوشید که امپراتوری، ثبات و عظمت خود را لااقل در همان برهه ار تاریخ بازیابد و بدین ترتیب بود که توانست پیامدهای زوال را به تأخیر اندازد. جالب است که سلطان مراد با به کار بردن توصیه‌های یکی از مشاورانش به نام [[قوچی بیگ]] که در رسالهٔ اصلاحی خود، از اقدامات [[شاه عباس یکم]] با ستایش یاد کرده و آن را راهنمای خوبی برای انجام اصلاحات در عثمانی دانسته بود، توانست به اوضاع نابسامان امپراتوری سروسامان داده و موفقیت‌های بزرگی به دست آورد.
 
== خانواده ==