صادق خلخالی: تفاوت میان نسخه‌ها

در این دوره صدها نفر به حکم خلخالی اعدام شدند که بسیاری از آنان وابستگان به حکومت پهلوی بودند. خلخالی در شب پیروزی انقلاب قصد داشت ۲۴ نفر را اعدام کند که در نهایت پس از موافقت خمینی چهار نفر اعدام شدند: [[مهدی رحیمی]]، [[نعمت‌الله نصیری]]، [[منوچهر خسروداد]] و [[رضا ناجی (سرلشکر)|رضا ناجی]]. <!-- [[ابراهیم یزدی]] توصیه کرد که باید دادگاهی علنی تشکیل شود و به آنها اجازه داده شود تا با خانواده‌های خود دیدار داشته باشند و اگر خواستند بتوانند وصیت‌نامه‌های خود را بنویسند.{{مدرک}} --> خمینی به [[مهدی عراقی]] دستور داد که برود و نظارت کند تا آن چهار نفر با خانواده‌هایشان تماس بگیرند و اگر مطالبی دارند بنویسند. اما خلخالی به سرعت از [[مدرسه علوی]] به [[بنیاد فرهنگی رفاه|مدرسه رفاه]] رفت و حاج مهدی عراقی زمانی رسید که اعدام آن چهار نفر صورت گرفته بود. ابراهیم یزدی در خاطراتش می‌نویسد: «وقتی من رسیدم، خلخالی و تیم‌اش مشغول مذاکره برای نوشتن ادعانامه علیه اعدام شدگان بودند. من بسیار عصبانی شدم و بر سر آنها فریاد زدم که شما چه دینی دارید؟ اول می‌کشید بعد می‌خواهید کیفرخواست بنویسید.»<ref>[http://www.khandaniha.eu/items.php?id=274 خواندنی‌ها]</ref>

 

 

از دیگر محکومین این دادگاه‌ها [[امیرعباس هویدا]] نخست‌وزیر حکومت پهلوی بود. در روز هجده فروردین سال ۵۸، خلخالی با سیزده مأمور فدائی خود وارد زندان قصر تهران شد و تلفن‌های آن را قطع کرد تا از اعمال نفوذها جلوگیری کند و به دنبال محاکمه‌ای کوتاه وی را اعدام کرد.<ref name="bbc">{{یادکرد وب|نشانی = http://www.bbc.com/persian/iran/story/2003/11/031127_a_khalkhali.shtml |عنوان = خلخالی؛ از انقلابی گری تا انزوا|ناشر = بی‌بی‌سی فارسی|تاریخ بازدید = |تاریخ = ۲۷ نوامبر ۲۰۰۳}}</ref>