فایز دشتی: تفاوت میان نسخه‌ها

فایز دشتستانی{{جعبه اطلاعات شاعر و نویسنده

'''محمدعلی دشتیفائز''' متخلص به «'''فایز'''» و مشهور به '''فایز دشتیدشتستانی'''، شاعر [[دوبیتی]]‌سرای جنوب ایران به سال ۱۲۵۰ هجری قمری (۱۲۱۳ ش) در [[کردوان علیا|کردوان عُلیا]] روستایی در [[منطقه دشتی]] قدیم متولد گردید که امروزه یکی از روستاهای [[بخش کاکی]] در دشتستان و [[شهرستان دشتی]] کنونی [[استان بوشهر]] است. وی پس از هشتاد سال زندگی در سال ۱۳۳۰ قمری (۱۲۸۹ ش) در روستای [[گزدراز]] درگذشت و جسدش را پس از چند ماه{{ف}}امانت بنا به وصیت وی به [[نجف]] منتقل نموده و در آنجا دفن کردند.<ref>ترانه‌های فایز، عبدالمجید زنگویی، تهران، ققنوس، چاپ چهارم ۱۳۶۹، ص ۵۰ و ۵۶–۵۷.</ref>

از قدیم در تصنیفات آثارش گاه او را '''''فایز دشتستانی''''' نامیده‌اند که ''فایز دشتی'' صحیح است و جایی برای مناقشه باقی نمی‌گذارد.

فایز دشتیدشتستانی را در حقیقت می‌توان نماینده شعرهای فولکلوریک و ادبیات عوام و بومی محسوب کرد و او را با احساس‌ترین شاعر عوام و مردمی خواند و اگر گاهی در اشعار فایز، قافیه و وزن مختل است بر او ایرادی نیست، زیرا که محتوای دوبیتی‌های وی از بس پرمعنا و پراحساس است جز اهل فن، کمتر کسی متوجهٔ نقایص شعرهایش می‌شود. محمدعلی فایز شبان دشت‌های دشتی، بی‌گمان از چهره‌های درخشان ادب مردمی ایران است. هر چند او در زمرهٔ شاعران بی شناسنامه محسوب می‌شود، اما، گمنامی‌اش نه چندان است که بر احساس لطیف و ذوق سرشار شاعرانه‌اش سرپوش بگذارد و نام و اشعارش را در خاطره‌ها، به دست فراموشی بسپارد. شماره دوبیتی‌های فایز به درستی معلوم نیست، در برخی جزوه‌ها تعداد دوبیتی‌های این شاعر را به تفاوت بین ۱۳۴ ـ ۲۷۹ ـ ۲۸۲ ـ ۳۳۲ ذکر کرده‌اند.