واکنش زنجیره‌ای پلیمراز: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Sajad96a (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Sajad96a (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۱:
'''واکنش زنجیره‌ای پلیمراز''' {{انگلیسی|Polymerase Chain Reaction}} که مخفف آن PCR می‌باشد. واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) تکنیکی در [[زیست‌شناسی مولکولی]] است و به منظور تکثیر یک نسخه منفرد یا نسخه‌های کمی از یک قطعه [[DNA]] با توالی خاص به تعداد هزار یا میلیون‌ها نسخه به کار می‌رود. این تکنیک ابزاری آسان و ارزان قیمت برای تکثیر یک قطعه خاص از DNA است و برای اهدافی همچون تشخیص و نظارت بر بیماری‌های ژنتیکی، شناسایی مجرمان (در زمینه‌ی پزشکی قانونی) و مطالعه عملکرد یک بخش هدف از DNA مورد استفاده قرار می‌گیرد.<ref>1. "PCR". Genetic Science Learning Center, University of Utah.</ref>[[پرونده:PCR masina kasutamine.jpg|thumb]]
== واکنش زنجیره‌ای پلیمراز ==
این تکنیک در سال ۱۹۸۳ بوسیله [[کری مالیس]] ابداع شد <ref>2. Jump up^ Bartlett, J. M. S.; Stirling, D. (2003). "A Short History of the Polymerase Chain Reaction". PCR Protocols. Methods in Molecular Biology. 226 (2nd ed.). pp. 3–6. doi:10.1385/1-59259-384-4:3. {{شابک|1-59259-384-4}}.</ref><ref>3. Jump up^ Mullis, Kary B. et al. "Process for amplifying, detecting, and/or-cloning nucleic acid sequences" U.S. Patent 4,683,195</ref>).هم اکنون PCR یک تکنیک متداول و اغلب ضروری در آزمایشگاه‌های بالینی و آزمایشگاه‌های تحقیقاتی است و در موارد گوناگونی کاربرد دارد<ref>4. ^ Jump up to:a b c Saiki, R.; Scharf, S.; Faloona, F.; Mullis, K.; Horn, G.; Erlich, H.; Arnheim, N. (1985). "Enzymatic amplification of beta-globin genomic sequences and restriction site analysis for diagnosis of sickle cell anemia". Science. 230 (4732): 1350–1354. doi:10.1126/science.2999980. PMID 2999980.</ref><ref>5. ^ Jump up to:a b Saiki, R.; Gelfand, D.; Stoffel, S.; Scharf, S.; Higuchi, R.; Horn, G.; Mullis, K.; Erlich, H. (1988). "Primer-directed enzymatic amplification of DNA with a thermostable DNA polymerase". Science. 239 (4839): 487–491. doi:10.1126/science.2448875. PMID 2448875</ref>). این کاربردها شامل '''کلونینگکلون‌کردن DNA''' برای توالی یابی، '''فیلوژنی بر پایه DNA'''،DNA، '''آنالیز عملکرد ژن ها'''،ها، '''تشخیص بیماری‌های ارثی'''،ارثی، '''شناسایی اثر انگشت ژنتیکی''' (مورد استفاده در علم پزشکی قانونی) و تشخیص عوامل بیماری‌زا در تست‌های نوکلئیک اسید برای تشخیص بیماری‌های عفونی است. در سال ۱۹۹۳ مولیس همراه با [[مایکل اسمیت]] جایزه نوبل شیمی را برای کار روی PCR دریافت کردند <ref>6. ^ Jump up to:a b "Kary B. Mullis – Nobel Lecture: The Polymerase Chain Reaction".</ref>.
 
اساس تکنیک PCR چرخه‌های حرارتی است. این چرخه‌ها شامل چرخه‌های گرمایی و سرمایی تکراری، ذوب DNA و تکثیر آنزیمی DNA است. [[پرایمر (زیست‌شناسی مولکولی)|پرایمرها]] (قطعات کوتاه DNA) که حاوی توالی مکمل ناحیه هدف اند به همراه یک DNA پلیمراز، اجزای اصلی واکنش PCR برای انتخاب و تکثیر قطعه مورد نظر را تشکیل می دهند. طی فرآیند PCR الگوی DNA به صورت لگاریتمی تکثیر می‌شود و DNA تکثیر شده خود به عنوان الگویی برای همانندسازی استفاده می‌شود. PCR می‌تواند به شکل گسترده‌ای برای انجام مراحل مختلف در دستکاری‌های ژنتیکی استفاده شود.
 
تقریبا در تمام کاربردهای PCR از یک DNA پلیمراز مقاوم به حرارت مانند [[تک پلیمراز]] (آنزیمی که از باکتری ''Thermus aquaticus'' جداسازی شده) استفاده می‌شود. این DNA پلیمراز از یک DNADNAی ی تک رشته‌ایتک‌رشته‌ای به عنوان الگو استفاده کرده و با کمک پرایمرها و با بکارگیریبه‌کارگیری نوکلئوتیدها که بلوک‌های ساختاری DNA هستند، یک رشته DNA یDNAی جدید می سازد. در اغلب روش‌های PCR از چرخه‌های حرارتی یعنی گرم و سرد کردن متناوب نمونه‌های PCR طبق مراحل دمایی مشخص استفاده می‌شود.
 
در مرحله اول، دو رشته ی مارپیچ DNA دورشته‌ای در یک دمای بالا، در فرآیندی که ذوب DNA نامیده می‌شود از یکدیگر جدا می‌شوند. در مرحله دوم، دما پایین آورده شده و و هریک از دورشته DNA به عنوان الگو عمل می‌کنند. ساخته شدن رشته جدید از روی الگو توسط DNA پلیمراز انجام می‌شود. پرایمرها بر اساس توالی قطعه‌ای از DNA که مورد نظرموردنظر ماست طراحی می‌شوند.
=== اصول ===
PCR یک ناحیه خاص از رشته DNA (DNA هدف) را تکثیر می‌کند. به‌طور معمول اکثر روش‌های PCR این قابلیت را دارند تا قطعات DNA بین ۱/۰ و ۱۰ کیلوجفت باز (kbp) را تکثیر کنند. هرچند تکنیک‌های دیگر می‌توانند قطعاتی با اندازه‌های بالاتر از ۴۰ کیلوجفت باز را نیز تکثیر کنند <ref>7. Jump up^ Cheng, S.; Fockler, C.; Barnes, W. M.; Higuchi, R. (1994). "Effective Amplification of Long Targets from Cloned Inserts and Human Genomic DNA". Proceedings of the National Academy of Sciences. 91 (12): 5695–5699. doi:10.1073/pnas.91.12.5695. PMC 44063 . PMID 8202550.</ref>. مقدار تکثیر محصول بوسیله سوبسترای موجود در واکنش که پیشرفت واکنش را محدود می‌کند تعیین می‌شود <ref>8. Jump up^ Carr AC, Moore SD (2012). Lucia, Alejandro, ed. "Robust quantification of polymerase chain reactions using global fitting". PLoS ONE. 7 (5): e37640. doi:10.1371/journal.pone.0037640. PMC 3365123 . PMID 22701526.</ref>.