بالاگِریوَه بزرگترین ایل [[لر کوچک]]مربوط به منطقه بالاگریوه است.<ref name="ReferenceA" /> [[ولادیمیر مینورسکی]] خاورشناس و ایران‌شناس معروف روسی [[ایل و طایفه‌های بالاگریوه]] را به عنوان لرهای اصلی معرفی می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =مینورسکی| نام =ولادیمیر| عنوان =لرها و لرستان| ترجمه =سکندر امان‌الهی بهاروند| ماه =آبان| سال =۱۳۹۳| ناشر =آرون| مکان =تهران| شابک = 978-964-231-257-3}}</ref> [[مسیو چریکف]] در سفرنامه خود ایل و طوایف بالاگریوه را ده طایفه معرفی می‌کند که عبارتند از دیرکوند، پیرانه وند، باج آلاوند، [[ساکی]]، جودکی، رشنی، ماما صارم، مکان علی و مقیمه.<ref>{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =چریکف| نام = مسیو| عنوان =سیاحتنامه مسیو چریکف|سال =۱۳۷۹| چاپ = نخست| ناشر = امیر کبیر|مکان = تهران| شابک = ۹۶۴-۰۰-۰۶۳۳-۵}}</ref> سکونت‌گاه این ایل شمال [[خوزستان]]، جنوب و شرق [[لرستان]] و شرق [[ایلام|استان ایلام]] است، شهرهای اندیمشک، پلدختر، دورود، دره‌شهر، خرم‌آباد و قسمت‌هایی از دزفول و ملایر محل زندگی این ایل هستند.<ref name="ReferenceA">{{یادکرد کتاب | نام خانوادگی =بالاگریوه| نام = مرادحسین پاپی| عنوان =تبارهخامنش دیاربالاگریوه|سال =1390| چاپ = نخست| ناشر = افلاک|مکان = خرم‌آباد| شابک = 978-964-186-009-9}}</ref> مردم این ایل به گویش [[لری بالاگریوه‌ای]] صحبت می‌کنند.
