''[[قصاید]] و [[غزلیات]] خاقانی'' با تصحیح [[عزیزالله علیزاده]] در نشر [[فردوس]] [[تهران]] در سال ۱۳۹۰ در ۸۸۰ صفحه منتشر شدهاست. این اثر شامل ۹۴۴۷ بیت [[قصیده]] و ۳۸۵۳ بیت [[غزل]] است. [[کشف الابیات]] و [[واژه نامه]] نیز بدان پیوست شدهاست.
'''دیوان'''،دیوان، شامل قصاید، ترجیعات، مقطعات، غزلها و رباعیات است. دیوان خاقانی به تصحیح [[سید ضیاءالدین سجادی]] در سال ۱۳۳۸ در تهران به چاپ رسیده بود.
'''[[تحفةالعراقین]]'''، مثنوی در سه هزار و دویست بیت است که در سال ۵۵۱ تألیف شدهاست. [[تحفةالعراقین]] در شرح [[نخستین سفر]] خاقانی به [[مکه]] و «عراقین» است و در ذکر هر شهر از رجال و معاریف آن نیز یاد کرده و در آخر هم ابیاتی در [[حسب حال]] خود آورده است. تحفةالعراقین به تصحیح یحیی قریب در سال ۱۳۳۰ در تهران به چاپ رسید. پس از آن، چندین نسخه معتبر از تحفةالعراقین شناسایی شد که در این میان نسخه [[وین]] (با عنوان '''ختمالغرایب''') تاریخ ۵۹۳ هجری را دارد.<ref>این نسخه در سال ۱۳۸۵ بهصورت چاپ عکسی (با مقدمهٔ ایرج افشار) انتشار یافت.</ref>
'''منشآت خاقانی'''،خاقانی، چند نامه از خاقانی است که به بزرگان زمان خود نوشته، و غالباً مشحون از کلمات و جملات عربی دشوار و مترادف و گاهی از اشعار خود خاقانی در آنها هست.
قصاید خاقانی به نسبت در مرتبهای بالا قرار دارد. از او قطعات بسیار خوبی نیز دردست است اما غزلیاتش در سطح قصاید او نیستند.