فارسی‌زبانان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Boyezhan (بحث | مشارکت‌ها)
جز اشتباه چاپی
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Boyezhan (بحث | مشارکت‌ها)
اشتباه توصیفی
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵:
 
== جمعیت و پراکندگی ==
فارسی [[زبان رسمی]] ایران، افغانستان و تاجیکستان است و البته در تاجیکستان به نام [[فارسی تاجیکی]] و در افغانستان به نام [[فارسی دری]] شناخته می‌شود و فارسی‌زبانان در ایران بعد از ترکی زبانان بزرگ‌ترین [[گروه زبانی]] به‌شمار می‌آیند. براساس نتایج سرشماری سال ۱۳۷۵ دربارهٔ ترکیب قومی ملّت ایران، جمعیت فارس‌ها حدود ۷۳۳۵ تا ۷۵۴۵ درصد جمعیت ایران است. آمار سرشماری سال ۱۳۷۵ نشان می‌دهد که ۸۲۵۰ تا ۸۳۵۵ درصد مردم فارسی صحبت می‌کنند و ۸۶۸۷ درصد از آن‌ها فقط فارسی را می‌فهمند.<ref>[http://www.ir-psri.com/Show.php?Page=ViewArticle&ArticleID=914 مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی ایران]</ref>
فارسی‌زبان نخست ۲۰ میلیون تن در افغانستان، ۵ میلیون تن در تاجیکستان،<ref name=ToolAutoGenRef2>۸۰٪ از جمعیت ۷ میلیونی این کشور: [https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/ti.html منبع]</ref> و در ازبکستان حدود ۷ میلیون است.<ref name=ToolAutoGenRef11>Carlson, "Uzbekistan: Ethnic Composition and Discriminations", Harvard University, August 2003</ref><ref>The Tajiks of Uzbekistan, Central Asian Survey (1996), 15(2), 213-216</ref> زبان فارسی گویش‌ورانی نیز در [[هند]] و [[پاکستان]] دارد (نگاه: [[زبان فارسی در شبه‌قاره هندوستان]]). با توجه به رسمی بودن زبان فارسی در ایران، افغانستان و تاجیکستان و تسلط گویشوران سایر زبان‌ها بدان به عنوان زبان دوم روی هم‌رفته می‌توان شمار فارسی‌گویان جهان را حدود ۱۱۰ میلیون تن برآورد کرد
[[پرونده:Tajiks of Uzbekistan.PNG|بندانگشتی|270px|مناطق فارسی‌زبان ازبکستان]]
خط ۱۲:
 
== تاریخچه ==
'''اقوام پارسی''' ([[آریایی]]) است. زبان این قوم [[زبان پارسی باستان|زبان فارسی]] بود، و هم‌اکنون به پارسی نو تکلم می‌کنند. در زبان پارسی باستان «پارسه» (Parsa) نام یکی از اقوام ایرانی مقیم اهل ایران است که مقر ایشان را نیز پارس نامیده‌اند. از این قوم دو خاندان بزرگ به شاهنشاهی رسیده‌اند، یکی [[هخامنشیان]] و دیگر [[ساسانیان]].{{مدرک}}
 
نام قوم پارس برای اولین بار در ([[سالنامه‌های پادشاهان آشور]]) در شرح لشکرکشی آنان به حدود جبال [[زاگرس]] به میان آمده‌است. آشوریان این قوم را در ۸۴۴ ق.م. شناخته‌اند. با این دلایل قوم پارس قبلاً در شمال غربی ایران کنونی در مغرب و جنوب غربی [[دریاچه ارومیه]] مستقر بوده و سپس به تدریج به جنوب متمایل شده و این انتقال در نتیجهٔ فشار اورارتو و آشور بوده‌است. این قوم به احتمال قوی در حدود سال ۷۰۰ ق.م. در مغرب جبال (زاگرس کنونی) جایگزین شدند، و مرکز حکومت آن‌ها مطابق نوشتهٔ آشوریان [[پارسوماش]] نامیده شد. پارسیان پس از ورود به این سرزمین تحت قیادت هخامنش حکومت کوچک خود را تشکیل دادند. پس از مرگ هخامنش پسرش چیش پیش پادشاه شهر [[انشان]] نامیده شد و رسماً در قلمرو وسیعتری به فرمانروایی پرداخت و ایالت تازه‌ای را که پارسه نامیده شد (فارس کنونی) به دیگر متصرفات خود پیوست.{{مدرک}}