صحت تاریخی داستان استر و مردخای: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: جایگزینی پیوند جادویی شابک با الگو شابک |
اشتباه تایپی مقالم ملکه ای به مقام ملکه ای برچسبها: متن دارای ویکیمتن نامتناظر ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۸:
به گفته لیتمن دانشآموختگان و دانشپژوهان کتاب استر را به دلیل تناقضات آشکار تاریخی در این کتاب به جای سند تاریخی، جز افسانههای تاریخی به حساب میآورند. به استناد [[تاریخ هرودوت]]، خشایارشا هرگز نمیتواند با یک یهودی ازدواج کند کند چرا که خلاف عمل پادشاه برای ازدواج با یکی از ۷ خانواده صاحب قدرت ایرانی است. تاریخ گزارش میدهد که خشایارشا با [[آمستریس]] و نه با [[وشتی]] یا [[استر]] ازدواج کردهاست. هیچ اطلاعات شخصی از وزیر [[هامان]]، [[وشتی]] یا [[استر]] یا حتی [[مردخای]] - مرد عالی رتبه دربار- نیست. مردخای گفته میشود که توسط [[بختنصر]] تبعید شدهاست ولی تبعید او ۱۱۲ سال پیش از سلطنت خشایارشا روی دادهاست<ref>The Religious Policy of Xerxes and the "Book of Esther" Author(s): Robert J. Littman Reviewed work(s):Source: The Jewish Quarterly Review, New Series, Vol. 65, No. 3 (Jan. , 1975), pp. 145-155 Published by: University of Pennsylvania Press Stable URL: http://www.jstor.org/stable/1454354</ref>
کتاب استر یک [[رمان تاریخی]] است که سرنوشت یهودیان تبعیدی را در قرن پنجم پ م تحت حاکمیت اخشورش (یعنی خشایارشا) روایت میکند. موضوع رمان در دربابر هخامنشی در شهر شوش رخ میدهد. نویسنده آشنایی خوبی [[نقشهبرداری]] شهر و نقل نامهای پارسی (مموکن،...)، عیلامی (هامان)، و بابلی (مردخای) دارد. وشتی، زن خشایارشا، از دستور شوهر برای ظاهر شدن در برابر مهمانان سرپیچی میکند و درنیجه، از
به نوشته [[دانشنامه جودائیکا]]، کتاب استر ادعا میکند که یک یک روایت تاریخی است که در قلعه شوشان یا شوش اتفاق افتادهاست. اتفاق افتادهاست. درست است که شاهی پارسی بنام اخشورش (Ahasuerus) وجود داشتهاست که معادل نام پارسی است که یونانیها Xerxes (خشایار) مینامیدند (نگارش بدون اصوات نام به عبری تقریباً نزدیک به شیوهای است که نام در متون آرامی نگاشته میشدهاست. اصوات بعدها در [[قرون وسطی]] به نام اضافه شدهاست). پادشاهی خشایار یکم (کسی که منظور قصهاست زیرا پادشاهی خشایار دوم زودگذر بود). همچنین نام مردوکا (=مردخای) در متون آن زمان بعنوان یک نام فرد و همچنین در کتابهای عزرا و نحمیا بعنوان یک نام یهودی ثبت شدهاست. همچنین نویسنده کتاب استر با رسوم پارسیان و رسوم دربار آشنایی خوبی داشتهاست مانند عدم پذیرفتن وشتی برای کوچک کردن خود و ظاهر شدن در مجلس میگساری (یک همسر پارسی مجلس مهمانی را در هنگام شروع میگساری ترک میکرد)<ref>{{harvnb|Sperling|Baumgarten|۲۰۰۷|pp=۲۱۵–۲۱۸}}</ref>
|