ساروج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ساروج''' از ابتکارات معماران ایرانی در دوران بسیار کهن است. برای ساختن آن نخست [[خاک رس]] و [[آهک]] را به نسبت شش و چهار مخلوط می‌کنند و گلی سفت می‌سازند و دو روز آن را ورز می‌دهند. <ref name="ملات ساروج ، آشنایی و تعاریف">[https://omran.online/sarooj-mortar/ عمران آنلاین]</ref> بعد، قسمتی از خاکستر کوره‌های [[حمام]] را با مقداری مواد [[الیاف]]ی لوئی (تخم و پرزهای نوعی نی است) به آن اضافه می‌کنند و مخلوط تازه را با چوبهایی به قطر ده [[سانتیمتر]] می‌کوبند تا به خوبی باهم عجین شوند.<ref name="ReferenceA">محمدیان، کوخردی، محمد، “ «به یاد کوخرد» “، ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.</ref><ref>محمد، صدیق «تارخ فارس» صفحه‌های (۵۰–۵۱ ـ ۵۲–۵۳)، چاپ سال ۱۹۹۳ میلادی.</ref><ref name="ReferenceB">بیکدلی علیرضا، «افغانستان حایی برای دوست داشتن، یادداشت‌ها و خاطرات».</ref>

 

 

در روش سرد، ساروج از مخلوط‌کردن [[آهک شکفته]]، خاکستر، ماسه بادی، خاک رس و [[لوئی (گیاه)|لوئی]] یا مغز نی ساخته می‌شد. بنابر موارد کاربرد مختلف، ممکن بود افزودنی‌های دیگری همچون موی بز یا گوساله یا انسان، سفیده تخم‌مرغ، چربی گوساله و… به آن ترکیب افزوده شود).<ref>همان منبع.</ref>

* کشور ایران - شهرتاریخی باستانی [[شوشتر]]

 

 

برای مثال در سال ۱۳۸۴ برای تعمیر و بازسازی باغ بابر در [[کابل]] هنگام ساخت حوضچه و آب‌نمای پلکانی از ساروج استفاده شده‌است. برای این منظور بر محیط دایره‌ای به قطر ۱۰ متر مربع چاله‌ای به پهنای نیم متر و عمق نیم متر کنده و داخل آن مصالح لازم شامل خاکستر، آهک، ماسه ریز، خاک سرخ و آب ریخته و سپس چرخ سنگی (مشابه لاستیک خودرو در نظر بگیرید) که توسط چند نفر با طناب کشیده و داخل گودال نیم متری چرخانده می‌شد و یک نفر پس از عبور چرخ سنگی مصالح کوبیده شده را با بیل زیر و رو می‌کرد تا دوباره چرخ سنگی از روی آن بگذرد و به این ترتیب مدت زیادی ملات ورز داده می‌شد.

 

 

== پانویس ==