'''آسیبشناسی''' یا '''پاتولوژی''' {{به فرانسوی|Pathologie|پاتولوژی}} {{به انگلیسی|Pathology|پاتالوجی}} شاخهای از علم [[پزشکی]] است که در خصوص تاثیرتأثیر [[بیماری|بیماریها]] و آسیبها در سطح [[بافت (زیستشناسی)|بافتی]] و [[سلول|سلولی]] و مولکولی بحث میکند و شامل مطالعه فرایند بیماری در یک اندام یا تمامی بدن برای شناخت ماهیت و علتهای آن است.
آسیب شناسیآسیبشناسی به دو شاخه اصلی آسیب شناسیآسیبشناسی بالینی (''Clinical pathology'') و آسیبشناسی تشریحی (''Anatomical pathology'') تقسیم میشودمیشود.
آسیب شناسیآسیبشناسی بالینی یکی از تخصص هایتخصصهای پزشکی است که به امر تشخیص بیماریهابیماریها بر پایه مطالعه و بررسی مایعات و سایر نمونه هاینمونههای اخذ شده از بدن همانند ادرار ، خون ، مدفوع و ... می پردازدمیپردازد و به زیرشاخه هایزیرشاخههای بیوشیمی [[شیمی بالینی]] ، میکروب شناسیمیکروبشناسی بالینی [[میکروبیولوژی پزشکی]] , خونشناسی بالینی (''Hematopathology'') , آسیب شناسیآسیبشناسی مولکولی (''Molecular pathology'') و ژنتیک بالینی [[ژنشناسی پزشکی]] ، ایمنی شناسیایمنیشناسی بالینی (''Immunopathology'') تقسیم میشودمیشود.
آسیب شناسیآسیبشناسی تشریحی (''Anatomical pathology'') به مطالعه میکروسکوپی و بررسی ظاهری نمونه هاینمونههای بافتی که توسط خود پاتولوژیست یا توسط سایر پزشکان از بدن انسان برداشته میشود میمیشود پردازدمیپردازد.
پزشکان عمومی با قبولی در امتحان پذیرش دستیار و طی نمودن دوره 4 ساله و گذراندن امتحانات ارتقاء ، گواهینامه و دانشنامه تخصصی مدرک متخصص آسیب شناسیآسیبشناسی را دریافت میکنند.
در ایران آزمایشگاه مرجع سلامت مسئولیت نظارت و تصویب قوانین مرتبط با اداره آزمایشگاه هایآزمایشگاههای تشخیص طبی را بر عهده دارد.