آدولف هیتلر: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[ژانویه]] [[۱۹۲۳ (میلادی)|۱۹۲۳]]، [[فرانسه]] منطقه روهر صنعتی آلمان را در پی پرداخت نشدن غرامت [[جنگ جهانی اول]] اشغال کرد. این اشغال موجب هرج و مرج شد. در همان موقع در ایالت بایرن حرکت نیرومندی برای جداسازی آن ایالت و استقرار یک حکومت کاتولیک پیرو فرانسه در جریان بود. ژنرال فن لوسوو، رئیس بایرنی ارتش دیگر از برلین دستور نمی‌گرفت و پرچم آلمان به ندرت دیده می‌شد. در نهایت نخست‌وزیر بایرن تصمیم گرفت استقلال بایرن و انشعاب آن را از آلمان اعلام کند. در چنین شرایطی که غرور ملی [[آلمان]] بار دیگر زیر پا گذاشته شده بود تعداد اعضای حزب به شدت افزایش پیدا کرد و در همین مدت ۲۰٬۰۰۰ نفر تا پایان [[نوامبر|ماه نوامبر]] به اعضای حزب افزوده شد. در چنین شرایطی نازی‌ها تصمیم گرفتند به کمک ژنرال [[اریش لودندورف|لودندورف]] در سالن [[آبجو]] [[مونیخ]] گردهمایی برپا کنند و سپس در اعتراض به وضع کنونی دست به اعتراض تظاهرات ضد حکومت سوسیال دموکراتها بزنند. هیتلر یک ضد حمله سازماندهی کرد. قرار بود که در شب ۸ نوامبر یک گردهمایی در برگربروگ (Burgerbrug) برگزار شود و نخست‌وزیر دکتر فن کار شروع به خواندن اعلامیه رسمی خود که عملاً برابر بود با اعلام استقلال بایرن کند که توسط هیتلر و لودندورف بی‌نتیجه ماند. روز بعد، گردان‌های نازی خیابان را با هدف انجام یک تظاهرات گسترده به نفع اتحاد ملی اشغال کردند. انبوه جمعیت که توسط هیتلر و لودندورف هدایت می‌شدند در حال رژه رفتن بودند که ارتش به روی آن‌ها آتش گشود. این اعتراضات در نهایت ناکام ماند و ۱۶ نفر از راهپیمایان در دم کشته و دو نفر مصدوم شدند که بعداً به خاطر زخم‌هایشان در پادگان‌های محلی ارتش جان سپردند.<ref>هیتلر، آدولف. نبرد من، تهران: نشر معیار اندیشه، ۱۳۹۰. {{شابک|978-600-5462-16-6}}</ref> هیتلر، [[اریش لودن‌دورف|لودن‌دورف]] و تعدادی دیگر دستگیر شدند. هیتلر با استفاده از فرصت پیش آمده در دادگاه (حضور خبرنگاران داخلی و خارجی) توانست به شهرت خود بیفزاید. وی در دادگاه به خاطر آنچه خیانت به دولت و ملت خوانده شد در [[مارس]] [[۱۹۲۴ (میلادی)|۱۹۲۴]] محاکمه و به ۵ سال حبس محکوم شد. در این مدت بود که هیتلر کتاب [[نبرد من]] خویش را نوشت و حزب نازی در جریان این فعالیت‌ها ممنوع اعلام شد.<ref name="third-reich-shairer">ظهور و سقوط رایش سوم، ویلیام شایرر</ref>{{مدرک|صفحه؟}} آدولف هیتلر پس از شش ماه عفو مشروط گرفتهگرفت و آزاد شد. پس از آزادی دوباره اقدام به تجدید سازمان کرد. اما متعهد شد که گروه شبه نظامی حزب را منحل کند و اقدامی علیه دولت وقت انجام ندهد. البته هیتلر با کمک [[هاینریش هیملر]]، [[اس اس|اس‌اس]] را در [[آوریل]] [[۱۹۲۵ (میلادی)|۱۹۲۵]] تأسیس کردند و همچنین تمرکز بیشتری در جذب [[زن]]ان در حزب گرفتند همچنین شعار معروف حزب به نام سلام هیتلر ([[سلام نازی|Heil Hitler]]) نیز در همین سال تصویب شد.