گلبول قرمز: تفاوت میان نسخه‌ها

گلبول‌های قرمز سکه مانند (مقعر الطرفین)، کوچک و فاقد هسته و سایر اندامک‌ها است. به همین جهت تنها منبع برای تأمین انرژی در آن فرایند [[گلیکولیز]] است. گلبول قرمز از حجمی بالغ بر ۹۰ تا ۹۵ میکرون برخوردار است.<ref>سید علی مهبد امیر، هماتولوژی عملی، چاپ چهارم، تهران، نشر اشراقیه، زمستان ۱۳۸۷ ص ۱۲۹</ref> در شرایط طبیعی قطر آن‌ها به طور متوسط ۷٫۵ میکرون است. اگر اندازهٔ سلول کوچک‌تر از ۶ میکرون باشد میکروسیت و اگر بزرگ‌تر از ۹ میکرون باشد، ماکروسیت نامیده می‌شود. حضور گویچه‌های قرمز با اندازه‌های مختلف در خون را آنیزوسیتوزیس (Anisicytosis) و حضورشان با اشکال مختلف در خون را پوی‌کیلوسیتوزیس (Poikilocytosis) می‌نامند که در حالات مرضی دیده می‌شوند. تعداد گویچه‌های قرمز در حالت طبیعی در خون زنان ۳٫۶ تا ۵٫۵ میلیون و در خون مردان ۴٫۱ تا ۶ میلیون در هر [[میکرو]][[لیتر]] می‌باشد. نسبت حجم سلول‌های خون به کل خون بر حسب درصد را [[هماتوکریت]] می‌نامند. این نسبت در زنان و مردان سالم و بالغ به ترتیب برابر ۴۵–۳۵ و ۵۰–۴۰ درصد است.

 

 

در سیتوپلاسم گلبول رنگدانه‌ای به نام [[هموگلوبین]] وجود دارد که پروتئینی [[آهن]]دار است. گلبول قرمز به وسیلهٔ هموگلوبین خود در جاهایی که تراکم [[اکسیژن]] زیاد باشد این آهن با اکسیژن ترکیب شده و اُکسی هموگلوبین را تشکیل می‌دهد و در جایی که تراکم اکسیژن کم باشد تجزیه شده و اکسیژن آزاد می‌کند. این خاصیت هموگلوبین در جابه‌جایی اکسیژن از [[ریه|شش‌ها]] به بافت‌ها بسیار سودمند است. عمر هر گلبول قرمز حدود چهار ماه است. بعد از این مدت گلبول در [[کبد]] تجزیه می‌شود و آهن موجود در کبد اندوخته می‌شود تراکم گلبول قرمز و عمر آن ۱۲۰ روز است.