پیوند هیدروژنی: تفاوت میان نسخه‌ها

انرژی پیوند هیدروژنی تقریباً 20 کیلوژول بر مول است . بنابراین ، پیوند هیدروژنی، ضعیف‌تر از پیوندهای کووالانسی یا یونی که حدود چند صد کیلوژول بر مول انرژی دارند ، می‌باشد اما از جاذبه‌های موقت با دامنه یدامنهٔ کوتاه که به نیروهای واندروالس معروفند - با انرژی تقریبی 4 کیلو ژول بر مول- قوی تر می‌باشد . بنابراین ، پیوند هیدروژنی مسئول بسیاری از خواص منحصر به فرد آب در مقایسه با مولکول‌هایی با اندازه یاندازهٔ مولکولی یکسان است .<ref>مقدمه‌ای بر فیزیولوژی گیاهی ، ویلیام ج هاپکینز ترجمه علی احمدی ، پرویز احسان زاده ، فرهاد جباری، انتشارات دانشگاه تهران صفحه ی 51</ref>

پیوند هیدروژنی علاوه بر ایجاد واکنش بین مولکول‌های آب ، مسئول جاذبه یجاذبهٔ بین مولکول‌های آب با سایر مولکول‌ها یا سطوح است . به عنوان مثال ، پیوند هیدروژنی اساس تشکیل لایه آبی است که در اطراف ماکرومولکول‌های مهم بیولوژیکی نظیر پروتئین‌ها ، اسیدهای نوکلئیک و کربوهیدرات‌ها وجود دارد . این لایه‌ها به‌طور محکم پیوند برقرار کرده و به شدت آرایش یافته اندیافته‌اند ، اغلب به [[آب پیوندی]] Bound water معروفند . برآورد شده‌است که آب پیوندی 30 درصد وزن خشک مولکول‌های پروتئین هیدراته را تشکیل می دهدمی‌دهد . آب پیوندی برای پایداری مولکول‌های پروتئین مهم است . آب پیوندی لایه‌ای ضربه گیر در اطراف پروتئین ایجاد می‌کند که مانع از نزدیکی زیاد مولکول‌ها و در نتیجه (مانع از ) توده‌ای شدن و رسوب آن‌ها می‌شود.<ref>مقدمه‌ای بر فیزیولوژی گیاهی ، ویلیام ج هاپکینز ترجمه علی احمدی ، پرویز احسان زاده ، فرهاد جباری، انتشارات دانشگاه تهران صفحه ی 52 و 53</ref>