نجم‌الدین کبری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اشتباه تایپی
برچسب‌ها: متن دارای ویکی‌متن نامتناظر ویرایشگر دیداری
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه، replaced: می باشد ← می‌باشد (2)، می رسد ← می‌رسد، مهمترین ← مهم‌ترین با ویرایشگر خودکار فارسی
خط ۲۳:
|-
|}
'''ابو عبدالله احمدبن عمر بن محمد خیوَقی خوارزمی''' کنیه '''ابوالجناب''' و ملقب به نجم‌الدین و طامةالکبری و مشهور به [[شیخ ولی‌تراش]] از صوفیان ایرانی سدهٔ ششم و هفتم هجری و محل ولادت او روستای زیرآباد واقع در شهرستان جوین میمی‌باشد باشد و نسب او به خاندان بزرگ جوینی می رسدمی‌رسد . او خرقه اصل از [[عمار یاسر بدلیسی]] گرفته‌است. «او بعد از فراگیری مقدّمات علوم در آنجا، سال‌های بسیار به مسافرت پرداخت و نزد استادان زیادی علوم رسمی و متداول؛ به ویژه حدیث را فراگرفت و از مشایخ متعددی در طریقت بهره‌مند گردید. از استادان مهم وی یکی شیخ اسماعیل قصری (م. ۵۸۹) است که نزد وی به ریاضت و سلوک پرداخت و از او اجازهٔ ارشاد گرفت و به خوارزم بازگشت.<ref>مقالهٔ مندرج در پایگاه اینترنتی '''ماهنامه علمی و تخصّصی اطلاعات حکمت و معرفت''': [http://www.ettelaathekmatvamarefat.com/new/index.php?option=com_content&view=article&id=961:1393-05-06-06-22-22&Itemid=70 نجم الدّین کبری]. حامد الگار، ترجمه و تحقیق: جمشید جلالی شیجانی، با اندکی ویراست، تاریخ بازدید: 10 آوریل 2016.</ref>»
 
شاگردان و خلفای شیخ نجم الدین کبری از قبیل، شیخ فریدالدین عطار، باباکمال جندی، شیخ رضی الدین علی لالا، شیخ سعدالدین محمد حمویی، شیخ نجم الدین رازی، مجدالدین بغدادی و بهاء ولد از اعاظم طریقه کبراویه و بزرگان دیگر همه از شاگردان و مریدان این شیخ می‌باشند. نجم‌الدین در طول مدت عمر ۱۲ نفر را به مریدی پذیرفت که همگی از جمله مشایخ و اولیا شدند.<ref name="مجموعه تاریخی «کهنه اورگنج» کجاست">خبرگزاری فارس: [http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=13911109000060 مجموعه تاریخی «کهنه اورگنج» کجاست]. بازدید: دسامبر ۲۰۱۴.</ref>
 
شیخ نجم‌الدین در ۱۲۲۱ میلادی در حمله مغول به [[خوارزم]] به قتل رسیده و آرامگاه اصلی او در زادگاهش زیر آباد شهرستان جوین واقع خراسان رضوی میمی‌باشد باشد و آرامگاهی نمادین در منطقه تاریخی «[[کهنه اورگنج]]» در استان «داش اغوز» در شمال ترکمنستان موجود است و یکی از مهم‌ترین محل زیارت زائران محلی و خارجی ترکمنستان به‌شمار می‌آید.
 
مرقد نجم‌الدین کبری و شاگردان نزدیک او در سده ۱۴ میلادی بنیان‌گذاری شده و معماران آن دوران مهارت خود را در تزئین منحصر به فرد سنگ قبر '''نجم‌الدین کبری''' به کار برده بودند.<ref name="مجموعه تاریخی «کهنه اورگنج» کجاست" />
 
== تألیفات ==
«از شیخ نجم الدین کبری تعداد مختصری تألیف برجای مانده‌است. آثار مهم وی در موضوعاتی است که بیشتر به تجزیه و تحلیل تجربه شهودی می‌پردازد؛ او در این آثار در مورد معانی مختلف خیال و شهود و مراتب تجلّی شهود(Luminous Epiphany) -که برای [[عارف]] متجلّی می‌شود-، درجات مختلف تصوّر(concept) و خواطر که توجّه سالک إلی الله را جلب می‌کند، طبیعت و ارتباط لطائف انسان<ref>در اصطلاح عرفا دل را گویند که به حقیقت، روح است. نک به: سجادی، سید جعفر، فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، ص687؛ «بدان که آن لطیفه‌ای که قلب است از آن رو که لطیفه است از حالی به حالی دگرگون می‌شود». کبری، نجم الدین، فوائح الجمال و فواتح الجلال، تحقیق دکتر یوسف زیدان، ص 132</ref> ب، (Subtle Centers) بحث کرده‌است. از مهمترینمهم‌ترین تألیفات شیخ نجم الدین کبری می‌توان به:
* '''فوائح الجمال و فواتح الجلال'''(تصحیح با یک مقدمهٔ جامع در مورد زندگی و آثار نویسنده توسّط [[فریتس مایر]]، ویسبادن، ۱۹۵۷)۴ است.
* '''الاصول العشرة'''