حسین شکویی: تفاوت میان نسخه‌ها

حسین شکوئی به سال ۱۳۳۴ در [[دانشگاه تبریز]] در رشته تاریخ و جغرافیا مشغول به تحصیل شد. استاد قاضی، استاد [[ادیب طوسی]]، دکتر [[منوچهر مرتضوی]] و دکتر [[جهانگیر صوفی]] از جمله اساتید وی در این مقطع تحصیلی هستند که او از آنهاآن‌ها به نیکی یاد می‌کرد.

کتابهایی که وی تالیفتألیف نموده است از جمله شاهکار هایشاهکارهای علمی و جغرافیایی می باشندمی‌باشند. هزچند که مافیای موجود در دانشگاهها و جغرافیا علی رغم اشتیاق همه دانشجویان هیچ گاه اجازه ندادند حسین شکویی در دانشگاه تهران حضور پیدا کند. ولی آثار جاودانه او چراغی است در این تاریکخانه جغرافیا و سالیان منبغ مغتبر برای دانشجویان و اساتید بوده و خواهد بود. کمتر کتابهایی را می توانمی‌توان یافت که در استواری علمی و فن نوشتاری همچون آثار ایشان یافت. حتی در کتابهای مشابه منتشر شده در انجمن جغرافیدانان آمریکا کمتر کسانی در حد و اندازه پرفسور حسین شکویی دیده میشودمی‌شود. به نقل از لیلا اباذزی شاگرد ایشان در سالهایسال‌های دور در دانشگاه تبریز ایشان علاوه بر استادی در جغرافیا بسیار پر احساس و اخلاقی بوده اندبوده‌اند.

او در طول دوران علمی خود رساله‌ها (در سطح دکتری) و پایان‌نامه‌های (در سطح کارشناسی ارشد) زیادی را راهنمایی کرده‌اند. ایشان در مجامع مختلف علمی از قبیل فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، هیأت رئیسه [[انجمن جغرافیدانان ایران]]، شورای‌عالی سمت، سرپرستی کمیته جغرافیا در [[وزارت فرهنگ و آموزش عالی]] و...، عضویت فعالی داشتند و پس از مدتهامدت‌ها تلاش در راه علم، توانستند به عنوان یکی از چهره‌های ماندگار کشور (در جغرافیا) معرفی شوند.

دکتر حسین شکوئی از جمله اساتیدی است که سالهایسال‌های عمر خود را به مطالعه، پژوهش و تدریس دانشگاهی گذرانده و نتیجه علاقه وی به تحصیل و تدریس در رشته جغرافیا، ۴۴ سال سابقه تدریس در دانشگاه و انتشار کتاب‌ها و مقالات مختلف بوده‌است.

* حاشیه‌نشیان شهری، ۱۳۵۵، دانشگاه تبریز، از اولین کتاب دربارهدربارهٔ اسکان غیررسمی و حاشیه‌نشینی در ایران است. این کتاب نیز اکنون نایاب است.

* [[کتاب سال جمهوری اسلامی ایران]] در دو نوبت سالهایسال‌های ۱۳۶۷ و ۱۳۷۵.