سینمای آمریکا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۳۹:
سینمای مستقل آمریکا بیشتر بعد از دهه ۶۰ حضور پیدا کرد. پیش از آن استودیوهای هالیوودی اجازه نمیدادند که کارگردانان فیلمهای خودشان را بسازند و شدیداً بر فیلمها احاطه داشتند. کسانی مثل [[جان فورد]] و [[آلفرد هیچکاک]] نمیتوانستند که فیلمهای خودشان را تدوین کنند چون تهیهکننده بر آنها اعمال نظر میکرد. اما بعد از دهه ۶۰ و ظهور مکاتب گوناگون در هنر و همچنین تغییر علاقه مردم و جوانان به فیلمهایی که فرهنگ عامه داشتند باعث شد که تهیهکنندگان هالیوودی هم به فیلمهای مستقل تر بیشتر توجه کنند؛ و اینجا بود که کارگردانان جوان و نوجویی مثل [[اسپیلبرگ]]، [[اسکورسیزی]]، کاپولا ودی پالما هم بتوانند که فیلمهای موردعلاقه خودشان را بسازند و تهیهکنندگان هالیوودی هم به آنان توجه ویژهای بکنند.
البته کارگردانانی مانند [[اندی وارهول]] یا کاساویتس زیر بار [[سیستم استودیویی]] نرفتند و خودشان همچنان مشغول فیلمسازی شدند. بیشتر دلیل حضور سینمای مستقل در بخش سکس و [[اروتیک]] بود. چون دیگر تابوها در هالیوود و آمریکا شکسته شده بود و مردم این مسائل را
فیلمهایی مانند [[خیابانهای پایین شهر]] ([[مارتین اسکورسیزی]])، [[دوئل (فیلم ۱۹۷۱)|دوئل]] ([[استیون اسپیلبرگ]])، دیوار نوشتههای آمریکایی (لوکاس) از جمله مستقلهای هالیوود آن زمان بود.
== انتقادات ==
تارا مککلوی، منتقد سینمایی معتقد است که سینمای هالیوود طی دهههای متمادی به روسها بهعنوان «یک منبع مطمئن برای تولید و خلق شخصیتهای منفی»
== جستارهای وابسته ==
|